Μελέτη: Σχέση μεταξύ ενός κοινού παρασίτου στις αδέσποτες γάτες και της ψύχωσης

Μια νέα μελέτη εξέτασε τη σχέση μεταξύ ενός κοινού παρασίτου στις αδέσποτες γάτες και της ψύχωσης και βρήκε μια μερική αλλά αμφιλεγόμενη σύνδεση.

Όσοι δεν αγαπούν τις γάτες βρίσκουν μια σωρεία από αιτίες για να μείνουν μακριά τους. Αυτά τα συμπαθέστατα για άλλους αιλουροειδή δημιουργούν σε κάποιους ανθρώπους αλλεργίες, κάνουν γρατζουνιές στα έπιπλα και αφήνουν χνούδι και τρίχες παντού.

Τα οφέλη της γάτας στον άνθρωπο

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι γάτες βελτιώνουν την υγεία της καρδιάς, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα ενώ μπορεί να μειώσουν σε βάθος χρόνου τις αλλεργίες και τα αναπνευστικά προβλήματα. Το γουργούρισμα επίσης έχει ευεργετική επίδραση στα οστά, τους μύες και τους τένοντες. Επίσης, οι γάτες μειώνουν το άγχος, συμβάλουν σε έναν καλό ύπνο, ενώ κάνει τους άντρες να φαίνονται πιο ελκυστικοί.

Τα κλινικά συμπτώματα του τοξοπλάσματος Γκόντι

Η μόλυνση είναι συχνά ασυμπτωματική. Τα ανοσοκατασταλτικά άτομα μπορεί να παρουσιάσουν πυρετό, λεμφαδενοπάθεια, μυϊκούς πόνους και κεφαλαλγία. Τα μολυσμένα παιδιά μπορεί να υποφέρουν από μειωμένη όραση και νοητική καθυστέρηση.

Στον άνθρωπο, σοβαρή νόσηση παρατηρείται συνήθως μόνο σε μολυσμένα παιδιά και σε ανοσοκατασταλμένα άτομα, συμπεριλαμβανομένων των ασθενών με σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας (AIDS).

Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί με το παράσιτο δεν παρουσιάζουν συμπτώματα και μπορεί να μην γνωρίζουν καν ότι το έχουν, μερικοί άνθρωποι μπορούν να αναπτύξουν μέτριες έως σοβαρές επιπλοκές. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό ή αναπνευστικά προβλήματα.

Η συσχέτιση του τοξοπλάσματος Γκόντι και ενός ψυχωτικού επεισοδίου

Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Psychiatric Research διαπίστωσε ότι οι άνδρες που μεγάλωσαν στο ίδιο σπίτι με μια γάτα μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αντιμετωπίσουν ένα ψυχωτικό επεισόδιο αργότερα στη ζωή τους. Σύμφωνα με την εν λόγω μελέτη, αυτή η αυξημένη πιθανότητα ψυχικής ασθένειας μπορεί να προκληθεί από ένα κοινό παράσιτο που ονομάζεται τοξόπλασμα Γκόντι το οποίο μπορεί να μεταδοθεί σε ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με τις ακαθαρσίες της γάτας.

Η σχέση μεταξύ τοξοπλάσματος Γκόντι και ψύχωσης έχει συζητηθεί έντονα εδώ και δεκαετίες, με ορισμένες μελέτες να υποδηλώνουν υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης σχιζοφρένειας μεταξύ εκείνων που έχουν μολυνθεί από το παράσιτο, ενώ άλλες έχουν αποτύχει να εντοπίσουν μια σύνδεση.

Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτια με γάτες είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν ψυχιατρικές διαταραχές ως ενήλικες.

Πώς έγινε η μελέτη

Για να διερευνήσουν εν τω βάθει το θέμα, οι συντάκτες της νέας μελέτης ήρθαν σε επαφή με 2.206 ενήλικες από το Μόντρεαλ οι οποίοι είχαν γάτες ως παιδιά στο σπίτι τους. Ερωτήθηκαν σχετικά με το ιατρικό τους ιστορικό καθώς και για το αν είχαν κάποιο ψυχωτικό επεισόδιο. Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν επίσης αν είχαν ποτέ τραυματιστεί στο κεφάλι, αν κάπνιζαν καθώς και πόσες φορές είχαν αλλάξει σπίτι ως παιδιά με την οικογένειά τους.

«Η κατοχή γατών στην παιδική ηλικία συσχετίστηκε με την έκφραση ψυχωτικής συμπεριφοράς στην ενηλικίωση, αλλά μόνο υπό την παρουσία ορισμένων παραγόντων», ανέφεραν οι συγγραφείς.

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές παρατήρησαν αυξημένο κίνδυνο ψύχωσης σε άνδρες που όταν ήταν παιδιά είχαν αδέσποτες γάτες, αλλά δεν βρήκαν παρόμοιο σύνδεσμο σε γυναίκες που είχαν γάτες όταν ήταν μικρά κορίτσια.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ερευνητές δεν ανέλυσαν το αίμα των συμμετεχόντων για αντισώματα T. gondii, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούσαν να διαπιστώσουν εάν αυτός ο αυξημένος κίνδυνος συσχετίστηκε με το παράσιτο.

Ωστόσο, τα αποτελέσματά τους δείχνουν ότι οι γάτες μπορούν να μολυνθούν με το συγκεκριμένο παράσιτο κυνηγώντας μολυσμένα τρωκτικά κάτι που δεν συμβαίνει με τις οικόσιτες γάτες.

Οι ερευνητές έχουν επίσης σημειώσει ότι η κατοχή γατών από μόνη της μπορεί να μην αυξήσει τον κίνδυνο ψύχωσης, καθώς η μεγαλύτερη αύξηση στην πιθανότητα ψυχωτικών επεισοδίων παρατηρήθηκε σε εκείνους που είχαν ιστορικό τραύματος στο κεφάλι και άλλαξαν συχνά τόπο κατοικίας.

Επίσης, οι συγγραφείς δεν ήταν σε θέση να εξηγήσουν γιατί μόνο οι άνδρες φαίνεται να επηρεάζονται και δεν παρέχουν στοιχεία για οποιοδήποτε νευροβιολογικό μηχανισμό που συνδέει το T. gondii με ψυχιατρικές διαταραχές.

Ωστόσο, προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι το παράσιτο τοξόπλασμα Γκόντι μπορεί να επηρεάσει έναν τύπο εγκεφαλικού κυττάρου που ονομάζεται μικρογλία και να διαταράξει το σχηματισμό νευρολογικών συνδέσεων, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει πώς επηρεάζει την ψυχή του ανθρώπου.

Συνολικά, η σχέση μεταξύ ενός ιδιοκτήτη γάτας και ψύχωσης παραμένει αμφιλεγόμενη, αν και όποιος ανησυχεί για τον κίνδυνο που ενέχει το παράσιτο μπορεί να ελαχιστοποιήσει την πιθανότητα να μολυνθεί πλένοντας καλά τα χέρια του μετά την αφαίρεση ακαθαρσιών από την άμμο και τον σχολαστικό καθαρισμό της τουαλέτας της γάτας.