13 oC 
Ποιος είπε ότι ο έρωτας πέθανε; Ποιος είπε ότι ο ρομαντισμός δεν έχει θέση στην εποχή μας; Το νέο ειδύλλιο στην πολιτική σκηνή της χώρας, έρχεται να αποδείξει το αντίθετο. Ημέρες του Αγίου Βαλεντίνου και δεν θα μπορούσε η" Εφσυν" και η ΝΔ, να βρουν καλύτερη στιγμή για να δημοσιοποιήσουν τον έρωτά τους.
Στις 15 Φεβρουάριου 1999 έσκασε στην Αθήνα η μεγάλη βόμβα. Έγινε διεθνώς γνωστό ότι ο Οτσαλάν βρίσκονταν στην ελληνική πρεσβεία στην Κένυα, ενώ στην ελληνική πρωτεύουσα είχε αρχίσει η επιχείρηση σκούπα των Κούρδων από την πλατεία Κομουντούρου. Τα γεγονότα έτρεχαν πιο γρήγορα και από τα ελληνικά ΜΜΕ που θα λέγαμε πιάστηκαν στον ύπνο.
Πολλές φορές και σε αρκετά άρθρα μου κατά το παρελθόν έχω αναφερθεί στο “Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής”, το γνωστό σε όλους μας ΕΛΙΑΜΕΠ, με πιο πρόσφατο το άρθρο μου της Παρασκευής 5 Φεβρουαρίου 2021 με τίτλο “Παντουρκισμός και ΕΛΙΑΜΕΠ”, όπου έγραφα:
Η ευστάθεια του πολιτικού σκηνικού της χώρας μας κλονίστηκε μέσα στα μνημονιακά χρόνια αρκετές φορές, αλλά τα αμορτισέρ των μιντιαρχών και νταβατζήδων άντεξαν. Ο λαός αιφνιδιάστηκε αρχικά, αγανάκτησε, αντέδρασε ως ένα βαθμό, αλλά εντέλει έπεσε την τελευταία δεκαετία στην «παγίδα» του συστήματος. Αυτή η «παγίδα» σχετίζεται ευθέως με τις προσθαφαιρέσεις «τοπωνυμίων» στον χάρτη των κομμάτων.
Η κυβέρνηση των λοιμωξιολόγων ακολουθεί πορεία υποτέλειας στα ξένα συμφέροντα των κέντρων εξουσίας, αυταρχισμού στο εσωτερικό για να κάμψει το φρόνημα του λαού για τα καταπιεστικά και παράνομα μέτρα που σκοπεύει να εφαρμόσει και ξεπουλήματος των εθνικών συμφερόντων με τις συνομιλίες που άρχισε με τον πειρατή και την αθρόα εγκατάσταση των λαθρομεταναστών που σύντομα θα αποτελέσουν την βόμβα στα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής και σταδιακά θα αλλοιώσουν την εθνική μας ταυτότητας, ώστε σε λίγα χρόνια να αισθανόμαστε και να είμαστε ξένοι στην χώρα μας.
Η Συμφωνία των Πρεσπών υπογράφηκε επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επικυρώθηκε επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ και έγινε πλήρως αποδεκτή από την επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ, μιας και η τελευταία είχε δηλώσει από την αρχή και σε όλους τους τόνους ότι θα τη σεβαστεί.
Το ότι στην Τουρκία θάλλει η ενός ανδρός αρχή απ' το 2016 (έτος πραξικοπήματος κατά του Ταγίπ Ερντογάν) είναι παγκοίνως γνωστό, σε βαθμό που προκαλεί θυμηδία κάθε αναφορά στη δημοκρατία με κλεισμένους στη φυλακή τους μισούς πολίτες και τους πολιτικούς αντιπάλους του [συμπεριλαμβανομένων: του ηγέτη του κουρδικού κόμματος Σελαχαντίν Ντεμιρτάς, του έγκλειστου απ' το 1999 ιστορικού αρχηγού του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) Αμπντουλάχ Οτσαλάν και των ανώτατων αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας].
Η ισχυρή εντολή που πήρε η κυβέρνηση στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, της έδωσε το πολιτικό πλεονέκτημα να πραγματοποιήσει, ελεύθερα και ανεμπόδιστα, όλα όσα εξήγγειλε προεκλογικά.
Όσοι παίζουμε σκάκι συνηθίζουμε να λέμε πως «σημασία δεν έχει να κάνεις την καλύτερη κίνηση αλλά μια καλή κίνηση» κι αυτό γιατί την καλύτερη κίνηση μπορεί να την εκτιμήσει ο αντίπαλος αλλά μια καλή κίνηση κρύβεται ανάμεσα σε δεκάδες άλλες και δύσκολα μπορεί να εκτιμηθεί.
