Έλβις Πρίσλεϊ: Η άνοδος του θρύλου και η προδοσία από τον «Συνταγματάρχη»

Πίσω από τη λάμψη, τη δόξα και τις κραυγές των θαυμαστών, η πορεία του Έλβις Πρίσλεϊ έκρυβε μια σκοτεινή και συχνά βασανιστική πραγματικότητα: την αμφιλεγόμενη αλλά καθοριστική παρουσία του μάνατζέρ του, του «Συνταγματάρχη» Τομ Πάρκερ.

Η επαγγελματική τους συνεργασία, που ξεκίνησε ως ένα τολμηρό στοίχημα πάνω στο ακατέργαστο ταλέντο ενός νεαρού τραγουδιστή, μετατράπηκε με τα χρόνια σε μια βαθιά σχέση εξάρτησης.

Ο Πάρκερ, ένας αινιγματικός και συχνά αδίστακτος χειριστής, φρόντισε να ελέγχει κάθε πτυχή της καριέρας του Έλβις, επηρεάζοντας όχι μόνο τις καλλιτεχνικές του επιλογές αλλά και την προσωπική του ζωή — με συνέπειες που πολλοί θεωρούν καταλυτικές για την ψυχική και σωματική φθορά του καλλιτέχνη, η οποία κορυφώθηκε με τον τραγικό του θάνατο σε ηλικία μόλις 42 ετών.

Αυτή τη σκοτεινή αλλά κρίσιμη πτυχή της ζωής του Πρίσλεϊ επιχειρεί να φωτίσει το νέο βιβλίο «Ο Συνταγματάρχης και ο Βασιλιάς» (The Colonel and the King), γραμμένο από τον Πίτερ Γκουράλνικ — έναν από τους πιο έμπειρους και σεβαστούς μελετητές του φαινομένου «Έλβις».

Μέσα από νέες μαρτυρίες, αποκαλύψεις και τεκμηριωμένη ανάλυση, ο συγγραφέας επανατοποθετεί τον ρόλο του Πάρκερ στο επίκεντρο της αφήγησης, προσφέροντας μια πιο σύνθετη και αποκαλυπτική εικόνα της σχέσης που διαμόρφωσε —και εν πολλοίς κατέστρεψε— τον «Βασιλιά του Ροκ εν Ρολ».

Μια αρχή και ένα τέλος

Ο εθισμός ήταν η αόρατη, σκοτεινή δύναμη που ένωνε τους δύο άνδρες. Ο Έλβις ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά, τα οποία του χορηγούσαν πρόθυμοι γιατροί για να αντεπεξέλθει στις ατελείωτες περιοδείες του. Από την άλλη, ο Πάρκερ ήταν εθισμένος στον τζόγο, χάνοντας εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια στα καζίνο του Λας Βέγκας.

Για να καλύψουν τις απώλειες και τις σπατάλες τους, ο Έλβις έπρεπε να συνεχίσει να εργάζεται ασταμάτητα. Ο Πάρκερ, αντί να τον προστατεύσει, τον πίεζε να κάνει περισσότερες περιοδείες και φτηνές ταινίες.

Αντί να τον στείλει σε κάποιο κέντρο αποτοξίνωσης, τον εκμεταλλευόταν για να καλύψει τα δικά του χρέη, παίρνοντας το ιλιγγιώδες 50% των κερδών του.

Ο αδίστακτος μάνατζερ

Ποιος ήταν όμως ο μυστηριώδης «Συνταγματάρχης»; Το όνομά του δεν ήταν καν Τομ Πάρκερ. Γεννημένος ως Αντρέας Κορνέλις βαν Κούικ στην Ολλανδία το 1909, είχε μπει λαθραία στις ΗΠΑ και δεν απέκτησε ποτέ διαβατήριο. Αυτό εξηγεί γιατί ο Έλβις δεν έκανε ποτέ περιοδείες στο εξωτερικό ή γιατί ο μάνατζέρ του δεν τον επισκέφτηκε στη Γερμανία.

Ο Πάρκερ ήταν ένας δαιμόνιος μάνατζερ, ένας άνθρωπος που μπορούσε να δει το μέλλον στον 20χρονο Έλβις. Ωστόσο, η φιλοδοξία του περιοριζόταν στα χρήματα, όχι στην καλλιτεχνική εξέλιξη του προστατευόμενού του.

