Δείτε τι προκαλεί ο υποθυρεοειδισμός στο μικροβίωμα του εντέρου – Πώς αντιμετωπίζεται

Όσοι πάσχουν από υποθυρεοειδισμό κινδυνεύουν περισσότερο από βακτηριακή υπερανάπτυξη του λεπτού εντέρου (SIBO).

Κάθε τμήμα του πεπτικού σωλήνα απαιτεί διαφορετικά βακτήρια για να εκτελέσει τις απαραίτητες λειτουργίες.

Όταν τα βακτήρια αυτά μετακινούνται σε τμήματα στα οποία δεν θα έπρεπε να βρίσκονται, προκαλούνται διαταραχές στο πεπτικό σύστημα.

Οι πάσχοντες από υποθυρεοειδισμό, μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο με θεραπεία με θυρεοειδικές ορμόνες, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο ENDO 2025, το ετήσιο συνέδριο της Ενδοκρινολογικής Εταιρείας στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια.

«Γνωρίζουμε πλέον ότι τα άτομα με υποθυρεοειδισμό, ειδικά εκείνα με αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν SIBO, αλλά αυτός ο κίνδυνος φαίνεται να μετριάζεται σε όσους λαμβάνουν φάρμακα για τον θυρεοειδή», δήλωσε η Ruchi Mathur, γιατρός στο Ιατρικό Κέντρο Cedars-Sinai στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια.

Η έρευνα δείχνει ότι μπορεί να υπάρχει ένας μικροβιολογικός μηχανισμός που οδηγεί σε αυτή τη συσχέτιση, ο οποίος θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο εξατομικευμένες θεραπείες.

Οι ερευνητές μελέτησαν τη σχέση SIBO και υποθυρεοειδισμού σε άτομα άνω των 18 ετών με υποθυρεοειδισμό που είχαν υποβληθεί σε ενδοσκόπηση πεπτικού χωρίς προετοιμασία του παχέος εντέρου, καθώς και σε άτομα που αποτέλεσαν την ομάδας ελέγχου.

Ανέλυσαν δείγματα υγρού του λεπτού εντέρου από 49 άτομα με υποθυρεοειδισμό και 323 χωρίς την πάθηση και πραγματοποίησαν αλληλούχιση DNA για να προσδιορίσουν τα μικροβιακά είδη.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άτομα με υποθυρεοειδισμό είχαν σημαντικά υψηλότερη επικράτηση SIBO σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (33% έναντι 15%).

Στη συνέχεια, η Mathur και οι συνεργάτες της ανέλυσαν περαιτέρω τέσσερις ομάδες: SIBO-θετικοί σε υποθυρεοειδισμό, SIBO-αρνητικοί σε υποθυρεοειδισμό, SIBO-θετικοί χωρίς νόσο θυρεοειδούς και SIBO-αρνητικοί χωρίς νόσο θυρεοειδούς.

Η ανάλυση έδειξε διαφορετικά μοτίβα βακτηρίων στο έντερο, ανάλογα με την κατάσταση του θυρεοειδούς ενός ατόμου με SIBO.

Πραγματοποίησαν επίσης μεγάλης κλίμακας ανάλυση των ιατρικών αρχείων από τη βάση δεδομένων TriNetX, η οποία εξέτασε τους 10ετείς κινδύνους ανάπτυξης SIBO σε άτομα με υποθυρεοειδισμό ή αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα σε σύγκριση με άτομα της ομάδας ελέγχου. Οι κίνδυνοι μετριάστηκαν σε άτομα που έλαβαν λεβοθυροξίνη.

«Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης SIBO σε άτομα με υποθυρεοειδισμό είναι 2,2 φορές μεγαλύτερος από τον κίνδυνο σε μια αντίστοιχη ομάδα ελέγχου και ήταν 2,4 φορές υψηλότερος σε άτομα με αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα σε σύγκριση με μια αντίστοιχη ομάδα ελέγχου», σημείωσε η συγγραφέας της μελέτης, Margaret Wei.

«Αυτά τα ευρήματα ανοίγουν το δρόμο για νέες στρατηγικές διαλογής και πρόληψης. Για παράδειγμα, οι γιατροί μπορούν να αρχίσουν να παρακολουθούν πιο στενά την υγεία του θυρεοειδούς σε ασθενείς με SIBO και αντίστροφα.

Δείχνουν επίσης ότι η βελτίωση της υγείας του εντέρου μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις πέρα από την πέψη, βοηθώντας ενδεχομένως ακόμη και στην πρόληψη αυτοάνοσων ασθενειών, όπως η νόσος Hashimoto.

Καθώς η έρευνα συνεχίζεται, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο εξατομικευμένη φροντίδα και έγκαιρες παρεμβάσεις για τα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο».