Έσκομπαρ και Μαραντόνα: Το πάρτι που κανείς δεν περίμενε στη φυλακή – Πολυτελές ξενοδοχείο πίσω από τα κάγκελα

Σπάνια δύο κόσμοι συναντώνται με τόσο εκρηκτικό τρόπο. Από τη μία, ο Πάμπλο Έσκομπαρ, ο πιο επικίνδυνος και διαβόητος καταζητούμενος της εποχής του στην Κολομβία. Από την άλλη, ο Ντιέγκο Μαραντόνα, ποδοσφαιρικός θεός για την Αργεντινή και τη Νάπολι. Οι ζωές τους διαφορετικές, αλλά εκείνη η περίοδος τις έφερε κοντά, με κοινό παρανομαστή τη φυλακή και την… υπερβολή.

Η «Catedral»: Η φυλακή που έγινε παλάτι

Το 1991, ο Έσκομπαρ συμφώνησε με την κυβέρνηση της Κολομβίας να παραδοθεί, με τον όρο να επιλέξει ο ίδιος τη φυλακή του. Το αποτέλεσμα ήταν η «Catedral», μια φυλακή στο Μεντεγίν που θύμιζε περισσότερο πολυτελές θέρετρο παρά σωφρονιστικό ίδρυμα.

Μέσα στη φυλακή υπήρχαν γήπεδο ποδοσφαίρου, πισίνα, καταρράκτες, μπαρ, σινεμά και ειδικά διαμορφωμένοι χώροι για γυναίκες. Οι φύλακες δεν είχαν πρόσβαση στο εσωτερικό και περιορίζονταν στην περιφρούρηση του εξωτερικού χώρου.

Ποδόσφαιρο και ναρκωτικά: Το πάρτι των θρύλων

Ο Έσκομπαρ λάτρευε το ποδόσφαιρο και είχε δημιουργήσει δική του ομάδα μέσα στη φυλακή. Την ίδια περίοδο, ο Μαραντόνα είχε καταδικαστεί για κατοχή ναρκωτικών και η ποινή του ήταν 15 μήνες. Με διασυνδέσεις και χρήματα, ο Πάμπλο πλήρωσε 2 εκατομμύρια δολάρια ώστε ο Ντιέγκο να μπορέσει να περάσει στην «Catedral».

Η συνάντηση των δύο κόσμων κορυφώθηκε σε ένα 24ωρο ατελείωτου πάρτι. Διεξήχθη φιλικός αγώνας ποδοσφαίρου ανάμεσα στις ομάδες των δύο θρύλων, με νικήτρια την ομάδα του Έσκομπαρ, προφανώς λόγω εμπειρίας και… όρων. Εκείνη τη βραδιά, περίπου 100 γυναίκες από τον χώρο της μόδας βρέθηκαν μέσα στη φυλακή, συνοδευόμενες από τόνους σαμπάνιας και ναρκωτικών.

Οι ιστορίες που μένουν στη μνήμη

Μία από τις πιο σοκαριστικές στιγμές της βραδιάς, όπως διηγείται ο Μαραντόνα, ήταν η εμφάνιση ενός μοντέλου σε δίσκο σερβιρίσματος, γυμνό και με ναρκωτικά πάνω στο σώμα της — ένα περιστατικό που καταδεικνύει την υπερβολή και την ασυδοσία που χαρακτήριζε εκείνη την εποχή στην «Catedral».

Αυτό το κεφάλαιο στην ιστορία του Έσκομπαρ και του Μαραντόνα αποδεικνύει πως η φυλακή, όταν συναντά την εξουσία και τον πλούτο, μπορεί να μετατραπεί σε ένα σκηνικό υπερβολής και πολυτέλειας που δύσκολα θα συναντήσει κάποιος σε κανονικές συνθήκες.