Ποιο είναι το ψάρι που τρώγεται ευρέως στις μεσογειακές χώρες και κρίθηκε μολυσμένο – Απαγορεύεται η κατανάλωσή του

Το σκυλόψαρο το οποίο καταναλώνεται ευρέως σε διάφορες χώρες της Μεσογείου, κρίθηκε μολυσμένο, μετά από σχετική επιστημονική έρευνα στην οποία εξηγούνται οι λόγοι.

Η έρευνα – που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο στην επιστημονική επιθεώρηση Marine Pollution Bulletin-  πραγματοποιήθηκε από το Ισπανικό Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας (IEO-CSIC) και το Ινστιτούτο Θαλάσσιων Επιστημών (ICM-CSIC).

Η μελέτη ανέλυσε βιολογικούς, περιβαλλοντικούς και ανθρωπογενείς παράγοντες, καταλήγοντας ότι τα μεγαλύτερα άτομα, καθώς και εκείνα που αλιεύτηκαν στα ανοικτά της Καταλονίας, παρουσίαζαν υψηλότερα επίπεδα υδραργύρου.

Το βαρύ αυτό μέταλλο είναι εξαιρετικά τοξικό τόσο για τα θαλάσσια οικοσυστήματα όσο και για την ανθρώπινη υγεία, γεγονός που οδηγεί τους επιστήμονες να προτείνουν την ενσωμάτωση ορίων κατανάλωσης ανά είδος στις αξιολογήσεις διατροφικού κινδύνου.

Στην Ανδαλουσία, το σκυλόψαρο εξακολουθεί να κατέχει σημαντική θέση στη γαστρονομία, κυρίως μέσα από το παραδοσιακό πιάτο «caldillo de pintarroja».

Παράλληλα, το σκυλόψαρο θεωρείται γευστικός μεζές σε περιοχές της Νότιας Γαλλίας, αλλά και σε μερικούς οικισμούς ή κοινότητες της Ιταλίας.

Στο μενού τους, το έχουν προσθέσει και οι Μαροκινοί, με το εμπόριο του συγκεκριμένου ψαριού να αποτελεί σημαντική πηγή εισοδήματος σε παραθαλάσσιες περιοχές της βορειοαφρικανικής ώρας.

Ωστόσο, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι η συχνή κατανάλωση του ψαριού μπορεί να εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία, ιδίως σε περιοχές όπου το ψάρι αποτελεί μέρος της καθημερινής διατροφής.

Η Ελένα Λιορέτ, ερευνήτρια του ICM-CSIC και κύρια συγγραφέας της μελέτης, τόνισε ότι «απαιτούνται πιο συγκεκριμένα δεδομένα για τις καταναλωτικές συνήθειες ώστε να εξαχθούν ακριβέστερα αποτελέσματα».

Παρ’ όλα αυτά, η προειδοποίηση είναι σαφής: απαιτείται προσοχή στην κατανάλωση του συγκεκριμένου είδους.

Φυσικά, στο σημείο αυτό χρειάζεται να ειπωθεί πως εκτός από το σκυλόψαρο, και άλλα βαθύβια ψάρια μπορεί να συσσωρεύουν αυτό το τοξικό μέταλλο, θέτοντας ζήτημα δημόσιας υγείας και απαιτώντας μεγαλύτερη αυστηρότητα στις αξιολογήσεις διατροφικών κινδύνων.