Το χιονισμένο τοπίο της μεταπολίτευσης
Η απόγνωση χιλιάδων οικογενειών που χτυπήθηκαν από την εκτεταμένη διακοπή ηλεκτροδότησης και υδροδότησης συνεχίζεται ακόμα και σήμερα πέμπτη μέρα μετά την χιονόπτωση. Η χιονόπτωση που υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν ένα καθημερινό γεγονός, εξελίχτηκε σε απίστευτη καταστροφή.
Αποκάλυψε για μια ακόμα φορά το βάθος των προβλημάτων που έχει προκληθεί από την ανεύθυνη, διεφθαρμένη, ασυνεπή απέναντι στο λαό, εγκληματική ως προς τα αποτελέσματα πολιτική των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης.
Αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη, των φιγουρατζήδων υπουργών, της πλήρους επικοινωνιακής κυριαρχίας είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα της μεγάλης παρακμής που οφείλεται στην πολιτική τάξη της Ελλάδας, την ξενοκίνητη και συνεργαζόμενη με τις άλλες κάστες αυτής της κοινωνίας εξίσου αποτυχημένες όπως οι επιχειρηματίες - επενδυτές, οι δημοσιογράφοι, οι τεχνοκράτες.
Τέσσερα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης πέρασαν αξίας που υπερβαίνει πενήντα εθνικούς προϋπολογισμούς και οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝ. ΕΛ δεν άλλαξαν όπως όφειλαν τα δίκτυα ηλεκτροδότησης. Τα ίδια δίκτυα που έφτιαξαν στις δεκαετίες '50, ΄60, ΄70 για να καλύψουν ανάγκες άλλης εποχής και άλλων συνθηκών. Το γνωστό και επανειλημμένα διατυπωμένο ζήτημα των δικτύων που σχετίζονται με όλα τα ζητήματα ζωής και ανάπτυξης, προφανώς επειδή δεν είχε μίζες, δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ.
Το κεκτημένο της δεκαετίας του 1960 έγινε ζητούμενο του 2021. Η δήλωση κυβερνητικού στελέχους ότι πρέπει να κάνουμε υπογειοποίηση του δικτύου, τελεία και παύλα όπως είπε αποτελεί εφόσον κάποιος λάβει υπόψιν του τι έχει προηγηθεί, μια από τις πιο κυνικές δηλώσεις όλων των εποχών. Από το 1974 έως σήμερα με τόσα δις στο χέρι δεν έγινε το αυτονόητο και κανείς δεν αισθάνεται ένοχος.
Αυτή είναι η Ελλάδα της μεταπολίτευσης μια ιστορική περίοδος ακραίας και γενικευμένης διαφθοράς και πολιτικού αμοραλισμού. Σε ιστορικές περιόδους που δεν υπήρχε ούτε ίχνος χρηματοδότησης και τα έργα ήταν η πληγή του κράτους, επιχειρήθηκαν και πραγματοποιήθηκαν δημόσια έργα που άλλαξαν ουσιαστικά τη ζωή και την οικονομία. Ο εξηλεκτρισμός έγινε με αγώνα, ο σιδηρόδρομος, το οδικό δίκτυο , εκβιομηχάνιση, τα αεροδρόμια. Διότι υπήρχε η αίσθηση της ευθύνης που σήμερα είναι παντελώς απούσα.
Δεκάδες συσκέψεις Χρυσοχοϊδη, επιτόπου παρουσίες Χαρδαλιά, δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών περί ακραίου φαινομένου και μια άθλια προσπάθεια με επικεφαλής τον πρωθυπουργό να στρέψει αλλού τις ευθύνες, συνθέτουν έναν τραγέλαφο προκειμένου να αντιμετωπιστεί μια χιονόπτωση...
Τα δε μέσα ενημέρωσης επιχειρούσαν να δείξουν ότι το πρόβλημα ήταν κάπως "εξωτικό" στο υπερβόρεια ενώ η Αγία Παρασκευή, τα Βριλήσσια, η Κηφισιά αλλά και προάστια μακριά από το επίκεντρο δεν είχαν ηλεκτρικό για μέρες. Άραγε στους τηλεοπτικούς και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, οι δημοσιογράφοι θυμούνται πολλές χιονοπτώσεις στην μέχρι σήμερα ζωή τους όπου να καταρρέει το δίκτυο ηλεκτροδότησης... Ξαφνικά ανακάλυψαν ότι δεν έχουν κλαδέψει τα δέντρα.
Την ίδια ώρα που καλοπληρωμένοι διευθυντές αναζητούν επενδυτές στο χώρο της ενέργειας, που λείπουν υπεύθυνοι τεχνικοί, που διέλυσαν μια ΔΕΗ με γιγαντιαία περιουσία και εξασφαλισμένο εθνικό πελατολόγιο, η κοινωνία ζει τις συνέπειες των ολέθριων πολιτικών σε βάθος χρόνου. Φτάσαμε κατά τις συζητήσεις να λέμε, εμείς είχαμε μόνο δύο ώρες διακοπή και να αισθανόμαστε ανακουφισμένοι...
Αυτός ο μιθριδατισμός της κοινωνίας είναι μια ακόμα σοβαρή επίπτωση της βαθιάς κρίσης. Γίναμε Βενεζουέλα και Κούβα εντός του ευρώ και αυτά που απευχόμαστε τα ζούμε με ευρωπαϊκό περιτύλιγμα...
Ο ευτελισμός της πολιτικής και η επικράτηση των σχηματισμών που χωρίς ευθύνη και προοπτική ρήμαξαν τον τόπο και τις ψυχές μας πρέπει να σταματήσει. Γι' αυτό επιβάλλεται η αλλαγή πολιτικών και πολιτικού προσωπικού και η επιστροφή στο προσκήνιο ιδεολόγων και υπευθύνων ανθρώπων.
*Ο Εμμανουήλ Ν. Κώνστας είναι Γενικός Γραμματέας του Εθνικού Μετώπου
