Ιστορία 15:30
Είναι πρόδηλο, ότι η κατάσταση έχει εκτραχηλιστεί επί των ερειπίων των καταρρεουσών ιδεολογικών σχημάτων, του Φιλελευθερισμού, του Κομμουνισμού και εν γένει του Φασισμού –εθνικοσοσιαλισμού, εθνικού συνδικαλισμού- και εν γένει, των ιδεολογικών ρευμάτων, τα οποία έτεξε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος εις την Ευρώπη και αλλαχού ανά τον κόσμο.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, καθίσταται απολύτως σαφές, ότι παρά το μονοπώλιο της επικυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού, εδραζόμενο εις την απορρύθμιση της αγοράς, ήτοι εις την άρση οιασδήποτε παρεμβάσεως, ως προς την λειτουργία της οικονομίας, καθότι η ιδία αυτοματοποιημένα μεριμνά δια την κατανομή των πόρων, με ό,τι τούτο συνεπάγεται δια τις ασθενέστερες οικονομικές τάξεις.
Ήδη με τον συγκερασμό της στρατηγικής της πολιτικής ορθότητας των ψευδεπίγραφα διαμορφωμένων αξιών της οικονομικής ελίτ, η οποία θέτει άνωθεν την «ατζέντα» της καινοφανούς κοινωνίας η οποία αναδύεται εις το μεταίχμιο της σύμμειξης του καπιταλιστικού μαρξισμού, διαπλάθεται εκ του μη όντως μία νέα πολιτικο-οικονομική πραγματικότητα.
Η μονολιθικότητα της ως άνω νοοτροπίας του «μετανθρώπου» κατά το προσφυώς λεγόμενον, κατ’ εμέ, του μαζανθρώπου κατά το ορθότερον, ο οποίος επιβάλλεται να έλθει, αυθωρεί και παραχρήμα, σε ρήξη με τις παραδοσιακές αρχές και αξίες δηλονότι με την ταυτότητα του και εν γένει με τις απαρασάλευτες θεμελιώδεις κοσμογονικές αρχές, χάριν του πολύφερνου καινοφανούς κόσμου, όπως ο βιολογικός καθορισμός του φύλου, η έννοια της εθνικής αλληλοπεριχώρησης των πολιτισμικών ετεροτήτων των εθνών, εις τον αντίποδα της υποταγής των εθνών, εν τη εκασταχού σύμπραξη των επιμέρους εθνών εν τω πλαισίω, υπερεθνικών μορφωμάτων, η συλλογική μεγάλη ιδέα εξέλιξης και προόδου ενός έθνους, η κατάδυση εις το παρελθόν ως δαυλό ανάτασης του Γένους και ένζυμο προόδου του και ούτω καθ’ εξής.
Ο πολύκροτος νεοφιλελευθερισμός της οριζόντιας ισοπέδωσης των πάντων με θεσμικούς νεολογισμούς της πολιτικής ορθότητας όπως ρατσισμός, Λοάτκι κλπ, εν άλλοις λόγοις, η κρατική θέσμιση αποχαλίνωσης των παθών του ατόμου και η ανέλεγκτη εκδήλωση των, εξοβελίζοντας οιαδήποτε ψυχιατρική ή ετέρα επιστημονική προσέγγιση, υπό το ολοκληρωτικό πρόσχημα των δικαιωμάτων, άγει μετά γεωμετρικής ακρίβειας προς μία νοσηρά ανερμάτιστη και αποδομημένη κοινωνία, άνευ ουδεμίας πυξίδας.
Η στρέβλωση, των φύλων, η κατάργηση των εθνών, η συκοφάντηση των παραδόσεων και η σιδηρά νομοθεσία επιβολής της «ατζέντας» της πολιτικής ορθότητας, δημιουργεί τα στέρεα θεμέλια μίας «νέο-ναζιστικής» κοινωνίας, με αποκρυφιστικές μεσσιανικές θεωρίας (…), θεοφιστικού αγνωστικισμού, παρά τον δαψιλή κεκαλυμμένο μανδύα, της δήθεν Δημοκρατίας.
