Πρόσωπα
Μια ιστορία από τα παλιά, άγνωστη σε πολλούς Έλληνες είχε εξομολογηθεί και την είχε εξιστορήσει, ο τότε εργαζόμενος εκεί Στέφανος Χίος, ο οποίος την περίοδο, τέλη 1995-1997, διατελούσε ως υπεύθυνος της δημοσιογραφικής ομάδος της πολυδάπανης εκπομπής ΜΠΡΑΒΟ του Mega, με την Ρούλα Κορομηλά. Υπεύθυνος του ΜΠΡΑΒΟ ήταν τότε ο Βαγγέλης Περρής και σκηνοθέτης ο Ιταλός, Στέφανο Σαρντίνι , με παραγωγή από το Στούντιο ΑΤΑ και γυρίσματα που γίνονταν στα τότε στούντιο της εκπομπής στα Μελίσσια.
«…Σε ένα από τα σόου του Απριλίου και ενώ εκτίμηση μου τώρα που το ξαναθυμάμαι, είναι ότι η μεγάλη Αλίκη, ήταν άρρωστη (πιθανόν χωρίς να το γνωρίζει), έμεινα δίπλα της, πάνω από 18 ώρες σερί.
Τόσο κράτησαν τα γυρίσματα. Η γυναίκα, μας ξεθέωσε. Βράχος. Χόρεψε, τραγούδησε, περίμενε στα διαλείματα πίνοντας καφέ και παίζοντας με το κομπολόι της. Κανονικό αντράκι. Κάποια στιγμή, ξεθεωμένοι, φθάνοντας στο τέλος των γυρισμάτων, η παραγωγή είχε κανονίσει να έρθει να την πάρει ζωντανά, στο στούντιο, ο Κώστας ο Σπυρόπουλος(με τον οποίο ζούσαν μαζί τότε) με τη μηχανή του.
Χαμηλόφωνα της είπα ότι αυτό δεν γινόταν. Γιατί ο ίδιος μας είπε ότι δε μπορεί να έρθει. Γύρισε με κοίταξε κι εμένα και δυο τρείς ακόμα-και τον μακαρίτη τον Βλάσση Μπονάτσο με εκείνο το μάτι της γυναικείας μαγκιάς και μας είπε: “Πείτε του να πάρει τη μηχανή και να γκρεμοτσακιστεί να είναι εδώ, σε δέκα λεπτά, γιατί αλλιώς θα τον γ@μ@σω”.
Μείναμε άγαλμα.
Μετά από 20 λεπτά ο Σπυρόπουλος ήταν εκεί, μες την καλή χαρά.
Αυτή ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ήξερε να παίρνει αυτό που γούσταρε, και το έπαιρνε την ίδια ώρα.
Κάτι που θυμάμαι ακόμα και μου έχει μείνει(που μου είχε πει): “Αγόρι μου, επειδή είσαι νέος, άκου. Στον άντρα μετράει να φοράει καθαρό παπούτσι και καλό παπούτσι και καθαρά εσώρουχα και τα μάτια του, καθαρά, να μιλάνε στις γυναίκες”.
Μετά από 3 μήνες, πέθανε»
