Αυτές είναι οι πέντε χώρες που δεν δίνουν σχεδόν ποτέ διαβατήριο σε αλλοδαπό κάτοικο

Υπάρχουν ορισμένες χώρες στον πλανήτη, οι οποίες μοιάζει σενάριο «επιστημονικής φαντασίας» η παροχή διαβατηρίου.

Για παράδειγμα η Ελβετία είναι αρκετά αυστηρή στο κεφάλαιο «υπηκοότητα». Η διαδικασία πολιτογράφησης απαιτεί να έχεις ζήσει εκεί τουλάχιστον 10 χρόνια, να μιλάς άπταιστα ελβετικά, ενώ περιλαμβάνει τεστ γνώσεων, συνεντεύξεις με τοπικές αρχές και έγκριση από την τοπική κοινότητα.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η Αυστρία που ανεβάζει κι άλλο τον πήχη. Απαιτεί τουλάχιστον 10 χρόνια συνεχούς διαμονής, άριστη γνώση της γλώσσας, απόλυτη ένταξη στην κουλτούρα, και φυσικά… να αποποιηθείς την παλιά σου υπηκοότητα.

Αν δε σου φτάνουν όλα αυτά, οι εξαιρέσεις δίνονται μόνο σε παγκοσμίου φήμης επιστήμονες, αθλητές ή καλλιτέχνες.

Η λίστα συνεχίζεται με την Ιαπωνία, όπου η διαδικασία είναι τόσο περίπλοκη που σχεδόν αποθαρρύνει όποιον το σκέφτεται.

Οι αιτούντες πρέπει να έχουν ζήσει για πέντε ή περισσότερα συνεχόμενα χρόνια στη χώρα, να αποδείξουν οικονομική αυτάρκεια, να εγκαταλείψουν οποιαδήποτε άλλη υπηκοότητα, και φυσικά, να «ταιριάζουν» πολιτισμικά με την ιαπωνική κοινωνία.

Ακόμη και τα δέκα χρόνια συνεχόμενης διαμονής στη Σαουδική Αραβία δε σημαίνουν σχεδόν τίποτα στην περίπτωση που θέλεις να αποκτήσεις διαβατήριο της χώρας.

Η ιθαγένεια δίνεται σπάνια, και συνήθως μόνο σε ειδικές περιπτώσεις. Πρέπει να είσαι εξαιρετικός επαγγελματίας σε στρατηγικό τομέα (όπως ιατρική, μηχανική ή τεχνολογία) και να «προσκληθείς» ουσιαστικά από το κράτος.

Ίσως η πιο δύσκολη, όμως, χώρα για να αποκτήσεις υπηκοότητα είναι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Πρέπει να έχεις ζήσει εκεί τουλάχιστον 30 χρόνια και πάλι όμως, μπορεί να μην την αποκτήσεις.

Δίνεται κυρίως σε άτομα που μπορούν να προσφέρουν «ιδιαίτερη αξία» στη χώρα, όπως επιστήμονες, γιατροί, επενδυτές ή άνθρωποι με σπάνια ταλέντα.