
Στην καρδιά της αθηναϊκής παραλιακής, εκεί όπου η θάλασσα συναντά τη βραδινή διασκέδαση, υπήρχε για χρόνια ένα μαγαζί που άφησε το δικό του αποτύπωμα στη νυχτερινή ζωή: ο Μπίτσουλας. Δεν ήταν απλώς ένας χώρος για ποτό ή διασκέδαση· ήταν ένα σημείο αναφοράς για όσους έζησαν τις «χρυσές» εποχές της παραλιακής.
Ο Μπίτσουλας ξεχώριζε για την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα του. Συνδύαζε την αμεσότητα ενός φιλικού μαγαζιού με την ένταση της νυχτερινής ζωής δίπλα στη θάλασσα. Από ζωντανή μουσική μέχρι χορό μέχρι το ξημέρωμα, οι βραδιές εκεί ήταν γεμάτες ενέργεια και ιστορίες που ακόμα διηγούνται οι παλιοί θαμώνες.
Ξεχωρίζει δίπλα στη “Deborah” στη Γλυφάδα, με πορτιέρη τον Μωχάμεντ — Αιγύπτιο, ψηλό και γεροδεμένο — και με ατμόσφαιρα που έσφυζε από rock vibes μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες
Το όνομα «Μπίτσουλας» μπορεί να ακουγόταν αστείο ή ασυνήθιστο, αλλά για όσους γνώριζαν, είχε γίνει σήμα κατατεθέν. Δεν ήταν απλά μια ταμπέλα· ήταν υπόσχεση για καλή παρέα, έντονη διασκέδαση και ατελείωτες αναμνήσεις. 
Ο Μπίτσουλας δεν ήταν απλώς ένα μαγαζί — ήταν ένα κομμάτι αστικής μνήμης και έντονης διασκέδασης. Ήταν μέρος ενός «διαδρομικού χάρτη» της νυχτερινής Αθήνας, όπου κάθε μαγαζί είχε προσωπικό χαρακτήρα και κάθε θαμώνας είχε τη δική του ιστορία.
Οι φωτογραφίες, τα σχόλια και οι αναμνήσεις, όπως το “Ωραίες αναμνήσεις… ΟΜΟΡΦΑ ΧΡΟΝΙΑ!”, δεν είναι μόνο ρετρο-ντεκόρ — είναι τα αποτυπώματα των ανθρώπων που ξέχασαν να ξεχάσουν.