
Ζούμε σε εποχές γεμάτες πίεση, οθόνες και άγχος. Μέσα σε αυτό το χάος, όλο και περισσότεροι στρέφονται στη ζωγραφική — όχι απαραίτητα για να γίνουν “καλλιτέχνες”, αλλά για να βρουν κάτι βαθύτερο: ηρεμία, καθαρό μυαλό, μια αίσθηση ισορροπίας.
Η ζωγραφική, όπως και άλλες μορφές τέχνης, χρησιμοποιείται πλέον συστηματικά σε συνεδρίες art therapy (θεραπείας μέσω τέχνης). Δεν χρειάζεται να “ζωγραφίζεις καλά” — το μόνο που χρειάζεται είναι να αφήσεις τα συναισθήματά σου να βγουν στο χαρτί.
Για παράδειγμα, η χρήση χρωμάτων για την έκφραση φόβου, θυμού ή ανακούφισης μπορεί να βοηθήσει κάποιον να “δει” αυτά που νιώθει, χωρίς να χρειαστεί να τα πει με λόγια. Και πολλές φορές, αυτό είναι πιο ειλικρινές από οποιαδήποτε κουβέντα.
Η ζωγραφική δεν είναι πολυτέλεια ούτε προνόμιο των “ταλαντούχων”. Είναι εργαλείο. Ένα πινέλο μπορεί να γίνει σύμμαχος. Και σε έναν κόσμο γεμάτο θόρυβο, είναι σημαντικό να βρίσκεις τρόπους να ακούς τον εαυτό σου.