Μελέτη: Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να γίνει αιτία πρόωρης εκσπερμάτισης

Αρκετές είναι οι μελέτες που έχουν δείξει ότι ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να γίνει αιτία πρόωρης εκσπερμάτισης και ότι η σωστή αντιμετώπισή του μπορεί να οδηγήσει σε μείωση του ποσοστού της.

Αυτά τα δεδομένα υποψίασαν τους ερευνητές και στράφηκαν στην πιθανή επίδραση των ορμονών αυτών στη σεξουαλική λειτουργία.

Στην πρώτη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση The world journal of Men’s Health επανεξέτασαν μελέτες που αφορούσαν τη σχέση σακχαρώδους διαβήτη, διαταραχών της υπόφυσης, μεταβολικού συνδρόμου και παχυσαρκίας και βιταμίνης D και θυρεοειδικών διαταραχών με τις σεξουαλικές διαταραχές.

Όσον αφορά στον θυρεοειδή, διαπίστωσαν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της πρόωρης εκσπερμάτισης και της θυρεοειδοπάθειας.

Η δεύτερη ανασκόπηση, η οποία εστίασε αποκλειστικά στην πρόωρη εκσπερμάτιση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η λειτουργία του θυρεοειδούς θα πρέπει να περιλαμβάνεται στη συνολική αξιολόγηση της σεξουαλικής δυσλειτουργίας, καθώς τα συμπτώματά της μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός υπερδραστήριου αδένα.

Έχει παρατηρηθεί ότι όταν τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών επανέρχονται στο φυσιολογικό υποχωρεί η συγκεκριμένη σεξουαλική δυσλειτουργία.

Επομένως, η πρόωρη εκσπερμάτιση που οφείλεται στην υπερλειτουργία του θυρεοειδή μπορεί να θεραπευτεί είτε με φαρμακευτική αγωγή είτε με χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του αδένα.

Πλήττει το 30% των ανδρών παγκοσμίως

Η πρόωρη εκσπερμάτιση, όπως είναι ήδη γνωστό, θεωρείται ως η πιο συχνή σεξουαλική διαταραχή των ανδρών, καθώς περίπου το 30% παγκοσμίως πάσχουν από αυτήν.

Ορισμένες ανασκοπήσεις δείχνουν ότι το ποσοστό μπορεί να φτάνει και το 75%.

Πρόκειται για μια κατάσταση που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ορίζει ως την εμφάνιση εκσπερμάτισης πριν ή λίγο μετά την έναρξη της σεξουαλικής επαφής ή την αδυναμία καθυστέρησης της εκσπερμάτισης αρκετά ώστε να απολαύσει κανείς το σεξ, η οποία εκδηλώνεται με εκσπερμάτιση που συμβαίνει ελλείψει επαρκούς στύσης κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.

Για την εμφάνισή της μπορεί να ενοχοποιούνται ψυχογενείς παράγοντες. Τέτοιοι είναι η κατάθλιψη, το στρες, το άγχος για τη σεξουαλική απόδοση, η κακή εικόνα του σώματος και η πρώιμη σεξουαλική εμπειρία.

Άλλοτε ευθύνονται βιογενείς παράγοντες. Μελέτες έχουν δείξει ότι η πρόωρη εκσπερμάτιση μπορεί να προκαλείται από διάφορες σωματικές, γενετικές και/ή νευροβιολογικές διαταραχές.

Μερικές είναι η χρόνια προστατίτιδα, η στυτική δυσλειτουργία, το μεταβολικό σύνδρομο. Λόγω αυτής της πολυπαραγοντικής φύσης προέλευσής της, η αιτία είναι δύσκολο να εντοπιστεί.

Είναι γνωστό ότι η λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα επηρεάζει σχεδόν όλα τα συστήματα του οργανισμού.

Όταν παράγει περισσότερη θυρεοειδοτρόπο ορμόνη (TSH) από αυτή που χρειάζεται ο οργανισμός, επιταχύνεται η λειτουργία του και ο ασθενής μπορεί να νιώθει άγχος, αίσθημα παλμών, κόπωση, τρόμο, μυϊκή αδυναμία, να χάνει βάρος παρά την αυξημένη όρεξή του, να μην αντέχει τη ζέστη και να ιδρώνει περισσότερο, κ.ά.

Η πιο συχνή αιτία είναι η νόσος του Graves, μια αυτοάνοση διαταραχή κατά την οποία ο οργανισμός παράγει υπερβολική ποσότητα αντισωμάτων που μιμούνται τη λειτουργία της TSH, τα οποία ευαισθητοποιούν τον θυρεοειδή αδένα ώστε να παράγει ανεξέλεγκτη ποσότητα θυροξίνης (Τ4), και τριιωδοθυρονίνης (Τ3).

Μια από τις σημαντικότερες οργανικές αιτίες σεξουαλικής δυσλειτουργίας έχει αποδειχθεί ότι είναι οι ενδοκρινικές διαταραχές.