
Νέα μελέτη αποκάλυψε πως οι γυναίκες τσακώνονται τόσο συχνά με τα αδέλφια τους, όσο και οι άνδρες.
Η έρευνα βασίστηκε σε απαντήσεις 4.000 ανθρώπων από 24 χώρες και τα δεδομένα έρχονται σε αντίθεση με την κυρίαρχη κοινωνική αντίληψη που παρουσιάζει τους άνδρες ως πιο οξύθυμους και βίαιους, και τις γυναίκες ως πιο ήπιες. Όταν όμως το πεδίο σύγκρουσης είναι το οικογενειακό σπίτι, η ισορροπία αυτή αλλάζει.
Όπως διαβάζουμε στο ZME Science, παραδοσιακά, οι άνδρες καταγράφονται ως οι πιο βίαιοι σε εγκλήματα, σε σχολικές συμπλοκές ή σε κοινωνικές συγκρούσεις. Επίσης, οι γυναίκες βιώνουν σε μεγαλύτερο βαθμό σοβαρές μορφές ενδοοικογενειακής κακοποίησης. Ωστόσο, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι το πρότυπο αυτό αντιστρέφεται στις σχέσεις με τα αδέλφια. Οι γυναίκες φαίνεται να καταφεύγουν σε εξίσου άμεσες αλλά και έμμεσες μορφές επιθετικότητας, από φωνές και χτυπήματα μέχρι κουτσομπολιό ή «καρφώματα» σε γονείς και δασκάλους.
Η επιθετικότητα αυτή δεν αφορά μόνο την παιδική ηλικία. Σύμφωνα με τα ευρήματα, η ένταση μεταξύ αδελφών συνεχίζεται και στην ενήλικη ζωή.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι: «γιατί οι γυναίκες εμφανίζονται πιο επιθετικές απέναντι στα αδέλφια τους;». Οι ερευνητές εξηγούν ότι το πλαίσιο παίζει καθοριστικό ρόλο. Έξω από το σπίτι, η επιθετικότητα σχετίζεται με κοινωνικό στάτους και διεκδίκηση συντρόφων. Εντός της οικογένειας, η αντιπαλότητα αφορά πόρους όπως προσοχή γονιών, φαγητό, χώρο ή χρήματα. Οι συγκρούσεις αυτές θεωρούνται λιγότερο επικίνδυνες για τις γυναίκες, αφού οι αδελφοί συχνά αποφεύγουν να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά στις αδελφές τους, γνωρίζοντας ότι αυτό θα βλάψει συνολικά την οικογένεια.
Ένας ακόμη παράγοντας είναι η διαφορετική στάση των γονέων απέναντι στα παιδιά. Τα αγόρια τιμωρούνται συχνότερα για εκρήξεις θυμού ή σωματική βία, ενώ τα κορίτσια συχνά μένουν ατιμώρητα ή αντιμετωπίζουν πιο ήπιες συνέπειες. Αυτό μπορεί να ενθαρρύνει τα κορίτσια να εκφράζουν πιο ανοιχτά την επιθετικότητά τους απέναντι σε αδέλφια, δημιουργώντας έτσι μια κουλτούρα όπου οι αδελφικές συγκρούσεις είναι αναμενόμενες.
Ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι η τάση αυτή δεν επηρεάζεται από το επίπεδο ισότητας των φύλων σε μια κοινωνία. Οι ίδιοι ρυθμοί συγκρούσεων καταγράφηκαν τόσο σε ανεπτυγμένες δυτικές χώρες όσο και σε παραδοσιακές κοινωνίες του Νότου.
Οι καβγάδες ανάμεσα σε αδέλφια, όσο κουραστικοί κι αν είναι για τους γονείς, αποτελούν σχεδόν καθολικό φαινόμενο. Έρευνες δείχνουν ότι 7 στα 10 παιδιά έχουν βιώσει κάποιας μορφής βία ή ένταση με αδέλφια. Αν και πολλές φορές η κατάσταση μπορεί να ξεφεύγει, οι ειδικοί θεωρούν ότι η αδελφική αντιπαλότητα είναι μέρος της φυσικής ανάπτυξης και της εσωτερικής ισορροπίας μιας οικογένειας.