H Λένα Ζευγαρά αποκαλύπτει: «Ένας θαυμαστής έπεσε στα γόνατα και μου έκανε πρόταση γάμου στην πίστα»

Από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο στις αθηναϊκές πίστες. Ο λόγος για την τραγουδίστρια Λένα Ζευγαρά, η οποία, όπως φαίνεται από την επιτυχία που καταγράφει το τελευταίο διάστημα, ήρθε για να μείνει.

Η Σάσα Σταμάτη συνάντησε τη νέα λαϊκή φωνή στο νυχτερινό κέντρο «Tokyo Theater» και μίλησε για την αδυναμία που της έχει ο Νίκος Μουτσινάς, την πρόταση γάμου στην πίστα, αλλά και τη μεγάλη της επιτυχία.

Σπούδασες Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Τι δουλειά έχεις στα μπουζούκια;

Αγαπώ τις Οικονομικές Επιστήμες, που μελέτησα και σπούδασα. Αγαπώ όμως και το τραγούδι και τη μουσική… Στη «μάχη» των δύο, λοιπόν, κέρδισε το δεύτερο. Δεν αποκλείω βέβαια ποτέ το γεγονός κάποια στιγμή να ασχοληθώ ξανά με αυτό που έχω σπουδάσει.

Πώς αισθάνθηκες όταν άκουσες για πρώτη φορά το κομμάτι σου «Ελα – έλα» στην εκπομπή του Νίκου Μουτσινά, που, τελικά, έχει γίνει καθημερινή συνήθεια εκεί;

Απίστευτη χαρά και είναι απόλυτα δικαιολογημένη, θεωρώ. Ποιος καλλιτέχνης δεν θα λάτρευε να χορεύει μια εκπομπή και μια Ελλάδα στους ρυθμούς ενός κομματιού που τραγούδησε… Είναι ευλογία.

Τι θα ήθελες να του πεις δημόσια;

Του το έχω πει ήδη και στο πλατό. «Σε ευχαριστώ που πάντρεψες κομμάτι της τρέλας μου με τη δική σου τρέλα και σε προκαλώ να έρθεις στο “Tokyo Theater” να χορέψουμε μαζί το “Αμάρτησε” επί σκηνής με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που μας έχεις συνηθίσει στο “Καλό μεσημεράκι”».

Ποιο είναι το πιο περίεργο πράγμα που σου έχει συμβεί στα μπουζούκια;

Ένας θαυμαστής μου έπεσε στα γόνατα και μου έκανε πρόταση γάμου. Του είπα «πρώτη φορά δέχομαι πρόταση γάμου, αλλά η απάντηση είναι… όχι».

Σε έχουν φέρει σε δύσκολη θέση στην πίστα πελάτες; Και πώς το χειρίστηκες;

Δεν θυμάμαι να μου έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο. Πάντα περνάω όμορφα με τον κόσμο που έρχεται να με δει, λατρεύω να γινόμαστε ένα, να χορεύω, να το «ζω» μαζί τους. Νιώθω σαν να είμαστε όλοι μια μεγάλη παρέα.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή για σένα μέχρι σήμερα;

Όλοι έχουμε τις πολύ καλές στιγμές μας και τις πολύ κακές, αντίστοιχα… Είναι η ομορφιά της ύπαρξης του καλού και του κακού ώστε να παίρνουμε τα μαθήματά μας από τις άσχημες εμπειρίες και να εκτιμούμε τις όμορφες που μας χαρίζονται! Ολες είναι θέμα εκπαίδευσης, δεν τις ξεχωρίζω.