Πόσο αρκεί ένα «ειρηνικό» συλλαλητήριο για να ανατρέψει μια συνωμοσία κατά του Εθνους;

Δεν πιστεύω στα αποτελέσματα των ειρηνικών διαμαρτυριών. Δεν πιστεύω ότι συλλαλητήρια όσο μεγάλα και να είναι, όσο και αν εκφράζουν μια παλλαϊκή βούληση, μπορούν να αλλάξουν τον ρου της Ιστορίας.

Δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει αποτέλεσμα προς την κατεύθυνση της ανατροπής μιας «συνωμοσίας» στην οποία μετέχει το 85% του πολιτικού προσωπικού της χώρας (τι ειρωνεία: Μόνο η Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ, που θεωρούνται «ακραίοι» έχουν, από τα κοινοβουλευτικά κόμματα, με ειλικρίνεια, ταχθεί κατά της εκχώρησης της Μακεδονίας).

Δεν πιστεύω στις ειρηνικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.

Αυτά ισχύουν και έχουν αποτέλεσμα στις «κανονικές» δημοκρατίες.

Κανονική δημοκρατία αυτή η χώρα δεν έζησε ποτέ, ούτε πρόκειται να ζήσει, γιατί οι ίδιοι οι πολίτες της δεν θέλουν να υπάρχει τέτοια δημοκρατία.

Προτιμούν ένα ολιγαρχικό καθεστώς με μία επίφαση αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, όπως ήταν πάντα η Ελλάδα.

Και πάντα με τις «Μεγάλες Δυνάμεις» να κάνουν το πραγματικό κουμάντο. Ετσι γεννήθηκε αυτή η χώρα το 1830, έτσι πορεύεται μέχρι σήμερα.

Επιστρέφοντας στο θέμα μας, εκτιμώ ότι οι ειρηνικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, όπως το συλλαλητήριο αύριο, είναι περισσότερο «νομιμοποίηση» παρά «απονομιμοποίηση» των επαχθών κατά της εθνικής κυριαρχίας, πράξεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Μιας κυβέρνησης που κατά τρόπο κωμικοτραγικό, εκλέχθηκε, γιατί οι πολίτες πίστεψαν ότι μπορούσε να αποκαταστήσει την εθνική κυριαρχία που είχαν εκχωρήσει με τα δύο πρώτα Μνημόνια, στους δανειστές, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ!

Και όχι απλώς έπραξε το αντίθετο, μαζί με τους μέχρι χθες, συγκυβερνήτες των ΑΝΕΛ, εκχωρώντας ακόμα και τα αρχαία μνημεία για 99 χρόνια στους δανειστές, αλλά προχώρησε στον «σκληρό πυρήνα» της εθνικής κυριαρχίας και παραδίδει ιστορικά και οικονομικά δικαιώματα σε ένα κρατικό μόρφωμα, μια χώρα που υποδύεται ότι είναι η «Μακεδονία» και οι πολίτες της ότι είναι «Μακεδόνες» ενώ ιστορικά εμφανίστηκαν ακριβώς 1500 χρόνια μετά τους Ελληνες Μακεδόνες στην περιοχή.

Σε άλλες εποχές, όταν υπήρχαν ακόμα κάποιοι ζώντες εθνικοί «οργανισμοί» στο εσωτερικό του ελληνικού κράτους και της κοινωνίας, οι υπαίτιοι του εθνικού εγκλήματος θα «φλέρταραν επικίνδυνα» με το εκτελεστικό απόσπασμα για τις πράξεις τους.

Σήμερα απλά έχουν να αντιμετωπίσουν ένα-ακόμα-συλλαλητήριο.

«Η βία είναι η μαμή της ιστορίας», έλεγε ο Καρλ Μαρξ. Καλώς ή κακώς, η Ιστορία τον επιβεβαίωσε και τον επιβεβαιώνει.

Σίγουρα το αυριανό συλλαλητήρια θα είναι μεγάλο. Σίγουρα θα έχουν πάθος οι συγκεντρωθέντες. Σίγουρα θα είναι ηχηρό. Σίγουρα έχουν δίκιο. Και σίγουρα θα είναι ειρηνικό.

Αλλά δεν πρόκειται να «γεννήσει» Ιστορία.

Την ιστορία την γράφουν οι αποφασισμένοι «για όλα». Οχι οι συμβιβασμένοι «με όλα»…