Η παράνομη μετανάστευση απομυζά τους εθνικούς πόρους: 1,27 δισ. ευρώ ετησίως από Ελλάδα προς Ασία και Αφρική!

Σύμφωνα με την Eurostat το 2024, το ισοζύγιο προσωπικών εμβασμάτων της Ελλάδας κατέγραψε έλλειμμα 1,27 δισ. ευρώ, περίπου το 0,5% του ΑΕΠ, δηλαδή 1,27 δισ. ευρώ έφυγαν καθαρά από τη χώρα, μέσω χρημάτων που στάλθηκαν στο εξωτερικό από πρώην ή νυν παράνομους μετανάστες που εργάζονται στην Ελλάδα.

Χρήμα που παρήχθη εδώ, φορολογήθηκε εδώ — και τελικά εξαφανίστηκε αλλού.

Το 2024 εκδόθηκαν 3,5 εκατομμύρια πρώτες άδειες διαμονής στην ΕΕ. Ο βασικός λόγος ήταν η εργασία.

Όχι όμως στην Ελλάδα.

Εδώ, το 55% των αδειών χορηγήθηκε για «άλλους λόγους» — διεθνή προστασία και «ανθρωπιστικοί λόγοι».

Το υψηλότερο ποσοστό σε ολόκληρη την Ένωση. Μια χώρα που δεν επιλέγει ποιον δέχεται, αλλά απλώς υποδέχεται όποιον φτάσει.

Το 2024 κατατέθηκαν σχεδόν 913.000 αιτήσεις ασύλου στην ΕΕ. Αναλογικά με τον πληθυσμό, η Ελλάδα — μαζί με την Κύπρο — κατέγραψε τα υψηλότερα ποσοστά. Οι αριθμοί δεν δείχνουν απλώς πίεση.

Δείχνουν πληθυσμιακή αλλοίωση και οικονομική «αιμορραγία».

Το ποσό αυτό είναι αυξημένο σε σχέση με το 2022, όταν το έλλειμμα ανερχόταν σε 0,95 δισ. ευρώ.

Και η αιτία είναι προφανής: Περισσότεροι μετανάστες στην αγορά εργασίας και καλύτερες αποδοχές. Όχι όμως για επένδυση στην ελληνική οικονομία, αλλά για χρηματοδότηση οικονομιών τρίτων χωρών.

Μια χώρα που αιμορραγεί πόρους, την ώρα που οι μόνιμοι κάτοικοί της ασφυκτιούν από χαμηλούς μισθούς, υψηλή φορολογία και διαρκείς δημοσιονομικούς περιορισμούς.

Και όλα αυτά ενώ οι μετανάστες κάνουν πλήρη χρήση υποδομών, υπηρεσιών και παροχών που χρηματοδοτούνται από τους Έλληνες φορολογούμενους. Το κόστος μένει εδώ. Το χρήμα φεύγει.

Το ελληνικό χρήμα φεύγει μαζικά προς τα έξω. Η σύγκριση είναι απολύτως αποκαλυπτική.

Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η κατάσταση είναι ακόμη πιο εξωφρενική. Το 2024, οι εκροές εμβασμάτων από την ΕΕ ανήλθαν στα 52,1 δισ. ευρώ, ενώ οι εισροές περιορίστηκαν στα 14,8 δισ. ευρώ. Ένα καθαρό έλλειμμα 37,3 δισ. ευρώ.

Μια τεράστια άντληση πόρων από την ευρωπαϊκή οικονομία, την ώρα που οι πολιτικές ελίτ συνεχίζουν να μιλούν ανερυθρίαστα για «αναπτυξιακή συμβολή».