Πατέρας 14χρονου που σκοτώθηκε από πυροβολισμούς σε πάρτι στην Καλιφόρνια: «Κανένας δεν πρέπει ποτέ να το ζήσει»

Ο Πάτρικ Πίτερσον, πατέρας του 14χρονου Αμάρι που βρήκε τραγικό θάνατο από πυροβολισμούς σε παιδικό πάρτι γενεθλίων στην Καλιφόρνια το περασμένο Σάββατο (29/11), κατά τη διάρκεια δηλώσεών του τόνισε πώς «κανένας δεν πρέπει ποτέ να το ζήσει».

Συγκεκριμένα ο Πάτρικ Πίτερσον ανέφερε: «Είναι κάτι που κανένας πατέρας δεν πρέπει να περνά».

Μέχρι στιγμής δεν έχουν γίνει συλλήψεις. Η επίθεση σημειώθηκε σε αίθουσα εκδηλώσεων στο Στόκτον, ενώ οι αρχές δεν έχουν ανακοινώσει αν έχουν ταυτοποιήσει κάποιον ύποπτο.

Ο σερίφης της κομητείας Σαν Χοακίν, Πάτρικ Γουίθροου, δήλωσε την Κυριακή ότι το περιστατικό φαίνεται να ήταν στοχευμένη επίθεση εναντίον κάποιου που βρισκόταν στο πάρτι και ότι πιθανότατα συμμετείχαν πολλοί δράστες.

Ο Αμάρι Πίτερσον ήταν ένα από τα τρία παιδιά —ανάμεσά τους κι ένα 8χρονο και ένα 9χρονο— που έχασαν τη ζωή τους. Νεκρός είναι και ένας 21χρονος άνδρας.

Σύμφωνα με το γραφείο του σερίφη, ένας από τους τραυματίες παραμένει σε κρίσιμη κατάσταση, ενώ οι υπόλοιποι νοσηλεύονται εκτός κινδύνου ή έχουν ήδη πάρει εξιτήριο.

Ο Πίτερσον είπε ότι και η μικρή του κόρη τραυματίστηκε ελαφρά από σφαίρα που την άγγιξε. Ο ίδιος περιέγραψε ότι η οικογένειά του βρισκόταν στην αίθουσα για το παιδικό πάρτι όταν ξέσπασαν οι πυροβολισμοί.

«Άκουσα πυροβολισμούς και μετά ο δράστης μπήκε μέσα. Γύρισα και τον είδα να πυροβολεί, να πυροβολεί, να πυροβολεί…», είπε.

Μέσα στη σύγχυση, είδε τον γιο του στο πάτωμα, χτυπημένο στο στήθος.

«Είχε μια σφαίρα ακριβώς πάνω από την καρδιά», είπε.

Την ώρα που ο κόσμος έτρεχε να καλυφθεί, ο Πίτερσον είδε τον γιο του «να προσπαθεί να συρθεί, να σηκωθεί». Πήδηξε πάνω από έναν πάγκο και έτρεξε κοντά του, ξεκινώντας καρδιοπνευστική αναζωογόνηση.

Ο πατέρας είπε ότι από το βράδυ της επίθεσης, η σκηνή επαναλαμβάνεται συνεχώς στο μυαλό του. «Κάθε φορά που ξαπλώνω, είναι σαν να είμαι ξανά από πάνω του, ενώ προσπαθεί να αναπνεύσει… να αναπνεύσει», είπε.

Περιέγραψε τον γιο του ως μια «ήρεμη και γλυκιά ψυχή», με πάθος για τον αθλητισμό —ιδίως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ.

«Κάθε μέρα μου έλεγε: ‘Μπαμπά, σ’ αγαπώ. Μπαμπά, σ’ ευχαριστώ’», είπε ο πατέρας, ξεσπώντας σε κλάματα. «Κάθε βράδυ, κάθε πρωί, μου έλεγε ότι μ’ αγαπά». «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Θεός θα άφηνε να συμβεί κάτι τέτοιο», πρόσθεσε.