Μάτι: Από το «ηθικό» στο «ανήθικο» πλεονέκτημα…

Εκπλήττει πως το κάποτε «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς τείνει να καταστεί με αυτή την κυβέρνηση σε πλυντήριο πολιτικής ευθύνης όσων βαρύνονται με ηθικές ή άλλες ευθύνες. Κανείς μας δεν περίμενε την ευκολία με την οποία η σημερινή καθεστωτική Αριστερά θα έφτανε στην απροκάλυπτη αποδοχή κάθε «ανήθικου πλεονεκτήματος» της πολιτικής ενόψει εκλογών.

Δυστυχώς τα παραδείγματα πολλά. Από τον Θεοχαρόπουλο μέχρι την Κουντουρά, από τον Παπαγγελόπουλο μέχρι τον Μωραϊτη, από τον Δανέλη μέχρι τον Κουϊκ.

Όλοι «αλλαξοπίστησαν» πολιτικά για έναν διορισμό, μια καρέκλα, μια υποψηφιότητα. Και όλοι παρά τα ερμαφρόδιτα πιστεύω τους, παρά τις μεταπηδήσεις, τις εισπηδήσεις και τις μεταγραφές (που και αποστασίες τις λες) αφού κατέληξαν στον ΣΥΡΙΖΑ «απαλλάχτηκαν» όλων των αμαρτιών τους: δεξιών και ακροδεξιών, ακροπασόκων και παπανδρεϊκών, ποταμίσιων και νεοδημοκρατικών. Ανεξαρτήτως αφετηρίας και χρόνου περιπλάνησης αφού κατέληξαν στον ΣΥΡΙΖΑ όλες οι πολιτικές αμαρτίες του παρελθόντος ξεπλύθηκαν στον Ιορδάνη ποταμό της… Προόδου!!!

Τελευταίο ξέπλυμα ηθικών και πολιτικών ευθυνών οι τρεις πολιτικοί που παραπέμπονται με πόρισμα τριών εισαγγελέων για την απώλεια 102 ανθρώπων στο Μάτι και στο Νέο Βουτζά.

Και οι τρεις αδιαφορούν για την κατηγορία. Έχουν ήδη λάβει «άφεση πολιτικών» και ηθικών ευθυνών από τον ΣΥΡΙΖΑ και στηριζόμενοι από αυτόν κατέρχονται στις εκλογές να διεκδικήσουν εκ νέου πόστα στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Οι δύο από το βαθύ ΠΑΣΟΚ του Άκη ορμώμενοι. Δεν εξέφρασαν ούτε μια στιγμή της συντριβή τους για όσα συνέβησαν: υπό την ευθύνη της η πρώτη, υπό τον συντονισμό και την πλημμελή προετοιμασία του ο δεύτερος. Απλώς: «τους έκατσε η στραβή στην βάρδια». Ο τρίτος – εκ δεξιών ορμώμενος – κατανόησε κι αυτός πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί κάτι σαν πλυντήριο πολιτικής και ηθικής ευθύνης. Κι έστριψε τελευταίος – μετά την φωτιά στο Μάτι – … αριστερά!

Σε ποιο μέρος του κόσμου μετά από εκατόμβη νεκρών δεν θα εξέφραζαν οι βασικοί εμπλεκόμενοι την θλίψη και την συντριβή τους; Σε ποιο μέρος του κόσμου οι βασικοί κατηγορούμενοι θα επιζητούσαν την πολιτική δικαίωση (και μέσω της πολιτικής) και την ηθική δικαίωση; Σε ποιο μέρος του κόσμου ένα κόμμα εξουσίας θα προσπερνούσε έτσι ανάλαφρα τα εισαγγελικά πορίσματα και θα στήριζε υπόδικους;

Μόνο εκεί που η κυβέρνηση έχει αναχθεί σε καθεστώς. Και μια τέτοια καθεστωτική συμπεριφορά εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Όσοι πάνε μαζί του απαλλάσσονται των ευθυνών τους. Όσοι είναι απέναντι του είναι «τρισκατάρατοι», «ακροδεξιοί», «εθνικιστές» και άλλα πολιτικά επίθετα ων ουκ έστι αριθμός.

Ο λόγος εδώ για την Ρένα Δούρου, επιφανή Περιφερειάρχη Αττικής, τον Βαγγέλη Μπουρνούς, κραυγαλέο δήμαρχο Ραφήνας και τον Γιάννη Καπάκη, πρώην ΓΓ Πολιτικής Προστασίας του ΥΠΕΣ. Και οι τρεις παραπέμπονται με βαρύτατες κατηγορίες. Χάρη στην ευνοϊκή πρόνοια του νόμου όμως παραπέμπονται μόνο για πλημμέλημα και όχι για κακούργημα.