Τη μεγαλύτερη ζημιά σε κάθε μεγάλο εγχείρημα, όπως και στις μεγάλες προσωπικότητες, την κάνουν συνήθως οι αυτόκλητοι υπερασπιστές.
Υπό άλλες συνθήκες, ο ελληνισμός θα γιόρταζε φέτος τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821, μέσα σε ένα κύμα ενθουσιασμού, περηφάνειας, εθνικής ανάτασης, αισιοδοξίας και αυτοπεποίθησης.
''Η εξουσία δε διαφθείρει'', λέει ο διάσημος και βραβευμένος με Πούλιτζερ Αμερικανός συγγραφέας Τζων Στάινμπεκ (''Τα σταφύλια της οργής'', 1938). ''Αυτό που διαφθείρει είναι ο φόβος. Ίσως ο φόβος για την απώλειά της...''
Ταρακουνιέται εδώ και πολλές ημέρες με πολλά πολιτικά “ρίχτερ” το Μέγαρο Μαξίμου και “πετιέται από τον ύπνο του” ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά και τη νέα συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στην εφημερίδα “Καθημερινή της Κυριακής” στις 24 Ιανουαρίου 2021 του φιλοκυβερνητικού Ομίλου Γιάννη Αλαφούζου!
Το σημερινό άρθρο δεν έχει προσωπικό χαρακτήρα, αλλά θεωρώ ότι εκφράζει μεγάλο μέρος των πολιτών, όπως άλλωστε αυτό φαίνεται και από τις παρεμβάσεις τους στο διαδίκτυο. Και ο χαρακτηρισμός του άρθρου θα αναλυθεί παρακάτω με αδιαμφισβήτητα στοιχεία για την πορεία της κυβέρνησης το τελευταίο έτος. Ειδικότερα
Η διαμάχη της ΕΕ με τις πολυεθνικές του κορονοεμβολίου και η μείωση της προσφοράς εμβολίων είχε ως αποτέλεσμα να ανατραπεί άρδην ο προγραμματισμός για εμβολιασμό της πλειοψηφίας των ευρωπαίων πολιτών μέχρι το καλοκαίρι προκειμένου να επέλθει η πολυπόθητη ανοσία της αγέλης.
Είχε βρέξει πολύ εκείνη τη μέρα κι ο δρόμος ήταν γεμάτος νερόλακκους καθ' οδόν προς την Τρίπολη. Ένα αγόρι 12-13 χρονών, πάνω κάτω, περπατούσε βαριά πάνω στο λασπωμένο χώμα σέρνοντας πίσω του ένα γαϊδουράκι σκελετωμένο, φορτωμένο με ξύλα, που βαρυγκωμούσε μαζί του σε κάθε περπατησιά.
Την ταινία με τον Κώστα Βουτσά "Ο εμίρης και ο κακομοίρης" την έχετε δει; Αν όχι μπορείται να παρακολουθείται τις κινήσεις του Υπουργού Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη, είναι το ίδιο και το αυτό.
Σε δηλώσεις του, την προηγούμενη εβδομάδα, στο αλβανικό τηλεοπτικό κανάλι Klan TV, ο πρόεδρος των Σκοπίων, Στέβο Πενταρόφσκι ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «δεν υπάρχει μερικό δικαίωμα στην αυτοδιάθεση. Έχουμε το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα να δηλώσω τον εαυτό μου όπως νιώθω. Εάν νιώθω σαν Μακεδόνας που μιλάει μακεδονικά, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση, έτσι θα μου απευθυνθείτε».
Η μεγάλη συζήτηση που άνοιξε η πανδημία του κορωνοϊού και οι διάφορες απόψεις για την προέλευση του σαν πιθανό όπλο βιολογικού πολέμου, έφερε ξανά στην επιφάνεια την αποκάλυψη ότι στην Τουρκία λειτουργεί Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων για επιχειρήσεις χημικού, βιολογικού και πυρηνικού πολέμου, που έκανε σε ανύποπτο χρόνο ο Τούρκος δημοσιογράφος ερευνητής, Erka Acar, στην τουρκική εφημερίδα, Bugün, σε αποκλειστικό του δημοσίευμα.
