Nέα μελέτη: Αντισώματα από καμήλες είναι πιθανόν να χρησιμοποιηθούν κατά της νόσου Αλτσχάιμερ

Νέα μελέτη δείχνει ότι αντισώματα από καμήλες, ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν κατά της νόσου Αλτσχάιμερ.

Η μελέτη – που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Trends in Pharmacological Sciences- περιγράφει τα επόμενα βήματα για την ανάπτυξη θεραπειών με νανοσωματίδια που θα είναι ασφαλείς για τον άνθρωπο.

Μια ένωση παρόμοια με τα αντισώματα, η οποία είναι γνωστό ότι βρίσκεται αποκλειστικά σε είδη καμηλών όπως είναι τα αλπάκα και τα λάμα, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία διαταραχών του ανθρώπινου εγκεφάλου, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ.

Η μελέτη επικεντρώθηκε σε πρωτεΐνες παρόμοιες με τα αντισώματα, που ονομάζονται νανοσωματίδια, το μικρό μέγεθος των οποίων επέτρεψε στους επιστήμονες να θεραπεύσουν νευρολογικές παθήσεις σε ποντίκια πιο αποτελεσματικά και με λιγότερες παρενέργειες.

«Τα νανοσωματίδια που προέρχονται από είδη καμηλών ανοίγουν μια νέα εποχή βιολογικών θεραπειών για εγκεφαλικές διαταραχές και φέρνουν “επανάσταση” στον τρόπο σκέψης μας σχετικά με τις θεραπείες», δήλωσε ο Dr. Philippe Rondard, του Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS) στη Γαλλία.

«Πιστεύουμε ότι αυτά μπορούν να αποτελέσουν μια νέα κατηγορία φαρμάκων μεταξύ των συμβατικών αντισωμάτων και των μικρών μορίων», τόνισε.

Τα νανοσωματίδια ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1990 από Βέλγους επιστήμονες που μελετούσαν το ανοσοποιητικό σύστημα διαφόρων ειδών καμηλών.

Διαπίστωσαν ότι, εκτός από τα συμβατικά αντισώματα, τα οποία αποτελούνται από δύο βαριές αλυσίδες και δύο ελαφριές αλυσίδες, τα είδη αυτά παράγουν επίσης αντισώματα με μόνο βαριές αλυσίδες.

Τα θραύσματα αυτών των αντισωμάτων που συνδέονται με το αντιγόνο είναι πλέον γνωστά ως νανοσωματίδια. Έχουν μέγεθος μόλις το ένα δέκατο των συμβατικών αντισωμάτων και, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεν έχουν βρεθεί σε άλλα θηλαστικά, αν και πρόσφατα έχουν παρατηρηθεί σε ορισμένους χονδριχθύες.

Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις για ασθένειες όπως ο καρκίνος και οι αυτοάνοσες διαταραχές συχνά επικεντρώνονται στα αντισώματα.

Ωστόσο, οι θεραπείες που έχουν δείξει κάποια θεραπευτικά οφέλη, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων φαρμάκων για τη θεραπεία της νόσου του Αλτσχάιμερ, συχνά συνδέονται με δευτερεύουσες παρενέργειες.

Οι επιστήμονες λένε ότι τα νανοσωματίδια -λόγω του μικρού μεγέθους τους- έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν καλύτερη αποτελεσματικότητα για τις εγκεφαλικές παθήσεις με λιγότερες παρενέργειες.

Σε προηγούμενες μελέτες, η ομάδα έδειξε ότι τα νανοσωματίδια μπορούν να αποκαταστήσουν τις συμπεριφορικές διαταραχές σε ποντίκια με σχιζοφρένεια και άλλες νευρολογικές παθήσεις.

«Πρόκειται για μικρές πρωτεΐνες που διαλύονται εύκολα και που μπορούν να εισέλθουν στον εγκέφαλο παθητικά», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης, Dr. Pierre-André Lafon, επίσης του CNRS.

«Αντίθετα, τα φάρμακα μικρών μορίων που έχουν σχεδιαστεί για να διασχίζουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό είναι υδροφοβικά από τη φύση τους, γεγονός που περιορίζει τη βιοδιαθεσιμότητά τους, αυξάνει τον κίνδυνο εκτός στόχου σύνδεσης και συνδέεται με παρενέργειες», πρόσθεσε.

Τόνισε επίσης ότι τα νανοσωματίδια είναι επίσης «ευκολότερα από τα συμβατικά αντισώματα στην παραγωγή, τον καθαρισμό και τη μηχανική τους και μπορούν να προσαρμοστούν με ακρίβεια στους στόχους τους».

Ωστόσο, οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι πρέπει να ληφθούν διάφορα μέτρα προτού τα νανοσωματίδια μπορέσουν να δοκιμαστούν σε ανθρώπους για εγκεφαλικές διαταραχές.

Λένε ότι είναι απαραίτητες οι τοξικολογικές δοκιμές και οι δοκιμές μακροπρόθεσμης ασφάλειας, και ότι πρέπει να κατανοηθεί η επίδραση της χρόνιας χορήγησης.