Τέσσερις Έλληνες ηθοποιοί μιλούν ανοιχτά για την κατάθλιψη (φωτό)

Για την κατάθλιψη έχουμε ακούσει πολλά. Σήμερα ωστόσο οφείλουμε να δώσουμε στην ψυχική υγεία την προσοχή που της αρμόζει.

Σχεδόν 800.000 άνθρωποι αφαιρούν την ίδια τους τη ζωή κάθε χρόνο λόγω κατάθλιψης. Τραγικά τα στοιχεία, ειδικά αν σκεφτούμε ότι, καμιά φορά, το μόνο που αρκεί για να σώσεις τη ζωή σου είναι να ζητήσεις βοήθεια…

Ανατρέχουμε λοιπόν σε τέσσεριες επώνυμους Έλληνες που όχι μόνο δε διστάζουν να μιλήσουν ανοιχτά για την κατάθλιψη που έχουν περάσει, αλλά εμπνέουν και τους υπόλοιπους να κάνουν το ίδιο. Να αφυπνίσουν και να σπρώξουν όσους περισσότερους μπορούν στη θεραπεία.

Νίκος Κουρής
Ο ταλαντούχος ηθοποιός έχει αναφερθεί στα συμπτώματα που τον έκαναν να καταλάβει ότι πάσχει από κατάθλιψη και τον αγώνα του για να την ξεπεράσει…

«Νόμιζα ότι σκοτάδι και κατάθλιψη σημαίνει βάθος. Εκανα αυτή την παρεξήγηση. Πώς κατάλαβα ότι έχω κατάθλιψη; Οταν δεν έχεις διάθεση για τίποτα, όταν κοιμάσαι όλη μέρα, όταν πίνεις σαν τρελός. Γιατί όταν έχεις αληθινό, μεγάλο πρόβλημα το λύνεις ή παλεύεις να το λύσεις. Ολοι έχουμε άλλωστε. Στην κατάθλιψη αλλάζει ο τρόπος που σκέφτεσαι για τον εαυτό σου και σιγά σιγά αρχίζει και σε καθορίζει αυτό που σε ρουφάει. Φλερτάρω ακόμα με αυτό, δεν έχω τελειώσει, δίνω μια μάχη. Αλλά δεν θεωρώ ότι είναι λίγο να εντοπίζεις το πρόβλημα. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι πολύ χαρούμενοι, αλλά είναι βαθειά καταθλιπτικοί, τόσο καταθλιπτικοί που δεν τολμούν να κοιτάξουν τον εαυτό τους. Αν σκύψεις μέσα μου αποκλείεται να μην βρεις τέτοια πράγματα. Το θέμα είναι πώς το μοιράζεσαι, πώς το ξορκίζεις, πώς το ξενερώνεις. Γιατί θέλει και λίγο ξενέρωμα η ζωή. Θέλει λίγο να γελάς με τα πράγματα».

Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
Ο καταξιωμένος πρωταγωνιστής της ελληνικής υποκριτικής σκηνής παραδέχτηκε ότι έχει διαγνωστεί με κατάθλιψη…

«Πέρασα μια περίοδο, το 2007, που περιλάμβανε ήττες, απανωτά κροσέ, μικρούς θανάτους που με έριξαν κάτω. Όλα αυτά είχαν να κάνουν με τον χωρισμό μου, με το Θέατρο Χώρα, με το κόψιμο του “Γιούγκερμαν”, με μια έλλειψη ικανότητας να βρω το κέντρο μου που το έψαχνα. Με την παρότρυνση των φίλων μου, αναζήτησα βοήθεια σε ειδικό και πήρα φαρμακευτική αγωγή. Ήμουν με διαγνωσμένη κατάθλιψη, αλλά σηκώθηκα ξανά και τα πράγματα άρχισαν να φτιάχνουν. Από τα 40 και μετά, αισθάνομαι ότι διανύω την καλύτερη περίοδο της ζωής μου και πηγαίνω όλο και πιο κοντά σε κάτι που αισθάνομαι ότι είμαι πραγματικά. Αν και στο νεκροκρέβατο κρίνονται τα πάντα. Προς το παρόν, δεν έχω δαίμονες, πέρα από το σύμπλεγμα μου να με αγαπούν και να με θαυμάζουν, παιδικό τραύμα. Συχνά μπορεί να είμαι πολύ μαύρος. Όχι τόσο όμως ώστε να βυθιστώ».

