Υψηλής αισθητικής επιτάφιος πουλήθηκε για 500 χιλιάδες ευρώ – Παρέμενε αθέατος για περισσότερα από 75 χρόνια

Είναι ένας Επιτάφιος, ο οποίος παρέμεινε αθέατος για περισσότερα από 75 χρόνια.

Ο υψηλής αισθητικής Επιτάφιος πουλήθηκε το 2010 έναντι του ποσού των 500 χιλιάδων ευρώ.

Ο συγκεκριμένος Επιτάφιος είναι ένας πίνακας του μεγάλου ζωγράφου Θεόδωρου Ράλλη (1852-1909) και παρέμεινε αθέατος για περισσότερο από 75 χρόνια.

Η δημιουργία του ολοκληρώθηκε το 1893. Αγοράστηκε στο Παρίσι το 1935 από τον παππού τού σημερινού ιδιοκτήτη και πέρασε, από χέρι σε χέρι, σε τρεις ολόκληρες γενιές. Ο τελευταίος του ιδιοκτήτης αποφάσισε να τον πουλήσει δια πλειοδοσίας με τιμή εκτίμησης 345.510 ως 575.827 ευρώ.

Τελικά πουλήθηκε το 2010 στις 397.250 λίρες Αγγλίας (περίπου 511 χιλ. Ευρώ). Πρόκειται για ελαιογραφία σε καμβά που χρονολογείται από την εποχή κατά την οποία οι ικανότητες του Ράλλη ως ζωγράφου της καθημερινής ζωής βρίσκονταν στο απόγειό τους.

Απεικονίζει μια εκκλησία κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών για το Πάσχα με τέσσερα κορίτσια να δουλεύουν μαζί για να στολίσουν έναν Επιτάφιο με λουλούδια, ενώ δύο ιερείς συζητούν.

Ο ίδιος ο καλλιτέχνης θεωρούσε το έργο τόσο σημαντικό ώστε να επιλέξει να το εκθέσει στο Σαλόνι του Παρισιού το 1893, τη χρονιά που το ολοκλήρωσε. Αγαπημένο του θέμα αποτέλεσαν οι θρησκευτικές σκηνές του ορθόδοξου ελληνισμού, στις οποίες τα πρόσωπα παρουσιάζονται με μοναδική ευλάβεια και αθωότητα.

Ο Θεόδωρος Ράλλης ήταν γόνος πλούσιας οικογένειας μεγαλεμπόρων από την Κωνσταντινούπολη και με ρίζες χιώτικες. Ξεκίνησε τις σπουδές του στη Χάλκη και τις συνέχισε στο Λονδίνο. Το 1875 πήγε στο Παρίσι και άρχισε σπουδές ζωγραφικής στη Σχολή Καλὠν Τεχνών, στο εργαστήριο του Ζαν-Λεόν Ζερόμ , ζωγράφου και γλύπτη ηθογραφικών και ιστορικών θεμάτων. Μοίρασε την ζωή του ανάμεσα στο Παρίσι και το Κάιρο της Αιγύπτου, όπου διατηρούσε δεύτερο εργαστήριο.

Περισσότεροι από είκοσι πίνακες του Θεοδώρου Ράλλη δημοπρατήθηκαν στους παγκοσμίου φήμης οίκους δημοπρασιών τέχνης Sotheby΄s και Bonhams του Λονδίνου σε υψηλές τιμές που δεν είχαν προηγούμενο σε έργα Ελλήνων ζωγράφων.