Αυτά είναι τα πέντε λάθη που δεν πρέπει να κάνεις ποτέ στο βιογραφικό σου σύμφωνα με τη Google

Αυτά είναι τα πέντε λάθη που δεν πρέπει να κάνεις ποτέ στο βιογραφικό σου σύμφωνα με τη Google.

Λάθος Νο.1: Τυπογραφικά Λάθη.

Αυτό φαίνεται λογικό, αλλά συμβαίνει ξανά και ξανά. Μία έρευνα από το CareerBuilder έδειξε πως 58% των βιογραφικών έχουν τυπογραφικά λάθη.

Πράγματι, οι υποψήφιοι που βλέπουν πολλές φορές το βιογραφικό τους πολύ προσεκτικά είναι ιδιαίτερα ευπαθείς σε τέτοιου είδους λάθη, καθώς πηγαίνουν μπρος-πίσω πολλές φορές προκειμένου να τελειοποιήσουν το βιογραφικό τους για μια ακόμη τελευταία φορά. Κάνοντας το αυτό, ένα υποκείμενο ή ένα ρήμα δεν ταιριάζει, μια τελεία βρίσκεται σε λάθος σημείο, ή οι ημερομηνίες δεν έχουν τη σωστή στοίχιση. Αυτό παρατηρείται πολύ συχνά στα βιογραφικά αποφοίτων MBA. Τα τυπογραφικά λάθη είναι θανατηφόρα καθώς οι υπεύθυνοι προσλήψεων τα λαμβάνουν ως έλλειψη έμφασης στη λεπτομέρεια, ως έλλειψη συνείδησης προς την ποιότητα. Πώς διορθώνεται αυτό?

Διάβασε το βιογραφικό σου από κάτω προς τα πάνω: αλλάζοντας την κανονική ροή διαβάσματος θα σε βοηθήσει να δώσεις έμφαση στην κάθε γραμμή μεμονωμένα. Ή να έχεις κάποιον άλλο να διαβάσει μαζί το βιογραφικό σου.

Λάθος No.2: Μήκος.

Ένας πρακτικός κανόνας για το βιογραφικό σου είναι 1-σελίδα για κάθε 10 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας. Δύσκολο να χωρέσουν όλα μέσα, σωστά? Αλλά και ένα βιογραφικό των 3-4 ή 10 σελίδων δε θα διαβαστεί προσεκτικά. Όπως έγραψε και ο Blaise Pascal: «Θα σου είχα γράψει ένα συντομότερο γράμμα, αλλά δεν είχα το χρόνο». Ένα συνεκτικό και εστιασμένο βιογραφικό δείχνει την ικανότητα σου να συνθέτεις, να βάζεις προτεραιότητες και να μεταδίδεις τις σημαντικότερες πληροφορίες για εσένα. Σκέψου το ως εξής: ο *μόνος* λόγος ενός βιογραφικού είναι η πρόσκληση για συνέντευξη. Αυτό είναι. Δεν είναι να πείσεις τον υπεύθυνο προσλήψεων να πει «ναι» σε εσένα (αυτός είναι ο σκοπός της συνέντευξης) ή να πεις την ιστορία της ζωής σου. Το βιογραφικό είναι το εργαλείο που σου εξασφαλίζει την πρώτη συνέντευξη. Όταν βρεθείς στο δωμάτιο, το βιογραφικό σου δεν μετράει τόσο πολύ πια. Συνεπώς, μίκρυνε το βιογραφικό σου. Είναι πολύ μακρύ.

Λάθος No.3: Μορφοποίηση.

Εκτός κι αν κάνεις αίτηση για θέση σχεδιαστή ή καλλιτέχνη, πρέπει να εστιάσεις στο να κάνεις το βιογραφικό σου καθαρό και ευανάγνωστο. Το λιγότερο γραμματοσειρά-10, περιθώρια-1,27cm., άσπρο χαρτί, μαύρο χρώμα γραμματοσειράς, στοιχισμένες στήλες, το όνομα και το επώνυμο σου σε κάθε σελίδα. Αν μπορείς, δες το σε Google Docs και Word, και μετά επισύναψε το σε ένα email και άνοιξε το σε προεπισκόπηση. Η μορφοποίηση μπορεί να χαλάσει καθώς μετακινείσαι ανάμεσα σε πλατφόρμες. Αποθήκευσε το σε μορφή PDF για μεγαλύτερη σιγουριά.

Λάθος Νο.4: Εμπιστευτικές πληροφορίες.

