«Ο μόνος τρόπος με τον οποίο μια συμφωνία του 2015 μπορεί να επιτύχει έναν στόχο 2 βαθμών είναι να κλείσει ολόκληρη η παγκόσμια οικονομία», δήλωσε ο Yvo de Boer, πρώην εκτελεστικός γραμματέας της UNFCCC (Σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή) το 2013 προκαλώντας συνειρμούς για αυτό που ζήσαμε με το παγκόσμιο «lockdown» φέτος το 2020 λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.
Ακρκεί να πούμε ότι οι υπερασπιστές της δράσης για το κλίμα το 2020, δηλώνουν ενθουσιασμένοι για τον αντίκτυπο των αποκλεισμών λόγω COVID.
Ο ακτιβιστής του κλίματος Eric Holthaus είπε στις 22 Απριλίου 2020, σχετικά με τον αντίκτυπο των κλειδωμάτων όσον αφορά στους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα.: «γρήγορες, εκτεταμένες και άνευ προηγουμένου αλλαγές σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας».
Το σχόλιο του 2013-πριν δηλαδή την συμφωνία του 2015– από τον πρώην υψηλόβαθμο αξιωματούχο του ΟΗΕ για το κλίμα, λοιπόν, προσφέρει μια ξεκάθαρη ματιά στο γιατί οι ακτιβιστές του κλίματος θαυμάζουν τα εμπόδια της παγκόσμιας οικονομίας που εμπνέονται από το COVID-19.
Ο Yvo de Boer ήταν εκτελεστικός γραμματέας της UNFCCC (Σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή) από το 2009, όταν επιχείρησε να επιτύχει συμφωνία σε μια σύνοδο κορυφής στην Κοπεγχάγη που κατέρρευσε από μια ρήξη μεταξύ βιομηχανικών και αναπτυσσόμενων χωρών.
Τα λόγια του Yvo de Boer ακούγονται προφητικά … Τότε απλά προετοιμαζόταν η συμφωνία του 2015.
Πάντως το βιβλίο «Πολιτικά εσφαλμένος οδηγός για την αλλαγή του κλίματος» αποκαλύπτει ότι ο στόχος του ΟΗΕ για το όριο «2 βαθμών» της «υπερθέρμανσης του πλανήτη» δεν έχει επιστημονική βάση.
Σε ένα απόσπασμα του βιβλίου αναφέρονται τα εξής: Το 2007, ο Τζόουνς έστειλε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: “Το όριο των 2 βαθμών Κελσίου συζητείται πολύ από την Ευρώπη. Ποτέ δεν ορίζεται όμως τι σημαίνει. Είναι 2 βαθμοί Κελσίου για τον κόσμο ή για την Ευρώπη; Επίσης, πότε είναι η βάση από την οποία υπολογίζονται οι 2 βαθμοί; Ξέρω ότι δεν γνωρίζετε την απάντηση, αλλά ούτε και εγώ!”
«Οι δύο βαθμοί δεν είναι ένα μαγικό όριο – είναι σαφώς ένας πολιτικός στόχος», λέει επίσης ο Hans Joachim Schellnhuber, διευθυντής του Ινστιτούτου Potsdam Research for Climate Impact Research (PIK).
Ότι και να πούμε όμως το πρόβλημα παραμένει: Η πανδημία είναι πολύ αμφίβολο εάν όντως είχε τέτοια χαρακτηριστικά που να επιβάλλουν το κλείσιμο 8 δισ. ανθρώπων στα σπίτια τους.
Όσο για την κλιματική αλλαγή κι αυτή είναι μια «πονεμένη» ιστορία κατά πόσο πράγματι υπάρχει η απλά η Γη είναι ένα ζωντανός οργανισμός που απλώς δεν είχε και δεν θα έχει ποτέ σταθερό κλίμα.
Είναι άλλωστε πολύ πιθανό να ζούμε σε μια περίοδο αντιστροφής των μαγνητικών πόλων.
Πάντως, είναι γεγονός ότι η πανδημία ήταν πολύ «βολική» για να επιβληθούν νέες «οικολογικές» πολιτικές.