Η «μάχη» για τα Ιερά Σύμβολα: Από την Εθνική Πινακοθήκη στην αυτοδικία

Τα γεγονότα είναι γνωστά. Στην Εθνική Πινακοθήκη υπήρχαν, μεταξύ των άλλων εκθεμάτων, και τέσσερες Πίνακες, στον πρώτο εκ των οποίων απεικονίζετο η Θεοτόκος, με ένα τσιγάρο στο στόμα, στον δεύτερο ο Εσταυρωμένος Ιησούς, στα νώτα του οποίου εφάπτετο γυμνόστηθη γυναίκα και στον τρίτο ο Άγιος Γεώργιος, υπό μορφήν βρυκόλακος (άγνωστο το περιεχόμενο του τετάρτου).

Στις 10 τρέχοντος μηνός, ο Βουλευτής του Κόμματος “ΝΙΚΗ”, Νικόλαος Παπαδόπουλος, θεωρώντας (δικαίως), ότι διά των πινάκων αυτών καθυβρίζονται σκαιώς και βαναύσως, ιερά σύμβολα της Χριστιανικής Θρησκείας, προέβη απαραδέκτως σε πράξη αυτοδικίας, συνισταμένης στην αφαίρεση των τεσσάρων πινάκων από τα σημεία εις τα οποία είχαν τοποθετηθεί και, συγχρόνως, στην βιαία ρίψη τούτων επί του δαπέδου.

Το επεισόδιο αυτό έλαβε ευρεία δημοσιότητα και όπως ήταν επόμενο, τα Κοινοβουλευτικά Κόμματα (εκτός κάποιων εξαιρέσεων) και το σύνολο, σχεδόν, των Μέσων Ενημερώσεως, επικαλούμενα την ελευθερία της “τέχνης”, ξεσπάθωσαν κατά του βουλευτού, εξαπολύοντες μύδρους κατ’ αυτού, χωρίς, ωστόσο, να καταγγείλουν τους υπευθύνους της Πινακοθήκης, οι οποίοι, με την έγκριση, προφανώς, της αρμοδίας Υπουργού, αβασανίστως επέτρεψαν να συμπεριληφθούν στα εκτιθέμεθα έργα τέχνης και οι ανωτέρω αποτρόπαιες, βαθύτατα βλάσφημες κατά της Χριστιανικής Θρησκείας, εικόνες.

Κατά το άρθρο 3 του Συντάγματος, “Επικρατούσα Θρησκεία στην Ελλάδα είναι η Θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού”. Για την προστασία της Θρησκείας αυτής – ως και πάσης άλλης “ανεκτής” στην Ελλάδα Θρησκείας – στον προϊσχύσαντα από το έτος 1950 μέχρι τις 30 Ιουνίου 2019 Ποινικό κώδικα, υπήρχε η διάταξη του άρθρου 199, στο οποίο, υπό τον τίτλο “Καθύβριση Θρησκευμάτων”, ορίζετο ότι: “Όποιος δημοσία και κακοβούλως καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπον την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, ή άλλη Θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών” (Στην πράξη, οι επιβαλλόμενες από τα Δικαστήρια ποινές ήσαν της τάξεως των δέκα έως τριάντα ημερών, οι οποίες μετετρέποντο σε χρηματικές).

Κατά την νομολογία του Αρείου Πάγου, Καθύβριση Θρησκευμάτων αποτελεί κάθε δημόσια περιφρονητική εκδήλωση, κατά την Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας – ως και πάσης άλλης ανεκτής στην Ελλάδα Θρησκείας – γενομένης αμέσως ή εμμέσως, διά βαναύσου και χυδαίας εκφράσεως ή πράξεως – δια λόγου ή έργου ή και εγγράφως – αφορώσης εις τα δόγματα, τα θρησκευτικά έθιμα ή τα της Θείας λατρείας των πιστών σκεύη και σύμβολα, μεταξύ των οποίος και οι εικόνες της Θεοτόκου, των Αγίων κ.τ.λ.

Με τον Νόμο 4619/2019, η Κυβέρνηση του “ΣΥΡΙΖΑ” αντικατέστησε τον αρχικό Ποινικό Κώδικα δι΄άλλου, διά του οποίου το άρθρο 199 καταργήθηκε. Τοιουτοτρόπως, από την 1η Ιουλίου 2019 που άρχισε να ισχύει ο νέος Ποινικός Κώδικας, δεν υπάρχει Νόμος που να τιμωρεί την καθύβριση της Χριστιανικής κ.τ.λ. Θρησκείας. Ο καθυβρίζων, δηλαδή, αυτή, δεν διώκεται. Την Κυβέρνηση “ΣΥΡΙΖΑ”, διεδέχθη η υπό τον κύριο Μητσοτάκη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία από τα μέσα του 2019 που ανέλαβε την Αρχή, επραγματοποίησε δεκαπέντε έως είκοσι περίπου παρεμβάσεις στον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα, επαναφέροντας ή τροποποιώντας ή εισάγοντας νέες διατάξεις εις αυτόν.

Ωστόσο, ο κύριος Μητσοτάκης, παρά τις εκκλήσεις της Εκκλησίας, δεν “ευδόκησε” να επαναφέρει το άρθρο 199, με αποτέλεσμα, ο κάθε Αντίχριστος ή δυσεβής, να καθυβρίζει βαναύσως και προκλητικώς τα Θεία, χωρίς να υφίσταται καμμία κύρωση. Οι υπέρμαχοι της αχαλινώτου ελευθερίας, της ασυδοσίας, των δημιουργών της “τέχνης”, επικαλούνται το Σύνταγμα, στο άρθρο 16 παράγρ. 1 του οποίου ορίζεται ότι: “Η τέχνη, η έρευνα κτλ, είναι ελεύθερη”. Η ελευθερία, όμως, αυτών, δεν είναι απόλυτη.

Διότι, απόλυτος ελευθερία σημαίνει πλήρης ασυδοσία, ενώ όλοι πρέπει να αναγνωρίσουμε, ότι εις τα πάντα υπάρχει ένα όριο, το οποίο δεν πρέπει να παραβιάζεται. Αυτό επιτάσσει και το Σύνταγμα, στο άρθρο 26 παράγρ. 5 του οποίου ορίζεται ότι “Η καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος, δεν επιτρέπεται”. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, θεωρούμεν, ότι ορθώς εστηλιτεύθη η αυτοδικία του Βουλευτού.

Αλλά αδικαιολογήτως δεν κατηγγέλθησαν οι υπεύθυνοι της Πινακοθήκης και οι αρμόδιοι της Κυβερνήσεως, οι οποίοι με μεγάλη ελαφρότητα εφιλοξένησαν ή επέτρεψαν να φιλοξενηθούν στην Εθνική Πινακοθήκη, πίνακες δια των οποίων, κατ’ αντικειμενική κρίση, δεινώς καθυβρίζονται τα της Θείας Λατρείας των πιστών της “Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας” σύμβολα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και οι εικόνες της Παναγίας και των Αγίων.

Καταλήγοντες, ας το πούμε νηφάλια και ξεκάθαρα: Η Εκκλησία και η Ορθοδοξία τελούν υπό διωγμό. Διώκτες αυτών είναι τα παραδοσιακά Κόμματα. Αν κρίνουμε και από τις αντιδράσεις των Μέσων Ενημερώσεως, συμπεραίνουμε ότι, δυστυχώς, στην χώρα μας, οι Αντίχριστοι πληθαίνουν.