Η έξυπνη κίνηση Μητσοτάκη: Υφυπουργοί τεχνοκράτες για να παράγεται έργο & υπουργοί πολιτικοί για να τρώνε το «ξύλο»

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε σε μια ομολογουμένως πολύ έξυπνη κίνηση καθώς τοποθέτησε στην κυβέρνησή του σε καίρια υπουργεία, εξωκοινοβουλευτικούς τεχνοκράτες.

Μάλιστα αν κάποιος ρίξει μια προσεκτική ματιά οι τεχνοκράτες αυτοί έχουν αναλάβει κυρίως καθήκοντα υφυπουργών καθώς τα καθήκοντα των υπουργών τα έχουν αναλάβει πολιτικά πρόσωπα.

Δεκατέσσερα άτομα, στελέχη πετυχημένα από τον ιδιωτικό τομέα, με αξιόλογες επαγγελματικές πορείες στους τομείς τους και εκτός πολιτικής σκηνής έρχονται για να κάνουν το αυτονόητο: Να προσφέρουν τις γνώσεις που δεν έχουν οι πολιτικοί για να παραχθεί επιτέλους στην χώρα αυτή κυβερνητικό έργο.

Και οι 14 τοποθετήθηκαν ανάλογα με την εμπειρία και τις δεξιότητές τους. Μάλιστα αν θεωρήσουμε ως τεχνοκράτη τον πρώην Α/ΓΕΣ Αλκιβιάδη Στεφανή (στον τομέα της Άμυνας σαφώς και είναι τεχνοκράτης) ο οποίος αναλαμβάνει ΥΦΥΕΘΑ, τότε ο αριθμός τους αυξάνεται στους δεκαπέντε.

Τρόπον τινά θα μπορούσε να προστεθεί και ο Μ.Χρυσοχοΐδης καθώς η εμπειρία του στο αντικείμενο της Δημόσιας Ασφάλειας τον καθιστά… τεχνοκράτη.

Τι πετυχαίνει με αυτό ο Κ.Μητσοτάκης; Οι τεχνοκράτες θα κάνουν όλα όσα δεν τολμούν να κάνουν και κυρίως δεν ξέρουν να τα κάνουν οι πολιτικοί και αναλόγως αποτελέσματος, θα πάρουν τα εύσημα ή το κράξιμο οι πολιτικοί προϊστάμενοι.

Τον τομέα των τραπεζών στο οικονομικό επιτελείο αναλαμβάνει ο Γιώργος Ζαββός ο οποίος έχει εξιδείκευση σε ότι αφορά τον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα. Άλλωστε οι τράπεζες και τα «κόκκινα δάνεια» απαιτούν άμεση λύση. Χωρίς τράπεζες δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη.

Ο Γιάννης Τσακίρης που αναλαμβάνει τον τομέα των συμπράξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα είναι από τους πλέον ειδικούς για τις επιχειρηματικές συμμετοχές, ενώ ο νέος υφυπουργός Εξωτερικών -αρμόδιος για την Οικονομική Διπλωματία έχει πορεία τριάντα ετών σε μεγάλες επιχειρήσεις.

Ξεχωριστή είναι και η είσοδος στην κυβέρνηση της 32χρονης οικονομολόγου Δόμνας Μιχαηλίδου που αναλαμβάνει υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αρμόδια για θέματα Πρόνοιας και Κοινωνικής αλληλεγγύης.

Η ίδια είχε διατελέσει και υπεύθυνη οικονομολόγος της ομάδας των κατασκευών για την Τρίτη Εργαλειοθήκη Ανταγωνισμού του ΟΟΣΑ . Αντίστοιχα, η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον απόδημο ελληνισμό, είναι ο εκδότης του Εθνικού Κήρυκα της Ν. Υόρκης, Αντώνης Διαματάρης, ένας άνθρωπος που προέρχεται και ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε τα ζήτημα που αφορούν τους Έλληνες της διασποράς.

Ο Άκης Σκέρτσος που αναλαμβάνει υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, αρμόδιος για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου, ήταν Γενικός Διευθυντής του ΣΕΒ από τον Ιούνιο του 2014 μέχρι πρόσφατα.

