Εσωτερική Ασφάλεια 11:50
Η δολοφονία του 31χρονου Τσάρλι Κερκ στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι μια τοπική εγκληματική πράξη.
Είναι σύμπτωμα και προειδοποίηση. Δεν χτυπήθηκε απλώς ένας άνθρωπος· χτυπήθηκε ο διάλογος, η ελευθερία του λόγου, η ίδια η καρδιά της δημοκρατίας που στηρίχθηκε στο πρόταγμα «διαφωνώ με όσα λες, αλλά θα υπερασπιστώ το δικαίωμά σου να τα λες».
Ο Κερκ δεν ήταν ένοπλος· κρατούσε μικρόφωνο. Δεν έσπειρε μίσος· τόλμησε να αμφισβητήσει την ιδεολογική μονομέρεια των πανεπιστημίων. Δεν κρύφτηκε· στάθηκε δημόσια και προσκάλεσε τους πάντες να τον αντικρούσουν με επιχειρήματα. Το σύνθημά του, «Prove me wrong», δεν ήταν πρόκληση· ήταν ύμνος στον διάλογο.
Κι όμως, η απάντηση ήρθε όχι με ιδέες, αλλά με μια σφαίρα. Μια σφαίρα που σίγησε τον άνθρωπο αλλά ανέδειξε την παθολογία μιας κοινωνίας που αποδέχεται την ιδεολογική ακύρωση αντί για αντιπαράθεση, τον αποκλεισμό αντί για πειθώ.
Η ευθύνη δεν ανήκει μόνο στον δράστη. Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί:
– Τα ΜΜΕ που δαιμονοποίησαν κάθε συντηρητική φωνή, βαφτίζοντάς την συλλήβδην «φασιστική».
– Τα πανεπιστήμια που αντί να γίνουν φυτώρια διαλόγου έγιναν αποστειρωμένα «ασφαλή δωμάτια» από ιδέες.
– Οι πολιτικοί και οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης που επένδυσαν στη λογοκρισία και τη «κουλτούρα της ακύρωσης».
Όλοι αυτοί σημάδεψαν την πλάτη του Κερκ· ο δολοφόνος απλώς τράβηξε τη σκανδάλη.
Όμως εδώ βρίσκεται το παράδοξο: η σφαίρα που ήθελε να φιμώσει, στην πραγματικότητα αφύπνισε. Η δολοφονία του Κερκ δεν είναι ένδειξη ισχύος των αντιπάλων του αλλά ομολογία αδυναμίας. Όταν το μόνο «επιχείρημα» που έχεις είναι το όπλο, έχεις ήδη χάσει την πνευματική μάχη.
Και το μήνυμα δεν έμεινε μετέωρο. Η χήρα του, Έρικα, μίλησε δημόσια: με δάκρυα αλλά και με φλόγα. «Δεν έχετε ιδέα για τη φωτιά που ανάψατε», είπε. «Οι κραυγές αυτής της χήρας θα αντηχούν σε όλο τον κόσμο σαν πολεμική ιαχή». Το δικό της κάλεσμα δεν ήταν στην εκδίκηση αλλά στη συνέχιση: στην πίστη, στον πατριωτισμό, στη Βίβλο, στην ενότητα της οικογένειας, στην πολιτισμική και πνευματική αναγέννηση της Αμερικής.
Είναι προφανές ότι η θυσία του Τσάρλι Κερκ τείνει να μετατραπεί σε καταλύτη. Όχι για βίαιες εξάρσεις, αλλά για μια νέα φάση οργανωμένου, συνειδητού και χριστιανικού κοινωνικού ακτιβισμού. Το μήνυμα της Turning Point USA, που ο ίδιος συνίδρυσε, δεν είναι τυχαίο: να ανακαταλάβει τους χώρους εκπαίδευσης και δημόσιου λόγου, όχι με όπλα αλλά με επιχειρήματα, με δίκτυα, με πίστη και με το θάρρος της μαρτυρίας.
Η ιστορία δείχνει ότι τέτοια γεγονότα δεν μένουν μεμονωμένα. Η πολιτισμική ηγεμονία αμφισβητείται εκεί όπου δεν μπορεί πλέον να πείσει και καταφεύγει στη βία. Σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, αύριο ίσως αλλού. Η Δύση βρίσκεται στο σημείο καμπής: θα υποκύψει στη λογική της φίμωσης ή θα ξαναβρεί τον δρόμο του διαλόγου και της χριστιανικής ρίζας που της έδωσε ταυτότητα και ανθεκτικότητα;
Για εμάς, τους Έλληνες Χριστιανοδημοκράτες, η περίπτωση Κερκ είναι αντανάκλαση των δικών μας ανησυχιών. Κι εδώ βλέπουμε τον δημόσιο λόγο να λοιδορείται, την πίστη να περιθωριοποιείται, την οικογένεια να υπονομεύεται, τα παιδιά μας να εκπαιδεύονται σε αξιακό κενό. Ο κίνδυνος δεν είναι μακρινός· είναι παρών.
Απέναντι λοιπόν στη σφαίρα που φιμώνει, η απάντηση δεν μπορεί να είναι σιωπή. Είναι η εντονότερη δέσμευση στον διάλογο, στην αλήθεια, στη χριστιανική μαρτυρία. Είναι η πίστη ότι η ψυχή της ελευθερίας δεν πεθαίνει.
Ο Τσάρλι Κερκ δεν έζησε μάταια· μαρτύρησε για να θυμίσει ότι η δημοκρατία χωρίς Θεό και διάλογο καταρρέει. Και η χήρα του, με το δάκρυ και τη φωνή της, έκανε αυτό που πάντα ήθελε εκείνος: μετέτρεψε τον πόνο σε κίνηση, τη θυσία σε κάλεσμα, την ήττα σε ελπίδα.
Η Σφαίρα που σίγησε τον Τσάρλι Κερκ δεν σκότωσε την Αλήθεια. Αντίθετα, την έκανε πιο ηχηρή. Και αυτό είναι το στοίχημα της Χριστιανικής Δύσης: να σταθεί όρθια, να μιλήσει καθαρά, να αγωνιστεί ειρηνικά και αποφασιστικά για να μη γίνει ο πολιτισμός μας σιωπηλό θύμα ενός ιδεολογικού ολοκληρωτισμού.
*O Νίκος Ι. Νικολόπουλος είναι πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος πρώην υφυπουργός και πρώην Βουλευτής
