Μαζικές εξεγέρσεις της Gen Z σε Μαρόκο και Ινδονησία: Φόβοι πως θα υπάρξει ένα νέο Νεπάλ

Μαρόκο και Ινδονησία εξεγείρονται κατά των κυβερνήσεων τους, ζητώντας την ικανοποίηση μιας σειράς αιτημάτων, μέσα από παλλαϊκές διαδηλώσεις κυρίως της Gen Z (σ.σ. της γενιάς από το 1997 έως το 2012), με τους φόβους για ένα νέο Νεπάλ – και τα όσα ακολούθησαν – να είναι ορατός, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg. 

Φτώχεια, πείνα, έλλειψη πρόσβασης στην υγεία και προβληματική παιδεία είναι μερικά από τα ζητήματα που απασχολούν τις νέες γενιές των δύο χωρών.

Την γενιά Z, όπως γράφει το Bloomberg, όσοι γεννήθηκαν γύρω στο 2000 ως και το 2012, διαμαρτύρεται για την προκλητική επίδειξη πλούτου από τις ελίτ.

Το χαρακτηριστικό αυτών των κινητοποιήσεων, λέει στο διεθνές πρακτορείο αναλυτής, είναι ότι συγκλίνουν οι συνθήκες για διαμαρτυρία σε πολύ διαφορετικά πολιτικά περιβάλλοντα.

Οι νέοι έχουν να αντιμετωπίσουν αυξανόμενο κόστος διαβίωσης και περιορισμένες θέσεις εργασίας, ενώ ταυτόχρονα η πολιτική εξουσία συγκεντρώνεται σε γηραιές ελίτ με ελάχιστο περιθώριο ανανέωσης, επισημαίνει ο ίδιος.

Την οργή τροφοδοτούν τα κοινωνικά δίκτυα με τις αναρτήσεις των παιδιών της ελίτ και της πολυτελούς ζωής τους μέσα και έξω από τη χώρα τους.

Ωστόσο, χρειάζεται να σημειωθεί πως τα ίδια τα social media είναι αυτά που συσπειρώνουν τους νέους που διαδηλώνουν.

Ως τώρα οι διαδηλώσεις μετρούν δύο ηχηρές «απώλειες», την πτώση των κυβερνήσεων στο Νεπάλ και το Μπαγκλαντές.

Από το Νεπάλ, μάλιστα, είδαμε εικόνες με υπουργούς περικυκλωμένους από διαδηλωτές, κατοικίες να καίγονται και αξιωματούχους που διαφεύγουν κακήν κακώς.

Στο Μαρόκο οι νεαροί διαδηλωτές συγκρούστηκαν με την αστυνομία, βανδάλισαν τράπεζες και κατέστρεψαν αυτοκίνητα της αστυνομίας σε διαμαρτυρία για τις μεγάλες δαπάνες για τα έργα του Μουντιάλ του 2030 (η διοργάνωση είναι από κοινού με την Πορτογαλία και την Ισπανία).

Οι διαδηλωτές βλέπουν να δαπανώνται τεράστια ποσά για γήπεδα, ακόμη και τη μεγαλύτερη… πίστα χόκεϊ στην Αφρική και από την άλλη υφίστανται τις συνέπειες μιας ανεργίας που φτάνει το 60% στους νέους.

Η εικόνα στην πρωτεύουσα της χώρας, το Ραμπάτ, είναι μάλιστα διπλή, όπως επισημαίνει το Bloomberg.

Στη μία πλευρά του ποταμιού μια προσεκτικά φτιαγμένη πόλη-βιτρίνα πόλη με αναπαλαιωμένα κτίρια και καφέ και από την άλλη κακοσυντηρημένες κατοικίες και εγκληματικότητα.

Το Νεπάλ βίωσε τον Σεπτέμβριο τη μεγαλύτερη πολιτική κρίση των τελευταίων ετών, όταν νεαροί διαδηλωτές έβαλαν φωτιά σε κυβερνητικά κτίρια για να διαμαρτυρηθούν για την εκτεταμένη διαφθορά και τις περιορισμένες ευκαιρίες απασχόλησης.

Οι αναταραχές πυροδοτήθηκαν από την απαγόρευση των κοινωνικών μέσων δικτύωσης, αλλά ακόμη και μετά την αναίρεσή της από την κυβέρνηση, οι διαμαρτυρίες επεκτάθηκαν.

Η κρίση ανάγκασε τον πρωθυπουργό και αρκετούς υψηλόβαθμους αξιωματούχους να παραιτηθούν, ενώ άφησε πίσω της περισσότερους από 70 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες.

Οι διαδηλώσεις στο Νεπάλ ξέσπασαν λίγες μέρες μετά τις διαμαρτυρίες που έπληξαν την Ινδονησία.

Εκεί, η αφορμή ήταν η χορήγηση επιδόματος στέγασης ύψους 3.000 δολαρίων στους βουλευτές, αλλά οι αναταραχές τελικά εξελίχθηκαν σε ένα ευρύτερο κίνημα κατά της διαφθοράς και της ατιμωρησίας της κυβερνώσας τάξης.