Το πιο ηχηρό από αυτά τα ονόματα είναι βεβαίως αυτό του πρώην υπουργού και πρωτοκλασάτου στελέχους του (εκσυγχρονιστικού) ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Χρυσοχοϊδη που επιστρέφει στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Βέβαια δεν πρόκειται για τεχνοκράτη αλλά τόσα χρόνια εμπειρία που έχει στο υπουργείο έχει απκτήσει ένα «know how»

Ο κ.Χρυσοχοϊδης, επελέγη επαναφέρει το αίσθημα δημόσιας ασφάλειας, όπως το έχει κάνει και στο παρελθόν, αλλά επιλέχθηκε και για άλλους δύο βασικούς λόγους:

Γιατί δεν είναι δεξιός αλλά ανήκει στον χώρο της Κεντροαριστεράς και επειδή είναι και της αρεσκείας των Αμερικανών από τότε που επί των ημερών του εξαρθρώθηκε η «17 Ν»

Τον κ.Χρυσοχοϊδη διέγραψε το Κίνημα Αλλαγής, καθώς παρέμενε μέλος του Κινήματος, όπως και η νέα υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, που επίσης διεγράφη.

Από το χώρο της κεντροαριστεράς, αλλά με καλή αποδοχή στο χώρο της κεντροδεξιάς, προέρχεται και ο νέος υπουργός Επικρατείας για την Ψηφιακή Μεταρρύθμιση. Ο Κυριάκος Πιερρακάκης είναι απόφοιτος του ΜΙΤ, του Χάρβαρντ και του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, με αντικείμενο σπουδών την τεχνολογική πολιτική, την πληροφορική και τη δημόσια διοίκηση.

Mέχρι πρόσφατα ήταν Διευθυντής Ερευνών του οργανισμού έρευνας και ανάλυσης “διαΝΕΟσις” μέσω του οποίου εκπόνησε και δημοσιοποίησε μιας σειρά μελετών με έμφαση στην ανάπτυξη και στην ανασυγκρότηση της χώρας.

Είναι – ατύπως – ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη από την πρώτη στιγμή ανάληψης της προεδρίας της Νέας Δημοκρατίας, έχοντας εξαιρετική συνεργασία με όλο το επιτελείο του νέου πρωθυπουργού.

Έχει υπηρετήσει πρόεδρος του Ινστιτούτου Νεολαίας επί Υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου, και επί κυβερνήσεως Σαμαρά-Βενιζέλου εκπροσώπησε την ελληνική κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, ως επιλογή του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Ο Βασίλης Κοντοζαμάνης αναλαμβάνει υφυπουργός Υγείας, έχει διατελέσει πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ) και Γενικός Γραμματέας Υγείας.

Ο Γεράσιμος Θωμάς που αναλαμβάνει υφυπουργός Ενέργειας αρμόδιος για θέματα ενέργειας και φυσικών πόρων, είναι αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων (EFSI).

Σπούδασε οικονομικά, διοίκηση επιχειρήσεων και διεθνείς σχέσεις στην Αθήνα, το Λονδίνο και τις Βρυξέλλες.

Ο Δημήτρης Οικονόμου που αναλαμβάνει υφυπουργός αρμόδιος για θέματα χωροταξίας και αστικού περιβάλλοντος είναι Καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Διευθυντής του Εργαστηρίου Χωροταξικού και Πολεοδομικού Σχεδιασμού.

Ο Δημήτριος Κράνης αναλαμβάνει υφυπουργός Δικαιοσύνης και υπήρξε ανώτατος δικαστικός λειτουργός, αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και Γενικός Διευθυντής της Εθνικής Σχολής Δικαστών, άλλη μια σοβαρή επιλογή που σαφώς και έχει γνώση των προβλημάτων της Δικαιοσύνης γιατί έζησε με αυτά και τα αντιμετώπιζε καθημερινά.

Ο Γρηγόρης Ζαριφόπουλος αναλαμβάνει υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης αρμόδιος για τα θέματα ψηφιακής στρατηγικής είναι στέλεχος επιχειρήσεων, μέχρι πρόσφατα Περιφερειακός Διευθυντής Νοτιοανατολικής Ευρώπης της Google.

Βέβαια όπως λένε οι Βρετανοί η παράσταση τελειώνει όταν «the fat lady sings» (όταν τραγουδήσει η χοντρή κυρία) και τότε θα κριθεί και το έργο της κυβέρνησης Μητσοτάκη αλλά όπως και να το δει κανείς ο πρωθυπουργός δημιούργησε αυτό το κυβερνητικό σχήμα με ένα σκοπό:

Επιτέλους να υπάρχουν άνθρωποι σε καίριες θέσεις που να γνωρίζουν τι κάνουν, γιατί το κάνουν και τι περιμένουν να πετύχουν. Εάν και αυτό αποτύχει τότε η χώρα αυτή δεν σώζεται με τίποτα…