Ήταν λίγο μετά τους πρώτους πανηγυρισμούς του ελεύθερου κόσμου, που πανηγύριζε απ' άκρη σ' άκρη της γης την αντιφασιστική νίκη των Συμμάχων στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ακούστηκε προφητικά η φωνή του μεγαλύτερου δραματουργού του 20ου αιώνα Μπέρτολτ Μπρεχτ: ''Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό''...
Διακόσια χρόνια μετά την μεγάλη στιγμή της εξέγερσης του έθνους εναντίον του Οθωμανού δυνάστη και ενώ είχαμε μια περιπετειώδη ιστορική πορεία όπου δεν έλειψαν ποτέ οι ξένες επεμβάσεις, η εμβληματική παρουσία της προέδρου της Δημοκρατίας ( ανώτατου άρχοντα της πολιτείας) στην αρχαία αγορά στο πλευρό του Αμερικανού πρέσβη, συνιστά αναμφισβήτητα μια συμπεριφορά βαθύτατα προσβλητική και ενδεικτική των αντιλήψεων της πολιτικής τάξης.
Θα μπορούσε κάλλιστα να αποδοθεί και ως φιάσκο, η πολιτική εμβολιασμού σε επίπεδο Κοινοτικού χειρισμού, αλλά η ελληνική ιστορία και δραματουργία, έχει πλούτο παραδειγμάτων και σχημάτων. Η ιλαροτραγωδία ενδεχομένως να είναι αντιπροσωπευτικότερη.
Μέχρι σήμερα η πάγια πολιτική της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν η άρνηση της ύπαρξης του ψευδοκράτους σαν ανεξάρτητη κρατική οντότητα, πολιτική που είχε επιτυχία καθώς καμία χώρα δεν το είχε αναγνωρίσει παρά τις προσπάθειες τη Άγκυρας.
Η κυβέρνηση με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο προσπαθεί να πείσει τους πολίτες για την αναγκαιότητα του εμβολίου αλλά και τους υποχρεώνει εκβιαστικά με την απειλή του υγειονομικού πιστοποιητικού γι' αυτούς που δεν θα εμβολιασθούν. Μάλιστα ο πρωθυπουργός επαίρεται ότι αυτός πρώτος κίνησε τα νήματα στην Ευρώπη για την έγκριση και αποδοχή της εφαρμογής του.
- Αλήθεια, υπάρχει κανείς Έλληνας που να θέλει να δώσουμε χωρικά ύδατα και ΑΟΖ στους Τούρκους; ρώτησε ο αναπληρωτής φιλόλογος του σχολείου μας την ηλεκτρονική τάξη του στο δεκάλεπτο ενός διαλείμματος, με το πέρας της Ιστορίας, όπου - κατά παράκληση των τελειοφοίτων της Τρίτης - δέχτηκε να απαντήσει σε θέματα της... ελληνοτουρκικής επικαιρότητας.
Θα ενθυμείστε ότι στο 13ο Συνέδριο της ΝΔ που διεξήχθη από 29 Νοεμβρίου – 1 Δεκεμβρίου 2019, διαφάνηκε έντονα πως δημιουργείται μεγάλο ρήγμα στο κόμμα μεταξύ της Μητσοτακικής πτέρυγας με τις αντίστοιχες του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά!
Το βράδυ της 30 προς την 31 Ιανουαρίου του 1996 παίχτηκε ένα μεγάλο δράμα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Ένας εθνικός θρίαμβος που προέρχονταν από την σύγχυση και αδυναμία των Τούρκων, όπως θα δούμε παρακάτω, θάφτηκε κάτω από την ελληνική προδοσία. Και η προδοσία αυτή γίνεται ακόμα μεγαλύτερη αν γνωρίσει κανείς το τι διαδραματίζονταν εκείνο το βραδύ στην Άγκυρα και το πώς μια μεγάλη αγωνία είχε κυριεύσει τους Τούρκους που έβλεπαν την επερχόμενη καταστροφή τους.
Mε τις διερευνητικές η κυβέρνηση τορπίλισε τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
Δεν ήταν ένας μικρός προϊδεασμός της ανιούσας κλιμάκωσης που θα ακολουθούσε η πολιτική του καριέρα. Γιατί και τα τουρκικά Μέσα ακόμα έδειξαν αιφνιδιασμένα απ' την εκτίναξη του άγνωστου τότε (καλοκαίρι του '18) στο ευρύ κοινό της Τουρκίας Σεντάτ Ονάλ, του ''κρυφού'', άσσου στη φαρέτρα του Ταγίπ Ερντογάν.
Είναι πασιφανές ότι η χώρα μας διέρχεται μια απίστευτη πολιτική, κοινωνική, οικονομική, πνευματική και ηθική κρίση.