Η ελευθερία λόγου, νοθεύεται δια της νομοθεσίας καθότι ο εκάστοτε αντιφρονών, στιγματίζεται και διώκεται απηνώς από την νέους θύλακες ελέγχου της σκέψεως, του σύγχρονους Ιερο-εξεταστές, οι οποίοι δια των μέσων κοινωνικών δικτυώσεων και του τύπου, αστυνομεύουν όποιον αντιτίθεται εις τον νεοπαγή ολοκληρωτισμού της βιούμενης τεχνο-φεουδαρχίας, με τον ψόγο του αντιρρησία συνειδήσεως και εγκληματία σκέψεως.
Η περιλάλητη προελαύνουσα Νέα Τάξη πραγμάτων, τιμωρεί ευθέως όποιον δεν συμμορφώνεται προς τις επιβαλλόμενες αυθεντικές αντιρρήσεις της εκπροσωπούμενης υπό το καθεστώς δεσπόζουσας και αδιαμφισβήτητης αλήθειας, με κατασκευασμένους χαρακτηρισμούς μισαλλοδοξίας και κοινωνικής διχοστασίας.
Η μάστιγα της πολιτικής ορθότητας συνιστά μία νέα κλίνη του προκρούστη, όπου ο διαφωνών, τιμωρείται και αποκλείεται ως εχθρός του συστήματος ο οποίος δέον όπως εξοβελιστεί δεόντως και πάραυτα, όπως αποδυναμωθεί και εκτοπιστεί βιαίως, διότι θέτει υπό αμφισβήτηση της, όχι κεκτημένες από τη βάση της κοινωνίας, κατόπιν ζυμώσεων η κοινωνικών κατακτήσεων αξιών, αλλά τις άνωθεν επιβεβλημένες από τις οικονομικές ελίτ των παγκόσμιων διευθυντηρίων.
Οι αστικές δημοκρατίες έχουν μετασχηματιστεί εις φέουδα-δεσποτείες της παγκόσμιας νεοφιλελεύθερης ελίτ, η οποία αντιμετωπίζει τα έθνη κράτη ως αποικίες της και τους πολίτες ως εν δυνάμει εγκληματίες σκέψεως, οι οποίοι δέον όπως εκπαιδευθούν να στοιχηθούν προς την μοναδική αλήθεια (ατζέντα αξιών) του παγκοσμίου συστήματος υπό το εύηχο πρόσχημα του οικουμενισμού.
Ο καινοφανής σκοταδισμός, αλώνει την λογική και εξαρθρώνει οιαδήποτε μορφή λογικής σκέψεως διότι, η τενχο-φεουδαρχία επί τω πυρήνα της, συνιστά μία ναζιστική μισανθρωπική κοσμοθεωρία, η οποία υπάγει γηθοσύνως, τον αντιρρησία πολίτη, με την μομφή του ρατσιστή, υπό τις ερπύστριες του ιδεολογικού του ολετήρα ακριβώς επειδή τυγχάνει ελεύθερα να μην συμμορφώνεται με τις ολοκληρωτικές τις ιδεοληψίας του καθεστώτος.
Τα νομικά εργαλεία δια την ποινικής καταστολή της μάζας, ήδη τελούν εν ετομότητι, ούτως ώστε να διαπράξουν, οι ίδιοι οι νέοι παγκόσμιοι φεουδάρχες και διαπρύσιοι κήρυκες της αντικειμενικής τους αλήθειας, εγκλήματα, επ’ ονόματι της δήθεν διακηρυγμένης ελευθερίας, αλλά κατ’ ουσίαν κατά της ανθρωπότητας, πρόκειται δια τους σύγχρονους «Σταυροφόρους» τους ψεύδους.
*Ο Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