Απόδειξη αυτού ήταν τα παχυλά δικαιώματα που εξασφάλιζε από τα τραγούδια του Έλβις και η συμμετοχή του σε πάνω από 30 ταινίες, οι οποίες ήταν, στην πλειοψηφία τους, κακογραμμένες και κακοσκηνοθετημένες. Ο Έλβις ντρεπόταν για αυτές τις ταινίες, αλλά είχε «υπογράψει συμβόλαια» που τον ανάγκαζαν να τις κάνει. Ο Πάρκερ, από την πλευρά του, δεν διάβαζε ποτέ τα σενάρια. Τον ενδιέφεραν μόνο οι συμφωνίες των εκατομμυρίων.

Επίσης δεν ήταν συνταγματάρχης εξαρχής. Αυτό το τιμητικό ψευδώνυμο του είχε απονεμηθεί από κυβερνήτες δύο πολιτειών ενώ εργαζόταν ως διοργανωτής. Του άρεσε. Τον έκανε να νιώθει σημαντικός. Σύντομα υιοθέτησε την ταυτότητα Τομ Πάρκερ από το Χάντινγκτον της Δυτικής Βιρτζίνια.

Για 30 χρόνια, ο Πάρκερ εργάστηκε στα περιοδεύοντα καρναβάλια στις μικρές πόλεις του αμερικανικού Νότου, πριν ασχοληθεί με τη μουσική διαχείριση με τους σταρ της κάντρι Έντι Άρνολντ και Χανκ Σνόου. Τότε, μια μέρα το 1955, είδε έναν άγνωστο νεαρό άνδρα 20 ετών να εμφανίζεται στη Λουιζιάνα και είδε το μέλλον του.

Χρειάστηκε ωστόσο λίγος χρόνος και πολλές επιδέξιες συζητήσεις με τους γονείς του αγοριού. Σύντομα, ο Έλβις εμφανίστηκε στην εθνική τηλεόραση. Ένα χρόνο μετά, ήταν ο πιο διάσημος άνδρας στον κόσμο.

Μετά την αφοσίωση η προδοσία

Η ιστορία του «Βασιλιά» δεν είχε αίσιο τέλος. Το 1977, ο Έλβις πέθανε από καρδιακή προσβολή στο μπάνιο του, στο Γκρέισλαντ. Ο εθισμός, τον οποίο ο Πάρκερ είχε επιτρέψει να ανθίσει, είχε νικήσει. Μετά τον θάνατο του Έλβις, ο Πάρκερ έχασε τη διαχείριση της περιουσίας του.

Έζησε για άλλα 20 χρόνια σε ένα μέτριο σπίτι στο Λας Βέγκας, με το πάθος του για τον τζόγο να συνεχίζεται, αλλά με πολύ μικρότερα στοιχήματα. Ο άνθρωπος που είχε «ανακαλύψει» τον Έλβις, τον οδήγησε τελικά στην καταστροφή, αλλά η δική του πτώση ήταν πολύ πιο σιωπηλή και λιγότερο ένδοξη από αυτή του Βασιλιά.

Ο Συνταγματάρχης δεν είχε βέβαια μόνο σκοτεινές πτυχές αναφέρει ο Γκουράλνικ, κάνοντας λόγο για ένα εντελώς διαφορετικό άτομο από αυτό που όλοι νόμιζαν. «Ηταν πανέξυπνος και αστείος […] ήταν πάντα πέντε βήματα μπροστά», γράφει χαρακτηριστικά.

Όσον αφορά στη σχέση του με τον Ελβις, ο συγγραφέας υποστηρίζει πως ο Πάρκερ αντιλήφθηκε πλήρως τον ρόλο του: να μετατρέψει το «αγόρι» σε αστέρα, προστατεύοντας παράλληλα τον Πρίσλεϊ από τις κακοτοπιές και τις τρικλοποδιές των δισκογραφικών και των μεγάλων στούντιο. Ο Πάρκερ τονίζει ποτέ δεν εμπλεκόταν στις καλλιτεχνικές επιλογές του Ελβις. Αντιθέτως, «αγκάλιασε την μουσική, επειδή ακριβώς αγκάλιασε τον καλλιτέχνη» Πρίσλεϊ, δουλεύοντας κάθε μέρα 16 με 18 ώρες για λογαριασμό του. «Η αφοσίωσή του ήταν ολοκληρωτική».

Οι κακές φήμες για τον Συνταγματάρχη οργίασαν μετά τον θάνατο του Ελβις, «παρότι θεωρούνταν πρόσωπο αξιοσέβαστο στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας για τις συμφωνίες που έκλεινε, όσο ζούσε ο “βασιλιάς”», καταλήγει ο συγγραφέας.