Ποια είναι η λίστα ”EGAYDAAK” που οι Τούρκοι «γκριζάρουν» το Αιγαίο

Οι τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο ήταν πάντα «βούτυρο στο ψωμί» ακραίων κύκλων της Αγκυρας. Ωστόσο, το «γκριζάρισμα» ολόκληρων νησιών ξεκίνησε πιο πιεστικά μετά το θερμό επεισόδιο στα Ιμια.

Και η αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης που δεν άφηνε πολλά περιθώρια για αλλαγές συνόρων ουσιαστικά γίνεται τους τελευταίους μήνες σε μια προσπάθεια κλιμάκωσης των διεκδικήσεων της τουρκικής πλευράς.

Και ενώ έχουν αρχίσει ξανά οι διερευνητικές συνομιλίες Ελλάδας Τουρκίας οι Τούρκοι επανέρχονται οι παλαιότερες αναφορές για «γκρίζες» ζώνες σε νησιά και νησίδες στο Αιγαίο, κάτι που βεβαίως γίνεται στοχευμένα προκειμένου να εξαναγκάσουν την ελληνική πλευρά να καθίσει στο ίδιο τραπέζι και να μιλήσει για θέματα που δεν υφίστανται. Οι Συνθήκες της Λωζάνης, το 1923, και των Παρισίων, το 1947, κατοχυρώνουν πλήρως και τελεσίδικα το status του Αιγαίου και των γεωγραφικών σχηματισμών του, κι αυτό η Ελλάδα το χρησιμοποιεί ως χαρτί.

Ειδικά η κυριότητα του Μικρού Ανθρωποφάγου για το οποίο είχε δημιουργηθεί ζήτημα κυριαρχίας από την Τουρκία έχει διευθετηθεί μέσω του Άρθρου 12 της Συνθήκης της Λωζάνης, το οποίο παραχωρεί στη χώρα μας την Ικαρία, τη Λήμνο, τη Σαμοθράκη, την Μυτιλήνη, τη Χίο και τη Σάμο. Επομένως και νησάκια που ανήκουν γεωγραφικά εκεί. Όμως, οι Τούρκοι επιμένουν κι έχουν συντάξει μια λίστα με τουλάχιστον 150 αμφισβητούμενα νησάκια.

Είναι η αποκαλούμενη EGAYDAAK, η οποία περιλαμβάνει περισσότερους από 20 σχηματισμούς που ανήκουν στο σύμπλεγμα των Φούρνων. Πρόκειται για το αρκτικόλεξο της φράσης «Egemenligi Anlasmalarla Yunanistan’a Devredilmemis Ada Adacιkve Kayalιklar», δηλαδή «νησιά, νησίδες και βραχονησίδες των οποίων η κυριότητα δεν παραχωρήθηκε στην Ελλάδα με διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες».

Η Τουρκία υποστηρίζει ότι στη Συνθήκη της Λωζάνης (1923) με την οποία επικυρώθηκε η ελληνική κυριαρχία στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, τα οποία είχαν απελευθερωθεί κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο (1912-1913), όπως επίσης και στη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων (1947), με την οποία η ηττημένη Ιταλία παραχώρησε στην Ελλάδα την κυριαρχία της Δωδεκανήσου, υπάρχουν νησιά, νησίδες και βραχονησίδες με αμφισβητούμενο καθεστώς αφού δεν αναφέρονται ονομαστικά στις συνθήκες αυτές.

Ειδικά στην περιοχή της Ικαρίας και της Σάμου, η λίστα φέρεται να περιλαμβάνει σχηματισμούς όπως: Φούρνοι, Διαπόρι, Άγιος Μηνάς, νησίδα νότια από Άγιο Μηνά, βραχονησίδα νότια από Άγιο Μηνά, Μακρονήσι, Πλάκα, Πλακάκι, Στρογγυλό, Μεγάλος Ανθρωποφάγος, Μικρός Ανθρωποφάγος, Λιμενόπετρα, Θυμανάκι, Θύμαινα.

Για όλα αυτά δεν είναι δυνατόν καμία ελληνική κυβέρνηση αν θέλει να λέγεται πως είναι «ελληνική» να ενδώσει και να αρχίσει διερευνητικές συνομιλίες έστω και υπό εξωτερικές πιέσεις. Η προδοσία έχει… μακρά ποδάρια αλλά η ιστορία δεν την συγχωρεί ποτέ.

*Ο Νίκος Χειλαδάκης είναι Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr