Οι Δημοκρατικοί κάνουν τα πάντα για να επανεκλέξουν το Ν.Τραμπ πρόεδρο: Θα πάρει τις εκλογές με τα χέρια στις… τσέπες

Οι Δημοκρατικοί κατάφεραν με την παραπομπή του Ν.Τραμπ σε δίκη να «βγάλουν τα μάτια τους μόνοι τους» αφού όπως ήταν αναμενόμενο ο Αμερικανός πρόεδρος απαλλάχθηκε με ευκολία από την ρεπουμπλικανική πλειοψηφία της Γερουσίας.

Αυτό που δεν έχει γίνει κατανοητό εδώ στην Ελλάδα είναι πως όποιος ελέγχει την Γερουσία, ελέγχει και το αμερικανικό κράτος, άσχετα με το τι θέλει το «βαθύ» κράτος.

Το Κογκρέσο είναι ελάσσονος ισχύος.

Μπορεί να προτείνει παραπομπές, δίκες, νομοθετήματα αλλά… μέχρι εκεί.

Η ίδια η παραπομπή του Ν.Τραμπ ήταν για έναν εντελώς γελοίο λόγο και ως γελοίο τον έχουν εκλάβει και οι Ρεπουμπλικανοί ψηφοφόροι οι οποίοι έχουν συσπειρωθεί γύρω από τον πρόεδρό τους.

Πλέον στην σημερινή εποχή στα κράτη όπου επικρατεί ο δικομματισμός, οι οπαδοί των κυρίαρχων κομμάτων είναι περίπου ίδιοι σε αριθμό. Αυτό που καθορίζει το εκλογικό αποτέλεσμα είναι η συσπείρωση.

Αν δηλαδή, οι ψηφοφόροι ενός κόμματος εγκρίνουν την ηγεσία του, που διεκδικεί την εξουσία της χώρας.

Όπως αναμενόταν χάρη στην ελεγχόμενη από τους Ρεπουμπλικάνους πλειοψηφία στη Γερουσία, ο Τραμπ αθωώθηκε με τις ψήφους των Ρεπουμπλικάνων γερουσιαστών, με μοναδική παραφωνία τον Μιτ Ρόμνεϊ αν και από αυτό, πάλι κερδισμένος είναι ο Ν.Τραμπ.

Απομόνωσε έναν εσωτερικό αντίπαλο και ταυτόχρονα δόθηκε η αίσθηση μιας ελεύθερης επιλογής των Ρεπουμπλικάνων γερουσιαστών.

Αντί να χάνει από την υπόθεση της παραπομπής, ο Τραμπ κερδίζει στο εκλογικό σώμα αφού σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση της εταιρείας Gallup, το ποσοστό αποδοχής προς τον Αμερικανό πρόεδρο έφτασε στο 49% από 39% που ήταν τον Οκτώβριο όταν ξεκίνησε η όλη διαδικασία για την παραπομπή.

Σε αντίθεση με τον Τραμπ που δείχνει να έχει συσπειρώσει πλέον τους Ρεπουμπλικάνους, οι Δημοκρατικοί αναζητούν τον αντίπαλο που θα τον κάνει να «ιδρώσει» αλλά κοιτώντας κάποιος τους υποψήφιους τους, μάλλον θα απογοητευτεί.

Ο Ν.Τραμπ θα κερδίσει με τα χέρια στις τσέπες. Με την «διαφήμιση» που του έκαναν οι Δημοκρατικοί και με την «τρύπα» στο «νερό» που δημιούργησαν, ο Ν.Τραμπ δεν έχει ανάγκη ούτε καν να πολυεμφανιστεί πριν τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου.

Το φιάσκο των προκριματικών της Αϊόβα για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών με την καθυστέρηση ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων, ήταν ενδεικτικό της μεγάλης εσωτερικής σύγκρουσης που συντελείται στο κόμμα.

Το κυριότερο όμως είναι ότι οι υποψήφιοι δεν δείχνουν ικανοί να «κοντράρουν» το Ν.Τραμπ.

Μάλιστα ο ο αριστερός Μπέρνι Σάντερς έχει να αντιμετωπίσει και τον Τραμπ όσο και το σκοτεινό «κονκλάβιο» του Δημοκρατικού Κόμματος.

Βασικά αν πριν τις προεδρικές εκλογές του 2016 πολλοί στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα δεν ήθελαν τον Τραμπ το ίδιο συμβαίνει με τον Σάντερς στο Δημοκρατικό κόμμα.

Να θυμίσουμε ότι η Χίλαρι Κλίντον τον παρουσίαζε ως σεξιστή.

Εάν δεν υπάρξει κάποια μεγάλη ανατροπή, ο Ν.Τραμπ θα συνεχίσει να είναι πρόεδρος και οι Δημοκρατικοί θα συνεχίσουν να ψάχνουν τρόπους για το πως θα τον… καθαιρέσουν.

Όπως όμως αποδεικνύεται δεν είναι εύκολο πράγμα αυτό, ακόμα κι όταν υπάρχει ένα «βαθύ κράτος».