Η ελευθερία το ύπατο διακύβευμα ενός ισχυρού έθνους

“Σκλάβοι γεννηθήκαμε και πολεμούμε όλη μας τη ζωή να γίνουμε λεύτεροι»- Νίκος Καζαντζάκης

 Με την ρήση αυτή του Νίκου Καζαντζάκη, επιχειρούμε, δια του παρόντος να οριοθετήσουμε διεκδικώντας ουσιαστικά την ελευθερία μας, μέσω μιας αφιονισμένης και καθόλα αλλοτριωμένης κοινωνίας, η οποία άγεται και φέρεται ασυνείδητα από τις εκάστοτε εξουσίες, οι επιχειρούν να μεταλλάξουν τον σύγχρονο άνθρωπο, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις ενός μεταναθρώπου.

Οι διάφορες πολιτικές θεωρίες, δίκην ενός ψευδεπίγραφου προοδευτισμού δογματίζουν επιβάλλοντας την μονολιθική ιδικής τους αλήθειας, ως ανυπερβλήτως δεσπόζουσα και απαράμιλλη, η οποία δέον όπως εγκαθιδρυθεί δια πυρός και σιδήρου, χαρακτηριζόμενη λίαν αυθαιρέτως ως η κυρίαρχη άνευ ετέρου τινός.

Είναι πρόδηλο, ότι εφεξής βαίνουμε εις κινούμενη άμμο, καθότι οι  παραδοσιακές αρχές αμφισβητούνται ευθέως και αποδομούνται εκ βάθρων και άρδην, ούτως ώστε να προλειανθεί το έδαφος προς μία ουδετεροθενή Νέα Τάξη πραγμάτων, η οποία αφενός διατηρεί μία φαινομενική ελευθερία και εξετέρου θεσπίζει την αποινή δίωξη κατά οιουδήποτε αντιφρονούντα, ως επικίνδυνο δια την δημόσια τάξη και ασφάλεια, προβάλλοντας προσχηματικά την φενάκη της αφηγήματος του εκάσταχού δημοκρατικού τόξου.

Ο ολετήρας της παγκοσμιοποίησης ερείδεται μεταξύ άλλων επί της ολοσχερούς συνθλίψεως οιασδήποτε μορφής εθνικής ταυτότητας και συνειδήσεως εξ αυτού του λόγου επιδοτείται ευθαρσώς ο εποικισμός της Πατρίδας μας, δια της σωρείας των λαθραίων μεταναστών,  ενισχύοντας τον δημογραφικό εκυφλισμό, κα  διογκώνοντας εν ταυτώ την υπογεννητικότητα και τις αμβλώσεις ως δήθεν μία μείζονα έκφανση ενός παντελώς αόριστου και μονομερούς δικαιωματισμού.

Άξιο μνείας καθίσταται ποιοι μηχανισμοί είναι αυτοί οι οποίοι επιλέγουν ορισμένο τρόπο σκέψεως και συνάμα πολιτισμού τα οποία επιβάλλουν δια πυρός και σιδήρου επί ποινή εξοστρακισμού, εκ του κοινωνικού γίγνεσθαι, των αντιδρώντων.

Ως εκ τούτου, οι εκάστοτε θεσμικές ελίτ, χαράσσουν τις κατευθυντήριες γραμμές δια των οποίων αντιμετωπίζουν τους πολίτες αποκλειστικά και μόνον ως αθύρματα και άμορφη μάζα, με αποτέλεσμα να μην δύνανται αν ανανήψουν επιδιώκοντας τυχόν την επαναστατική σκέψη και ρηξικέλευθη  τομή προς τα πολιτικά τεκταινόμενα.

Η αδυναμία να διαρρήξουν τα στερεότυπα κλισέ των αυτονόητων συνειρμών ούτως ώστε να εναντιωθούν τελεσφόρα κατά των πολιτικών οι οποίοι βιάζουν καθημερινά τις συνειδήσεις των, στερώντας τους στοιχειωδώς την οποιαδήποτε σκέψη προς διεκδίκηση της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπεια ως πολίτες, με αποτέλεσμα να παραιτούνται εκ προοιμίου ενόψει οιασδήποτε μορφής αμφισβητήσεως προς την δοτή κατεστημένη εξουσία.

Η Ελλάς ευρίσκεται εις την μέγγενη των διεθνών εξελίξεων, ούσα καθ’ ολοκληρίαν κηδεμονευόμενη υπό ξένων παραγόντων, οι οποίοι δια του μανδύα του Πατριώτη, επιχειρούν να υπονομεύουν την πορεία της Ελλάδας προς την ορθή κατεύθυνση και πρόοδο.

Η Εθνική μας συνείδηση έχει συρρικνωθεί σκοπίμως και πολλές φορές το επίσημο κράτος ταυτίζεται με τον ξένο παράγοντα προκειμένου δήθεν να υπάρξει εκτόνωση, πλην όμως γεννώνται ιδιαίτατα ερωτήματα, δια την ανιδιοτέλεια και τις προθέσεις ορισμένων πολιτικών οι οποίοι δια πράξεις και παραλείψεις των, στρέφουν εαυτόν τα «όπλα» ίνα εξυπηρετήσουν τα νοσηρά επεκτατικά τους  σχέδια άνευ ουδεμίας ευαισθησίας δια την τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα.

Εν τοις πράμγασι ευρισκόμεθα εις ένα ακανθώδες σημείο της παγκόσμιας ιστορίας, ούτως ώστε να διαπλάσουμε το μέλλον μας, διότι πέραν της επιβολής, εκών άκων, προς τον λαό της φαιάς προπαγάνδας υπό των ποικιλώνυμων μηχανισμών της εξουσίας, ο ψοφοδεής πολίτης δρα και ενεργεί ως ανδράποδο, άνευ ουδεμίας αυτοτέλειας ή συλλογικής συνειδήσεως, ούτω ώστε να καταστεί φορεύς οράματος δια το μέλλον θέτοντας υψηλούς στόχος δια  την ανάνηψή μας.

Εν κατακλείδι φρονώ, o ο λαός πνέει από τα λοίσθια και έχουμε αυτοπαραδοθεί προς τους θύλακες της Νέας Τάξης πραγμάτων αμελλητί και άνευ ετέρου τινός.

Ως εκ τούτου λοιπόν, το ύπατο διακύβευμα  καθίσταται εις το να θραύσουμε τις αλυσίδες της εκούσιας ειρκτής μας εκδηλώνοντας  μία ισχυρά εθνική βουλήσημ η οποία θα δώσε εντολή εις ισχυρές και ευρείες πατριωτικής δυνάμεις να συγκρουσθούν με τις υπάρχουσες κοινοβουλευτικές ή κίβδηλα πατριωτικές κοινοβουλευτικές δυνάμεις, ούτως ώστε να ανακάμψουμε και να περιφρουρήσουμε την εθνικής μας αξιοπρέπεια και κύρος διεκδικώντας την υπέρτατη έναντι πασών αξιών, ήτοι την ελευθερία.

 *Ο Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω