Ρέθυμνο: «Είχαν αποφασίσει με τη γυναίκα του να γίνει ό,τι έγινε» λέει φίλη του 87χρονου που σκότωσε τη σύζυγό του

Φίλη του 87χρονου που πυροβόλησε και σκότωσε την καρκινοπαθή σύζυγό του στο νοσοκομείο Ρεθύμνου και στη συνέχεια αυτοκτόνησε, αποκάλυψε πως το ζευγάρι είχε αποφασίσει να «γίνει ό,τι έγινε».

Ο 87χρονος αυτό το διάστημα που η 86χρονη γυναίκα του νοσούσε από σοβαρή ασθένεια και έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο του Ρεθύμνου ήταν σε κακή ψυχολογική κατάσταση γιατί οι δύο τους δεν είχαν χωρίσει ποτέ. Όλες αυτές τις μέρες που η σύζυγός του νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, ο 87χρονος ξεσπούσε διαρκώς σε λυγμούς μη μπορώντας να διαχειριστεί την απουσία της γυναίκας του από το πλευρό του. Μέχρι που πήρε την απόφαση να την σκοτώσει για να την «απαλλάξει από τους πόνους» και στη συνέχεια να βάλει και ο ίδιος τέλος στη ζωή του.

«Ήταν πολύ αγαπημένο ζευγάρι, παντού πήγαιναν μαζί χέρι χέρι προχωρούσαν και πήγαιναν στις εκδηλώσεις, ακόμη και στην εκκλησία έτσι πήγαιναν. Ήταν μαζί 65 χρόνια είχαν ερωτευτεί πάρα πολύ και ήταν και οι δύο μοναχοπαίδια και όλη μέρα ήταν μαζί. Είχανε ένα γιο μόνο και από πάντα έλεγαν πως αν αρρωστήσουν να κάνουν αυτό που κάνανε για να μην παιδέψουν το μοναχοπαίδι τους και το ταλαιπωρήσουν. Το είχανε αποφασίσει από κοινού και είχανε δώσει όρκους γι αυτή τη στιγμή. Δηλαδή όποιος θα αρρώσταινε πρώτος ο άλλος θα έκανε αυτή την πράξη το είχαν προγραμματίσει αυτό το πράγμα», λέει κάτοικος του χωριού και φίλη της οικογένειας που τους γνώριζε πολύ καλά και αυτό που τονίζει είναι πως όλοι τους θαύμαζαν που τους έβλεπαν τόσο αγαπημένους.

Όπως ισχυρίζεται η ίδια, ο 87χρονος τις τελευταίες μέρες περνούσε πολύ δύσκολα γιατί δεν μπορούσε να δεχτεί την κατάσταση αυτή και όταν γυρνούσε από το νοσοκομείο έκλαιγε παντού και όταν δεν έκλαιγε ήταν πολύ σκεπτικός.

«Η σύζυγος του νοσηλεύτηκε γύρω στις έντεκα μέρες και αυτός πήγαινε στο καφενείο και έκλαιγε και έλεγε “Μαριώ μου τα λουλουδάκια σου που έφυγες και τα άφησες”. Είχε πάρα πολλά λουλούδια στην αυλή η Μαριώ και αυτός τα κοιτούσε και στεναχωριόταν, την αναζητούσε συνέχεια και παντού, τη σκεφτόταν του έλειπε. Πηγαινοερχόταν στο νοσοκομείο κάθε μέρα και όταν γυρνούσε έκλαιγε, έκλαιγε παντού».

Ο ηλικιωμένος δεν άντεξε να βλέπει τη σύζυγό του να ταλαιπωρείται από τη δύσκολη αρρώστια από την οποία υπέφερε η γυναίκα και έτσι λοιπόν έβαλε σε εφαρμογή τους όρκους τους οποίους είχαν δώσει ως ζευγάρι και της αφαίρεσε τη ζωή και έτσι γράφτηκε το τραγικό φινάλε στη ζωή τους.

«Ο άντρας άφησε χαρτί που ζήτησε συγνώμη από το νοσοκομείο που θα έκανε αυτή την πράξη μέσα στο νοσοκομείο και ευχαρίστησε γιατρούς και νοσηλευτές για τον τρόπο που φρόντισαν τη γυναίκα του, επίσης ζήτησε συγνώμη και από το χωριό καθώς επίσης και από τον παπά του χωριού και έγραψε πως αν δεν θέλει να τον διαβάσει αυτόν το καταλαβαίνει αλλά του ζήτησε τουλάχιστον να διαβάσει τη σύζυγο του, τόσο την αγαπούσε που μέχρι και εκείνη τη στιγμή που έγραφε στο χαρτί στεναχωριόταν μήπως δεν την διαβάσει ο παπάς».