Οι αλλαγές στην οδήγηση μπορεί να αποκαλύπτουν πολλά για την υγεία του εγκεφάλου – Τι έδειξε νέα μελέτη

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, αναφέρουν πως οι αλλαγές στην οδήγηση μπορεί να αποκαλύπτουν πολλά για την υγεία του εγκεφάλου.

Σε μελέτη που πραγματοποίησαν διαπίστωσαν πως οι άνθρωποι οι οποίοι αρχίζουν να παρουσιάζουν ήπια νοητική διαταραχή, ακούσια αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο οδηγούν.

Μάλιστα οι επιστήμονες λένε πως το GPS είναι πιο αξιόπιστο ως δείκτης μελλοντικών νοητικών προβλημάτων απ’ ό,τι μόνοι τους παράγοντες όπως:

• Η ηλικία
• Οι επιδόσεις στα τεστ αξιολόγησης των νοητικών λειτουργιών
• Η γενετική προδιάθεση για την ανάπτυξη νόσου Αλτσχάιμερ

Τα νέα ευρήματα δημοσιεύονται στην ιατρική επιθεώρηση Neurology.

Όπως γράφουν οι ερευνητές, η οδήγηση απαιτεί τον συντονισμό πολλών νοητικών, αισθητήριων και κινητικών συστημάτων. Επομένως μπορεί να είναι χρήσιμη ως δείκτης της λειτουργικής έκπτωσης στο πέρασμα του χρόνου.

Οι ηλικιωμένοι με ήπια νοητική διαταραχή συχνά παρουσιάζουν αδιόρατες αλλαγές στην οδήγηση, πολύ πριν εξελιχθεί η διαταραχή σε άνοια. Αυτό όμως είναι εύρημα μελετών στο προσεκτικά ελεγχόμενο εργαστηριακό περιβάλλον. Τα αντίστοιχα δεδομένα στην αληθινή ζωή είναι περιορισμένα.

Η νέα μελέτη

Το κενό αυτό θέλησαν να καλύψουν με την μελέτη τους, στην οποία συμμετείχαν 298 εθελοντές. Η μέση ηλικία τους ήταν τα 75 χρόνια. Το σχεδόν 46% ήσαν γυναίκες.

Οι 56 από αυτούς έπασχαν από ήπια νοητική διαταραχή. Οι υπόλοιποι είχαν υγιή νοητική λειτουργία.

Η ήπια νοητική (ή γνωστική) διαταραχή συχνά αποτελεί πρόδρομη κατάσταση της νόσου Αλτσχάιμερ.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν επί έως και 40 μήνες την οδήγηση των εθελοντών τους, καθώς και την πορεία των νοητικών δεξιοτήτων τους.

Η παρακολούθηση έγινε με ειδικά GPS που τοποθέτησαν στα οχήματά τους και τα οποία κατέγραφαν:

• Τη συχνότητα, τη διάρκεια και την απόσταση της οδήγησης
• Την ταχύτητα και την ώρα της ημέρας που οδηγούσαν
• Τα απότομα φρεναρίσματα

Τα ευρήματα

Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, αρχικά ασθενείς και υγιείς συμμετέχοντες οδηγούσαν με παρόμοιο τρόπο. Ωστόσο η οδήγηση πολλών πασχόντων από ήπια νοητική διαταραχή άρχισε να αλλάζει με την πάροδο του χρόνου.

Ειδικότερα, άρχισαν να οδηγούν λιγότερο συχνά. Απέφευγαν να οδηγούν τη νύχτα, ενώ άρχισαν να μειώνουν την οδήγηση σε νέους δρόμους.

Όταν οι επιστήμονες συνδύασαν τα δεδομένα αυτά με γνωστούς παράγοντες κινδύνου για άνοια (ηλικία, κληρονομικότητα) και τις επιδόσεις του στα νοητικά τεστ, μπόρεσαν να ανιχνεύσουν με ακρίβεια 87% όσους παρουσίασαν σοβαρή έκπτωση των νοητικών λειτουργιών έως το τέλος της μελέτης.

Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την πρώιμη διάγνωση νοητικών προβλημάτων, όπως η άνοια, αλλά και των ηλικιωμένων οδηγών που είναι επισφαλές να οδηγούν, λένε οι ερευνητές.