Μελέτη αποκαλύπτει: Η διαλειμματική νηστεία «φρενάρει» την άνοια

Μια νέα μελέτη αποκάλυψε πως η διαλειμματική νηστεία μπορεί να επιβραδύνει την άνοια στους πάσχοντες.

Ερευνητές διαπίστωσαν ότι η χρονικά περιορισμένη κατανάλωση φαγητού (διαλειμματική νηστεία) σε ένα παράθυρο δέκα ωρών ημερησίως βελτιώνει τη γνωστική λειτουργία και μειώνει τη συσσώρευση πλακών αμυλοειδών πρωτεϊνών στον εγκέφαλο, ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόσου Αλτσχάιμερ.

Για εκείνους που παίρνουν συνήθως το πρωινό τους στις 08:00 το πρωί, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να καταναλώνουν το τελευταίο γεύμα της ημέρας μέχρι τις 18:00 το βράδυ.

Η μελέτη των επιστημόνων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Καλιφόρνια Σαν Ντιέγκο σε ποντίκια διαπίστωσε επίσης ότι η χρονικά περιορισμένη σίτιση οδηγεί σε βελτίωση της μνήμης και των μοτίβων ύπνου, υποδεικνύοντας ότι η διαλειμματική νηστεία όχι μόνον μπορεί να παράσχει προστασία έναντι της άνοιας, αλλά κι ότι ίσως μπορεί να αναστρέψει τα συμπτώματά της.

«Η νόσος Αλτσχάιμερ, δυστυχώς, άγγιξε και την οικογένειά μου και ανέκαθεν ήθελα να κάνω διασυνδετική έρευνα, που να βοηθήσει με κάποιο τρόπο τους ασθενείς. Η χρονικά περιορισμένη σίτιση είναι μια στρατηγική που μπορούν οι άνθρωποι εύκολα και αμέσως να εντάξουν στις ζωές τους», δήλωσε η δρ Πόλα Ντέσπλατς.

Τι έδειξαν τα πειράματα
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου το 80% των ατόμων με Αλτσχάιμερ εμφανίζουν διαταραχές στον κιρκάδιο ρυθμό τους, που συχνά οδηγεί σε δυσκολίες ύπνου και γνωστική έκπτωση τη νύχτα.

Ο κιρκάδιος ρυθμός είναι το 24ωρο εσωτερικό ρολόι του οργανισμού, που ρυθμίζει ζωτικές διαδικασίες όπως ο ύπνος, ο μεταβολισμός, η παραγωγή ορμονών και η θερμοκρασία του σώματος.

Ασθενείς με Αλτσχάιμερ συχνά ξυπνούν στη διάρκεια της νύχτας με σύγχυση και υπερδιέγερση, που αυξάνει τον κίνδυνο τραυματισμού τους. Η διαταραχή στα μοτίβα ύπνου τους είναι ο βασικός λόγος, για τον οποίο πολλοί πάσχοντες καταλήγουν σε ειδικές δομές φροντίδας.

«Υποθέταμε ότι αυτές οι διαταραχές του κιρκάδιου ρυθμού ήταν αποτέλεσμα νευροεκφύλισης, αλλά ίσως στην πραγματικότητα να ισχύει το αντίθετο. Η διαταραχή του κιρκάδιου ρυθμού ίσως είναι ένας από τους πρωταρχικούς παράγοντες της παθολογίας της νόσου Αλτσχάιμερ», δήλωσε η δρ Ντέσπλατς.

Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση « Journal Cell Metabolism», ερεύνησε τη σύνδεση μεταξύ της νόσου Αλτσχάιμερ και του κιρκάδιου ρυθμού παρατηρώντας γενετικά τροποποιημένα ποντίκια που αναπτύσσουν μια εκδοχή της Αλτσχάιμερ.

Κι όπως διαπίστωσε, τα ποντίκια που ακολουθούσαν διαλειμματική νηστεία είχαν καλύτερη μνήμη και μικρότερη συσσώρευση πλακών αμυλοειδών στον εγκέφαλο σε σύγκριση με εκείνα της ομάδας ελέγχου, που τρέφονταν οποτεδήποτε.

«Οι διαταραχές στον κιρκάδιο ρυθμό αναδεικνύονται σε πολλά υποσχόμενο στόχο για νέες θεραπείες της νόσου Αλτσχάιμερ, με τα ευρήματά μας να επαληθεύουν την υπόθεση ενός εύκολου και προσιτού τρόπου διόρθωσης αυτών των διαταραχών», σημειώνει η δρ Ντέσπλατς.