Μια φορά έλαβα ένα βιογραφικό από έναν υποψήφιο που εργαζόταν σε μια από τις 3 μεγαλύτερες συμβουλευτικές εταιρίες. Αυτή η εταιρία είχε έναν πολύ αυστηρό κανόνα εμπιστευτικότητας: τα ονόματα πελατών δεν έπρεπε ποτέ να αναφέρονται. Στο βιογραφικό του, ο υποψήφιος έγραφε: «Σύμβουλος για μια μεγάλη εταιρία στο Redmond, Washington.» Απορρίφθηκε! Υπάρχει μια εγγενής σύγκρουση μεταξύ των αναγκών του εργοδότη σου (διασφάλιση εμπιστευτικών πληροφοριών εταιρίας) και των δικών σου αναγκών (να δείξεις την ανωτερότητα σου από τους άλλους για να πάρεις τη δουλειά).

Έτσι, οι υποψήφιοι βρίσκουν συχνά τρόπους για να τιμήσουν το γράμμα των συμφωνιών εμπιστευτικότητας τους, αλλά όχι το πνεύμα. Είναι λάθος. Αν ο υποψήφιος δεν ανέφερε Microsoft συγκεκριμένα, κάθε κριτής θα γνώριζε τι ακριβώς εννοούσε. Σε μια πολύ πρόχειρη έρευνα, βρήκαμε ότι τουλάχιστον το 5-10% των βιογραφικών αποκαλύπτουν εμπιστευτικές πληροφορίες. Πράγμα που μου λέει, ως εργοδότης, ότι δεν πρέπει ποτέ να προσλάβω τέτοιου είδους υποψηφίους, εκτός κι αν θέλω τα δικά μου εμπορικά μυστικά να αποσταλούν στους ανταγωνιστές μου.

Το test που πραγματοποιούν οι New York Times είναι χρήσιμο εδώ πέρα: αν δεν θέλεις να το δεις στην αρχική σελίδα των New York Times με το όνομα σου από κάτω (ή αν δεν θέλεις το αφεντικό σου να το δει!), μην το βάλεις στο βιογραφικό σου.

Λάθος Νο. 5: Ψέματα.

Αυτό ραγίζει την καρδιά μου. Το να βάλεις ένα ψέμα στο βιογραφικό σου ποτέ μα ποτέ δεν αξίζει. Ο καθένας, ακόμη και CEOs, απολύονται γι’ αυτό το λόγο (Δες: “CEO fired for lying on resume”). Οι υποψήφιοι λένε ψέματα για τα πτυχία τους (3 μαθήματα για πτυχίο δεν συνεπάγεται πτυχίο), τους βαθμούς τους (έχω δει χιλιάδες ανθρώπους «κατά λάθος» να στρογγυλοποιούν το βαθμό τους προς τα πάνω, αλλά ποτέ προς τα κάτω – ποτέ), που πήγαν σχολείο (με συγχωρείς, αλλά οι εργοδότες δεν βλέπουν ένα online πτυχίο το ίδιο με ένα πτυχίο από το UCLA). Οι υποψήφιοι λένε ψέματα για το πόσο καιρό έμειναν στις εταιρίες τους, πόσο μεγάλες ήταν οι ομάδες τους, και για τα αποτελέσματα πωλήσεων τους, πάντα παρουσιάζοντας τα δεδομένα από τη δική τους πλευρά.

Υπάρχουν 3 σοβαρά προβλήματα με τα ψέματα στο βιογραφικό: 1) Μπορεί εύκολα να σε ανακαλύψουν. Το Internet, οι συστατικές επιστολές, άνθρωποι που συνεργάστηκαν μαζί σου στο παρελθόν μπορεί να αποκαλύψουν το ψέμα. 2) Τα ψέματα σε ακολουθούν παντοτινά. Πες πως λες ψέματα στο βιογραφικό σου τώρα και σε 15 χρόνια παίρνεις μια μεγάλη αύξηση και αποκαλύπτεται το ψέμα. Απολύεσαι! Και μετά άντε να το εξηγήσεις στην επόμενη σου συνέντευξη. 3) Οι μαμάδες μας, μας δίδαξαν με αρχές. Σοβαρά τώρα.

Συνεπώς, αυτός είναι ο τρόπος που μπορείς να χαλάσεις την εικόνα του βιογραφικού σου. Μην το κάνεις! Οι υπεύθυνοι προσλήψεων ψάχνουν τους καλύτερους υποψηφίους που μπορούν να βρουν, αλλά η πλειοψηφία αυτών, με τις συγκεκριμένες πράξεις οδεύει προς την απόρριψη.