Μετά τον παγκόσμιο συναγερμό για τον κορωνοϊό, εκτιμάται πως περισσότεροι από 40 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται κλεισμένοι στις πόλεις τους, ενώ δεκάδες εκατομμύρια ταξίδια αναβλήθηκαν ή ματαιώθηκαν. Και όμως μοιάζει σαν κάποιος να προσπαθεί να βουλώσει τη θάλασσα με μια τάπα.

Διότι σε έναν πλανήτη που έχει κατακτήσει να λειτουργεί σαν μια τεράστια ζώνη ελεύθερης κυκλοφορίας ανθρώπων και εμπορευμάτων, τα μεγέθη του μαζικού τουρισμού είναι πράγματι ασύλληπτα: Το 2018 καταγράφηκαν περισσότερες από 1,5 δισεκατομμύρια διεθνείς τουριστικές αφίξεις, όταν το 1950 ήταν 25 εκατομμύρια! Ετησίως η Ευρώπη δέχεται περισσότερους από 700 εκατομμύρια επισκέπτες (δηλαδή δέχεται τον πληθυσμό της 1,4 φορές), ενώ περισσότεροι από 134 εκατομμύρια Κινέζοι ταξίδεψαν στο εξωτερικό το 2019. Μόνο τα 100 κινεζικά αεροδρόμια με τη μεγαλύτερη κίνηση εξυπηρέτησαν πέρυσι 1,2 δισεκατομμύρια επιβάτες. Οπότε;

Οπότε η παγκοσμιοποίηση του ιού σε μια παγκοσμιοποιημένη εποχή ήταν απλώς θέμα χρόνου. Ομως, εκτός από τη δημόσια υγεία, ο κορωνοϊός απειλεί τη σύγχρονη φιλοσοφία: Την εποχή των ανοικτών συνόρων, των Erasmus, των υπερατλαντικών ταξιδιών, της επαγγελματικής κινητικότητας, της αέναης συνάντησης λαών και πολιτισμών. Την εποχή όπου τα νέα και μαζί τους οι ιοί ταξιδεύουν γρήγορα. Το ίδιο και ο ανθρώπινος φόβος.

Το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ρεπορτάζ (αναδημοσίευση ΑΠΕ) καταγράφει τους λόγους για τους οποίους οι ιοί προκαλούν φόβο δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση από τον πραγματικό κίνδυνο που κρύβουν.

Πρώτον, επειδή ο εχθρός είναι αόρατος με γυμνό μάτι.

Δεύτερον, επειδή για τους ιούς, σε αντίθεση με τα βακτήρια, υπάρχουν πολύ λίγα φάρμακα.

Τρίτον, επειδή οι ιοί μας κάνουν να φοβόμαστε τον ίδιο τον ασθενή. «Είναι ο φόβος μήπως ο άλλος -γείτονας, αδελφή, γονείς…- γίνει ο κίνδυνος που πρέπει να αποφύγουμε», σημειώνει ο Γάλλος ιστορικός των Επιστημών Λοράν Ανρί Βινιό, ενώ στο ίδιο άρθρο σημειώνεται κάτι που όλοι καταλαβαίνουμε, αλλά αρνούμαστε να δεχθούμε: «Τελευταίος παράγοντας που μπορεί να τροφοδοτεί τον φόβο: το γεγονός ότι ένας ιός είναι νέος, άρα άγνωστος, ανεξαρτήτως της πραγματικής του επικινδυνότητας».

Πράγματι, αυτό ακριβώς ζήσαμε πριν μερικά χρόνια με την πρώτη εμφάνιση του Η1Ν1. Οπως τότε έτσι και τώρα ο φόβος για τον νέο άγνωστο ιό υπερκάλυψε τον κίνδυνο από την εποχική γρίπη.

Ετσι ο κορωνοϊός Covid 19 που ευθύνεται μέχρι στιγμής για περίπου 2.500 θανάτους παγκοσμίως μοιάζει πιο τρομακτικός από την εποχική γρίπη που σκοτώνει περίπου 700.000 ανθρώπους ετησίως.

Ομως ας τελειώσουμε με αυτό που αρχίσαμε: Η παγκοσμιοποίηση του 21ου αιώνα μπορεί να δημιουργεί προβλήματα, διαθέτει όμως και τις λύσεις. Οπως είναι η άμεση ανταλλαγή ιατρικών πληροφοριών και η διάχυση της γνώσης μεταξύ της παγκόσμιας ιατρικής κοινότητας, έτσι ώστε γρηγορότερα να βρεθεί η γιατρειά.

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε το pronews.gr στο Instagram για να «δεις» τον πραγματικό κόσμο!

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου