Βορίζια: Το έγκλημα που είχε συγκλονίσει την Ελλάδα του ’50

Η βεντέτα που αιματοκυλίζει το χωριό Βορίζια στην Κρήτη δεν είναι η πρώτη.

 Ήταν το 1953 όταν τα Βορίζια γίνονταν πανελλήνιο θέμα με την απρόκλητη σφαγή ενός δασοφύλακα από κάτοικο του χωριού.

Στις 27 Αυγούστου 1953, στους πρόποδες του Ψηλορείτη, η Κρητική λύρα ηχούσε και οι μαντινάδες συμπλήρωναν τη γιορτή του Αγίου Φανουρίου.

Το γλέντι όμως μετατράπηκε σε τραγωδία και η χαρά σε δυστυχία….

Το μακελειό στα Βορίζια ξεκίνησε όταν ένας χωριανός έσφαξε τον δασοφύλακα της περιοχής. Το θύμα διασκέδαζε σε κεντρικό καφενείο του χωριού μαζί με άλλους. 

Είναι αμφίβολο αν πρόλαβε να αντιληφθεί ποιος και γιατί του επιτέθηκε.

Χωρίς να προηγηθεί λογομαχία ο δράστης κάρφωσε ένα κρητικό μαχαίρι και όπως λένε οι μάρτυρες “του έκοψε το λάρυγγα”.

Ο δασοφύλακας μεταφέρθηκε αιμόφυρτος στο σπίτι και μέσα σε λίγα λεπτά ξεψύχησε.

Ο δράστης εκμεταλλεύτηκε τον πανικό που προκλήθηκε και κατάφερε να εξαφανιστεί χωρίς να συλληφθεί.

Σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ηρακλείου όλα ξεκίνησαν από μια διαφωνία μεταξύ των δύο ανδρών.

Το θύμα, που ήταν δασοφύλακας, παρατήρησε έναν συγχωριανό του ότι υλοτομεί παράνομα μέσα σε δημόσιο δάσος. Μπροστά στον κίνδυνο να καταγγελθεί για τα καυσόξυλα, αποφάσισε να τον εκφοβίσει. 

Όπως καταγγέλθηκε, παρακίνησε έναν συγγενή του να του επιτεθεί. Υπήρξαν όμως και άλλες εκδοχές ως προς το κίνητρο του δράστη.

Μάλιστα αναφέρθηκε ότι αφορμή για το έγκλημα στάθηκε το γεγονός ότι το θύμα δεν ανταπέδωσε τον χαιρετισμό στον ανιψιό του. 

Μια άλλη, τρίτη εκδοχή ακούγεται αρκετά πειστική.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κατοίκων που έζησαν τη σφαγή το έγκλημα διαπράχθηκε επειδή το θύμα απέτρεπε τους πελάτες να επισκεφθούν το καφενείο του δράστη. 

Φαίνεται ότι το θύμα απευθύνθηκε σε μια παρέα που πήγαινε στο καφενείο του δράστη και τους κάλεσε να πιουν μαζί σε άλλο καφενείο.

Τότε έβγαλε το μαχαίρι και του επιτέθηκε.

Η είδηση για το πρωτοφανές μακελειό, και μάλιστα μέσα σε λίγες ώρες, έγινε αμέσως πρώτο θέμα σε όλες τις μεγάλες εφημερίδες της χώρας, οι οποίες έστειλαν απεσταλμένους στο χωριό για να καλύψουν από πρώτο χέρι τα γεγονότα.

Ο φονιάς του δασοφύλακα κατέθεσε ότι είχε πιει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και δεν καταλάβαινε τι έκανε, ενώ υποστήριξε ότι ο δασοφύλακας τον είχε βρίσει.

Και οι άλλοι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν ότι είχαν την παραμικρή συμμετοχή σε όσα τους καταλογίζονταν.

Η απόφαση ήταν καταδικαστική για τον δολοφόνο του δασοφύλακα και τον άνδρα που είχε σκοτώσει τον 18χρονο νεαρό, ενώ η μεγαλύτερη ποινή επιβλήθηκε στον Θεοχάρη Λ. για τη χρήση της χειροβομβίδας.

Ο Μανούσος Β. έμεινε στη φυλακή μέχρι το 1968, ενώ ο Θεοχάρης Λ., που είχε και τη μεγαλύτερη ποινή της κάθειρξης των 25 ετών αποφυλακίστηκε έχοντας εκτίσει περίπου 15 χρόνια από την ποινή του.

Η υπόθεση στα Βορίζια έμεινε στην ιστορία ως μία από τις πιο αιματηρές βεντέτες στον ελληνικό χώρο, με ιδιαιτερότητες που ακόμα και σήμερα απασχολούν τους ειδικούς της Εγκληματολογίας.

Όσο για το χωριό, όπως αναφέρεται στο βιβλίου του Δημήτρη Ξυριτάκη «Λόγω τιμής – Ιστορίες κρητικής βεντέτας», προσπάθησε να αποτινάξει από πάνω του αυτό το συλλογικό τραύμα γιορτάζοντας πλέον το πανηγύρι του Αγίου Φανουρίου χωρίς μπαλωθιές και μουσικές και κυρίως δίχως την κατανάλωση αλκοόλ, για να τιμήσουν όλους όσοι χάθηκαν σε εκείνη τη φονική παραζάλη του 1955.