Ζ.Μπορέλ: «Λάθος η ιδέα τ’ ότι μια παγκόσμια αγορά μπορεί να προμηθεύει αγαθά όλο τον κόσμο»

Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ, τόνισε πως η πανδημία του κορωνοϊού μπορεί να αποτελέσει ένα μεγάλο «μάθημα» στην Ευρώπη σε ότι αφορά την αυτονομία σε βασικούς τομείς, όπως για παράδειγμα η παραγωγή φαρμάκων.

«Δεν είναι φυσιολογικό η Ευρώπη να μην παράγει ούτε γραμμάριο παρακεταμόλης και η Κίνα να συγκεντρώνει το 80% της παγκόσμιας παραγωγής αντιβιοτικών», δήλωσε ο Μπορέλ σε συνέντευξη που παραχώρησε σε αρκετές ευρωπαϊκές ημερήσιες εφημερίδες, συμπεριλαμβανομένης της αυστριακής Die Presse.

«Μέχρι τώρα, θεωρείτο ότι δεν είχε σημασία πού κατασκευάζονταν τα προϊόντα, ότι μια παγκόσμια αγορά θα μπορούσε να προμηθεύει όλο τον κόσμο, οποτεδήποτε και οπουδήποτε», εξήγησε ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας προσθέτοντας: «σε περίοδο κρίσης, αυτό αποδείχθηκε λάθος».

Η υγειονομική κρίση που συνδέεται με την εμφάνιση του κορωνοϊού στην Ευρώπη εκτόξευσε τη ζήτηση ορισμένων φαρμάκων και προκάλεσε διαταραχές στις αλυσίδες εφοδιασμού.

Επί του παρόντος, το 80% των δραστικών ουσιών που χρησιμοποιούνται για φάρμακα στην ΕΕ προέρχονται από τρίτες χώρες, με μόνο την Ινδία και την Κίνα να συγκεντρώνουν το 60% των εγκαταστάσεων, σύμφωνα με έκθεση της γαλλικής Γερουσίας που συντάχθηκε για το θέμα αυτό το 2018.

«Δεν λέω ότι όλοι πρέπει να παράγουν τα πάντα στη χώρα τους, αλλά η αλυσίδα εφοδιασμού πρέπει να είναι μικρότερη και γιατί να μην υπάρχουν κέντρα παραγωγής κοντά;» ρώτησε ο Μπορέλ.

«Γιατί να μην παράγεται στην Αφρική, η οποία καταναλώνει όλο και περισσότερα φάρμακα, ένα μέρος των δικών μας αναγκών;» πρότεινε.

Η πανδημία έδειξε επίσης την ανάγκη για στρατηγικά αποθέματα ιατρικών προμηθειών, με τον ίδιο τρόπο που υπάρχουν σήμερα στρατηγικά αποθέματα πετρελαίου, σύμφωνα με τον Ευρωπαίο διπλωμάτη.

Για να επιτευχθεί αυτή η «στρατηγική αυτονομία», «υπάρχουν πολλοί τρόποι για να επηρεάσουν τις αποφάσεις των μεγάλων επιχειρήσεων», διαβεβαίωσε ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, υπογραμμίζοντας ότι η σημερινή κρίση είναι ακριβώς «η στιγμή που τα κράτη έχουν ένα ισχυρό αποτέλεσμα μόχλευσης επί των βιομηχανιών».