Η γυναικεία ποπ «δικάζει» τους άνδρες: Από την Sabrina Carpenter στην Beyonce – Η νέα μουσική εξέγερση των γυναικών

Από το αιχμηρό «Manchild» της Sabrina Carpenter μέχρι τη Dua Lipa, τη Beyonce και τη Perrie, η νέα ποπ σκηνή υψώνει φωνή απέναντι στη ματαιοδοξία και την ανωριμότητα των ανδρών. Ένα μουσικό ρεύμα που αντανακλά κοινωνικές αλλαγές και νέες ισορροπίες.

Στο νέο άλμπουμ της Sabrina Carpenter , και ειδικά στο βασικό single «Manchild», δεν διστάζει να χαρακτηρίσει τον εραστή της «χαζό», «άχρηστο» και «αργό», διερωτώμενη με σαρκασμό: «Γιατί (είσαι) τόσο σέξι αν είσαι τόσο χαζός; / Και πώς επέζησες στη Γη τόσο καιρό;».

Η Αμερικανίδα ποπ σταρ χτίζει έναν ολόκληρο δίσκο πάνω στην αποδόμηση του ανδρικού προτύπου, βάζοντας στο στόχαστρο συντρόφους που δεν μπορούν ούτε «να πλύνουν τα πιάτα» ούτε «να συναρμολογήσουν μια καρέκλα από την ΙΚΕΑ».

Στο «Sugar Talking» ειρωνεύεται όσους καυχιούνται για τις «επιφοιτήσεις» τους, χαρακτηρίζοντάς τες «μεγάλη λέξη για ένα μικρό μυαλό», ενώ στο περσινό χιτ «Slim Pickins» κατηγορεί έναν άνδρα που δεν γνωρίζει ούτε τη διαφορά ανάμεσα στο there, their και they are.

«Χρειάζεται ψυχοθεραπεία, όχι σχέση»
Δεν είναι όμως η μόνη. Μια νέα γενιά γυναικών ποπ σταρ υψώνει φωνή διαμαρτυρίας με πιασάρικες μελωδίες. Η Αμερικανίδα Chappell Roan τραγουδά στο «Super Graphic Ultra Modern Girl» για έναν άντρα που «δεν χόρεψε» και «δεν έκανε ούτε μία ερώτηση».

Η Βρετανίδα Perrie στο «If He Wanted To He Would» ψέγει την «ματαιοδοξία» ενός συντρόφου που «χρειάζεται ψυχοθεραπεία, όχι σχέση». Στο «Training Season», επιτυχία της Dua Lipa το 2024, η τραγουδίστρια ξεκαθαρίζει ότι δεν σκοπεύει «να διδάξει σε κανέναν πώς να την αγαπά σωστά».

Σύμφωνα με τον Charlie Hardin του podcast Switched On Pop, αυτή η στροφή αντικατοπτρίζει την εξέλιξη της ποπ στιχουργικής από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, όταν καλλιτέχνες όπως η Τζόνι Μίτσελ έφεραν στο προσκήνιο το προσωπικό βίωμα.

Από την Κάρλι Σάιμον με το «You’re so vain» μέχρι την Beyonce και την Taylor Swift, οι γυναίκες καλλιτέχνιδες τραγουδούν για σχέσεις, απιστία και πληγωμένα συναισθήματα.

H ποπ ως καθρέφτης μιας κοινωνίας που αλλάζει
Το ιδιαίτερο σήμερα είναι ότι αυτά τα τραγούδια συνδέονται με μια ευρύτερη κοινωνική μετατόπιση. Οι γυναίκες στον δυτικό κόσμο έχουν πλέον περισσότερη οικονομική ανεξαρτησία, άρα και τη δυνατότητα να είναι πιο επιλεκτικές στις σχέσεις τους.

Σύμφωνα με το Pew Research Centre, το 2023 το 35% των Αμερικανίδων ηλικίας 25-54 ετών ήταν single, έναντι 29% το 1990. Την ίδια ώρα, σχεδόν το 60% των αποφοίτων πανεπιστημίων στις ΗΠΑ είναι γυναίκες.

Δεδομένου ότι οι περισσότερες δεν επιθυμούν να συνάψουν σχέση με κάποιον λιγότερο μορφωμένο ή οικονομικά σταθερό, οι επιλογές συχνά περιορίζονται — όπως το συνοψίζει η Κάρπεντερ στο «Slim Pickins».

Η ανδρική πλευρά δεν μένει άπραγη. Τον Αύγουστο, το άλμπουμ «I’m the Problem» του Αμερικανού τραγουδιστή κάντρι Morgan Wallen ανέβηκε στην κορυφή του Billboard 200.

Στους στίχους του αντεπιτίθεται: «Αν είμαι τόσο απαίσιος, τότε γιατί έμεινες τόσον καιρό;» – ωστόσο, το ίδιο φαίνεται να διερωτώνται από την αρχή οι ίδιες.