Η κ. Δούρου και ο κ. Καπάκης υπήρξαν κάποτε μικρομεσαία στελέχη του βαθέως ΠΑΣΟΚ του Άκη! Κάποια στιγμή όταν το ΠΑΣΟΚ πήρε τον κατήφορο και ο Άκης τον ανήφορο είδαν «το φως το αληθινό» και κατήγγειλαν το «παλαιό σύστημα» σκαρφαλώνοντας στο τρένο του νέου αριστερού λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Μπουρνούς διαφέρει. Ήταν στη ΝΔ και άργησε. Πρόλαβε όμως μετά την καταστροφή στο Μάτι και προσδέθηκε στο άρμα του υπουργού Μεταφορών Σπρίτζη. Έτσι, βρήκε σύμμαχο για σχέδια και σχεδιαγράμματα, που δεν προχώρησαν. Και για «βάσεις δεδομένων», που δεν φτιάχτηκαν…

Σήμερα η κ. Δούρου είναι επίσημη υποψήφια περιφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ στην Αττική. Ο κ. Καπάκης επίσημος υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ στην Άνδρο. Και ο κ. Μπουρνούς κατέρχεται με πλήρη στήριξη των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στην Ραφήνα.

Τι «αριστερό» και προοδευτικό λένε τα παραπάνω: Παραφράζοντας τον Μαρξ μπορούμε να συνοψίσουμε:

«Πυρόπληκτοι πολιτικοί όλου του κόσμου ενωθείτε υπό την πολιτική πυροπροστασία του ΣΥΡΙΖΑ!!!»

Μια πυροπροστασία που όλα τα «πλένει» και όλα τα «λευκαίνει». Όσο μαύρα κι αν έχουν γίνει από τα αποκαΐδια της μεγάλης φωτιάς. Όλα μπορούν να ξεπλυθούν και να συγχωρεθούν υπό την σεπτή σκέπη του «αριστερού», του «προοδευτικού», του «κομμουνιστικού», του «σοσιαλδημοκρατικού», του «κεντροαριστερού», του «φιλελεύθερου» και «δημοκρατικού» και ότι άλλο θέλετε ΣΥΡΙΖΑ.

Αδυνατώ να σκεφτώ τι θα είχε έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ αν τυχόν την πολιτική, ηθική και διοικητική ευθύνη για τους 102 νεκρούς την είχαν στελέχη της ΝΔ ή του ΚΙΝΑΛ. Θα τους είχε ρίξει στα σκυλιά. Εδώ δεν δίστασε να κατηγορήσει δύο πρώην πρωθυπουργούς, πέντε πρώην υπουργούς και έναν κεντρικό τραπεζίτη, μιλώντας για «το μεγαλύτερο σκάνδαλο όλων των εποχών»! Και όταν το «σκάνδαλο» κατέρρευσε σφυρίζει αδιάφορα…

Δυστυχώς η σημερινή κυβερνώσα καθεστωτική Αριστερά με αφετηρία το «ηθικό πλεονέκτημα» άλλων ανθρώπων και αλλοτινών εποχών έχει φτάσει στο… «ανήθικο πλεονέκτημα», το οποίο ορίζεται κάπου «ανατολικά της Εδέμ» όπου «ένας τύπος μποέμ» χωρίς γραβάτα μετατρέπει δεξιούς, ακροδεξιούς, φασίστες, ψεκασμένους, ανιστόρητους, επιλήσμονες, ριζοσπάστες, ριζοφάγους, πασόκους, Παπανδρεϊκούς, Καραμανλικούς, Παπακωσταίους, Θεοχαροπουλαίους και τόσους άλλους σε λευκές αμόλυντες περιστέρες και τους αποδίδει στην κοινωνία σαν άμεμπτους υποψήφιους της «προόδου»!!!

Τέτοιο απίστευτο πλυντήριο «προοδευτικής ηθικής» δεν ξανάδαμε ποτέ μεταπολιτευτικά σε αυτή την χώρα…

ΥΓ. Στη μνήμη των 102 καμένων στην Ραφήνα, στο Μάτι και στο Βουτζά. Και στη μνήμη – μέρες που είναι – και των καμένων από τις μολότοφ της «αντίστασης» στην ΜΑΡΦΙΝ…

*Ο Διαμαντής Μπασαντής είναι συγγραφέας, δημοσιογράφος και αναλυτής τάσεων της κοινής γνώμης για το πολιτικό τμήμα του pronews.gr, καθώς και διαχειριστής του ιστότοπου «Εν Άνδρω».