Ουρική αρθρίτιδα: Ποιες αρθρώσεις προσβάλλει και πώς μπορείτε να την αντιμετωπίσετε

Η ουρική αρθρίτιδα είναι η συχνότερη φλεγμονώδης πάθηση των αρθρώσεων.

Η εμφάνισή της οφείλεται στην αδυναμία του οργανισμού να ρυθμίσει τα επίπεδα της παραγωγής ή της αποβολής του ουρικού οξέος.

Το ουρικό οξύ είναι μια ουσία που παράγει ο οργανισμός ως τελικό προϊόν του μεταβολισμού των πουρινών, κάποιων πρωτεϊνών που περιέχονται σε διάφορες τροφές. Φυσιολογικά, αποβάλλεται από τον οργανισμό μέσω των νεφρών και του γαστρεντερικού σωλήνα.

Όταν ο οργανισμός δεν μπορεί να ρυθμίσει τα επίπεδα της παραγωγής ή της αποβολής του ουρικού οξέος ή και τα δύο, τότε προκαλείται μια κατάσταση που ονομάζεται υπερουριχαιμία.

Η υπερουριχαιμία, που σημαίνει επίπεδο ουρικού οξέος άνω των >6.8mg/dl, προκαλεί την εναπόθεση κρυστάλλων ουρικού μονονατρίου στις αρθρώσεις και στους περιβάλλοντες ιστούς, με αποτέλεσμα τη φλεγμονή τους, την ουρική αρθρίτιδα.

Ποια άτομα προσβάλλει

Η ουρική αρθρίτιδα εμφανίζεται συνήθως μετά τα 50 και προσβάλλει τους άντρες συχνότερα από τις γυναίκες (σε αναλογία 5:1). Τα ποσοστά της νόσου διπλασιάστηκαν το διάστημα 1990-2010 και πιστεύεται ότι η αύξησή της σχετίζεται με το αυξανόμενο προσδόκιμο ζωής, τις αλλαγές στη διατροφή και την αύξηση των ασθενών με νόσους που σχετίζονται με την ουρική αρθρίτιδα όπως είναι το μεταβολικό σύνδρομο και η υψηλή αρτηριακή πίεση.

Ποιες αρθρώσεις προσβάλλει

Η ουρική αρθρίτιδα προσβάλλει την πρώτη μεταταρσιοφαλαγγική άρθρωση (το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού) στην οποία οφείλεται και η παλιότερη ονομασία της (ποδάγρα), τους ταρσούς, τις ποδοκνημικές αρθρώσεις και τα γόνατα, ενώ στα άνω άκρα τους καρπούς, τους αγκώνες και τα δάκτυλα των χεριών.

Συμπτώματα

Η ουρική αρθρίτιδα είναι φλεγμονώδης νόσος και εκδηλώνεται με τα συμπτώματα της οξείας φλεγμονής:

• Πόνο, που μπορεί να είναι από μέτριας έντασης έως πολύ ισχυρός, οξύς και έντονος ώστε να εμποδίζει το βάδισμα ή να ξυπνά τον πάσχοντα κατά τη διάρκεια της νύχτας.

• Πρήξιμο των προσβεβλημένων αρθρώσεων.

• Θερμότητα και ερυθρότητα.

• Περιορισμό της κινητικότητας των αρθρώσεων.

Επιπλοκές

Χωρίς την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, η ουρική αρθρίτιδα, οδηγεί σε μόνιμη παραμόρφωση και καταστροφή των πασχουσών αρθρώσεων.

Εκτός από αυτές τις μόνιμες βλάβες στις αρθρώσεις όμως, τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να οδηγήσουν σε νεφρικά προβλήματα, όπως η λιθίαση και η νεφρική ανεπάρκεια, σε καρδιαγγειακά προβλήματα όπως η αρτηριακή υπέρταση και να συνδυάζονται με υπερλιπιδαιμία (αυξημένη χοληστερόλη και τριγλυκερίδια).

Συνήθως τα άτομα με ουρική αρθρίτιδα είναι παχύσαρκα και πάσχουν από το λεγόμενο μεταβολικό σύνδρομο.

Αντιμετώπιση

Η νόσος απαιτεί μακροχρόνια φαρμακευτική αγωγή σε ότι αφορά τα αυξημένα επίπεδα ουρικού όπως και μη φαρμακευτική αντιμετώπιση με στενή παρακολούθηση.

Για την αντιμετώπιση της υπερουριχαιμίας χορηγούνται κυρίως φάρμακα που μειώνουν την παραγωγή του ουρικού οξέος είτε φάρμακα που αυξάνουν την αποβολή του από τον οργανισμό όπου αυτά είναι διαθέσιμα.

Διατροφή

Πρέπει να αποφεύγονται:

• Τροφές που είναι πλούσιες σε πουρίνες όπως: εντόσθια, ζωμός κρέατος, αρνί και κατσίκι, οστρακοειδή όπως μύδια, στρείδια κ.ά., μικρά ψάρια όπως σαρδέλα, σκουμπρί, γαύρος, ρέγγα.

• Το αλκοόλ και κυρίως η μπύρα, καθώς και τα αναψυκτικά με γλυκαντικά.

Επιτρέπονται: Γαλακτοκομικά χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, αυγά, ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες (όχι τηγανητές) φρούτα, χυμοί φρούτων, λαχανικά (εκτός από αρακάς, φασόλια, σπανάκι, φακές, σπαράγγια, μανιτάρια, ντομάτα, κουνουπίδι), ελαιόλαδο και ελιές, μέλι, δημητριακά και λευκό ή καλαμποκίσιο ψωμί, και ροφήματα όπως καφές τσάι και κακάο.