Κάτια Δανδουλάκη
Η ηθοποιός έχει αναφερθεί αρκετές φορές στον αγώνα της κατά της κατάθλιψης και εύχεται ο κόσμος να σταματήσει να θεωρεί ταμπού.

«Στη δική μου περίπτωση ήταν φανερό ότι κάτι δεν πάει καλά. Ξύπνησα, είχα γύρισμα, και νόμιζα ότι το κρεβάτι μου απέχει ένα χιλιόμετρο από την πόρτα. Σαν να έσβησε η μηχανή. Δεν μπορούσα να σηκωθώ και να πάω μέχρι την πόρτα. Αυτό είναι σημάδι ότι ξεπέρασες τα όρια. Ενώ είχα πολλές… καμπάνες, αλλά έλεγα όχι πρέπει να το κάνω αυτό, πρέπει να είμαι στην ώρα μου, να μην κοιμηθώ, πρέπει, πρέπει. Με τα πολλά πρέπει κατέληξα σε αυτό και μετά η υπερκόπωση έφερε και την κατάθλιψη» τόνισε η ίδια και πρόσθεσε «Ήθελα να είμαι στο κρεβάτι μου και να βλέπω το ταβάνι, να μη μου μιλάει κανένας. Μου έλεγαν ότι το θέατρο είναι γεμάτο κι εγώ ανατρίχιαζα. Γινόμουν μούσκεμα, πώς θα αντιμετωπίσω τον κόσμο. Με το που αισθάνθηκα ότι βλέπω το ταβάνι και δεν θέλω να κάνω τίποτα, δεν θέλω να πάω στο θέατρο, δεν θέλω να μου μιλάνε, αμέσως πήγα σε γιατρό, σε ψυχίατρο. Η κατάρρευση του οργανισμού μου προκάλεσε την κατάθλιψη και τα προβλήματα υγείας».

Ελένη Ράντου
Η Ελένη Ράντου παραδέχτηκε ότι η ίδια αλλά και σύζυγός της, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, έχουν έρθει αντιμέτωποι με την κατάθλιψη…

«Ο Βασίλης παιδεύεται πολλά χρόνια με την κατάθλιψη. Από τότε που τον γνώρισα, νομίζω είναι καλύτερα τώρα. Όταν τον γνώρισα φλέρταρε και με ποιο σκοτεινές σκέψεις. Ήθελε να του τηλεφωνώ ανά τέταρτο μην τυχόν έχω πάθει κάτι. Όταν δεν με έβρισκε έπαιρνε όλα τα νοσοκομεία για να δει αν είμαι καλά». Για τη δική της περίπτωση δήλωσε «Στα 40 μου άρχισα να νιώθω ότι έχω και κατάθλιψη. Έπαθα το μεγαλύτερο σοκ. Άρχισαν πολύ σκοτεινές σκέψεις, κρίσεις πανικού, άρχισε μια περίεργη σύγκρουση μέσα μου». Συνέχισε λέγοντας «Στην εγκυμοσύνη μου έφυγα από το σπίτι και είπα στον Βασίλη ότι δεν είναι άξιος να μεγαλώσει το παιδί μας. Του είπα εδώ οι δρόμοι μας χωρίζουν. Έπαθε σοκ! Πήγα να μείνω σε ένα ξενοδοχείο για ένα μήνα. Δεν έβγαινα από το δωμάτιο! Δεν έκανα δεύτερο παιδί γιατί ένιωθα ότι θα «απατήσω» την κόρη μου. Ο Βασίλης ήθελε πάρα πολύ. Ήθελα να υιοθετήσω παιδί, αλλά με σταμάτησε η κόρη μου».