
Η τζαζ δεν είναι απλώς ένα μουσικό είδος· είναι μια ολόκληρη κουλτούρα που γεννήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες και εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο.
Οι καλλιτέχνες της τζαζ υπήρξαν πρωτοπόροι, αυτοσχεδίασαν, έσπασαν τα μουσικά όρια και άφησαν κληρονομιά που συνεχίζει να εμπνέει.
Louis Armstrong (1901–1971)
Ο «Satchmo» ή «Pops» θεωρείται ο πατέρας της μοντέρνας τζαζ. Η μοναδική του τρομπέτα και η χαρακτηριστική φωνή τον καθιέρωσαν ως έναν από τους σημαντικότερους μουσικούς του 20ού αιώνα.
Duke Ellington (1899–1974)
Μαέστρος, συνθέτης και πιανίστας, ο Ellington ανέβασε την τζαζ στη μεγάλη σκηνή, παντρεύοντας συμφωνικά στοιχεία με swing. Η ορχήστρα του έγραψε ιστορία.
Charlie Parker (1920–1955)
Γνωστός και ως «Bird», ο Parker ήταν ο θεμελιωτής του bebop. Το σαξόφωνό του έδωσε νέα διάσταση στην τζαζ, γεμάτη ταχύτητα, δεξιοτεχνία και συναίσθημα.
Miles Davis (1926–1991)
Καινοτόμος και πάντα μπροστά από την εποχή του, ο Davis πειραματίστηκε με διάφορα στυλ, από το cool jazz ως το jazz fusion. Ο δίσκος του Kind of Blue παραμένει ορόσημο.
John Coltrane (1926–1967)
Με το σαξόφωνό του έφερε στην τζαζ πνευματικότητα και βάθος. Οι αυτοσχεδιασμοί του στο A Love Supreme θεωρούνται αριστούργημα.
Ella Fitzgerald (1917–1996)
Η «Πρώτη Κυρία του Τραγουδιού» με φωνητικό εύρος τριών οκτάβων και μαγικό scat singing. Η Fitzgerald ανέδειξε τη φωνή ως ισάξιο όργανο της τζαζ.
Thelonious Monk (1917–1982)
Πιανίστας με ιδιαίτερο στυλ, γεμάτο απρόβλεπτες συγχορδίες και ρυθμικά μοτίβα. Τα κομμάτια του όπως ’Round Midnight έχουν μείνει διαχρονικά.
Η τζαζ συνεχίζει να εμπνέει καλλιτέχνες όπως η Esperanza Spalding, ο Wynton Marsalis και η Diana Krall, που διατηρούν ζωντανό το πνεύμα της και το φέρνουν στο σήμερα.
Οι μεγαλύτεροι τζαζίστες όλων των εποχών δεν ήταν απλώς μουσικοί· ήταν δημιουργοί μιας νέας γλώσσας. Με τον αυτοσχεδιασμό και το πάθος τους, μετέτρεψαν την τζαζ σε παγκόσμια κληρονομιά που συνεχίζει να συναρπάζει και να εξελίσσεται.