12 oC 
Το τελευταίο καιρό ο Τούρκος πρόεδρος συνηθίζει να αναφέρει τον όρο Mavı Vatan δηλαδή η Γαλάζια Πατρίδα της καρδιάς του και το ερώτημα είναι τι ακριβώς εννοεί σε σχέση με την χώρα μας η οποία είναι από τους πρώτους στόχους αυτής της αναφοράς
Ζούμε σε μια εποχή πολέμου, υβριδικού κατά βάση, ο οποίος έχει διάφορες μορφές, απορρέουσες από τις κατηγορίες ισχύος που επιδεικνύονται από τους συντελεστές του πολέμου.
Δεν μπορώ να τον αποφύγω με τίποτα. Ο Ερντογάν με ''κυνηγά'' νύχτα μέρα, ακόμα και στα όνειρά μου, που τον ξορκίζουν απελπισμένα γιατί είναι ανεπιθύμητος. Ένα είδος persona non grata ας πούμε, που μπήκε ετσιθελικά και μίανε - σαν πλατιά κηλίδα αίματος - τον δαιδαλώδη λαβύρινθό τους.
Κάθε μέρα όλο και πιο κοντά φτάνουν στις ελληνικές ακτές τα τουρκικά πλοία...
Το 2004 ο Κώστας Καραμανλής εκλέχτηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ακολούθησε το μεγάλο άνοιγμα προς την Ρωσία του Πούτιν που ανέτρεπε όλες τις παραδοσιακές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή και εξόργισε τους παραδοσιακούς συμμάχους της χώρας.
Δεν είναι μια ιστορία σαν αυτές που λένε δίπλα στο τζάκι. Είναι ένα γεγονός το οποίο οφείλουν να θυμούνται οι παλιοί και επιβάλλεται να μαθαίνουν οι νεότεροι. Ήταν 25.11.1942 όταν με τη μάχη του Γοργοποτάμου έλαβε χώρα μια κορυφαία αντιστασιακή πράξη κατά της Γερμανικής κατοχής.
Ήταν οι πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη, ζεστές ακόμα σαν καλοκαιρινές, όταν πληροφορηθήκαμε για το μπαράζ προκλητικών δηλώσεων που είχαν εκτοξεύσει Τούρκοι αξιωματούχοι εναντίον μας, σε ένα πυκνό 24ωρο γεμάτο ένταση που είχε σημαδευτεί απ' την έκδοση δυο απανωτών τουρκικών Navtex στην Ανατολική Μεσόγειο.
Σε προηγούμενη παρέμβαση μας ασχοληθήκαμε με τον νέο Πτωχευτικό Νόμο. Αυτόν που υπερψήφισαν μόνον οι 158 της Νέα Δημοκρατίας, αυτόν που σαν τους κοινούς απατεώνες βάφτισαν, απατηλά, ως «Δεύτερη Ευκαιρία» ενώ είναι «Τελική Καταδίκη». Ακόμα και την παράδοση έσπασαν.
Η διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση είναι απόλυτα καταστροφική. Αφού πανηγύρισε για την «επιτυχή» αντιμετώπιση του «πρώτου κύματος», την περασμένη Άνοιξη και ανακήρυξε την Ελλάδα ασφαλή χώρα, άνοιξε τα σύνορα, τις μεταφορές, τον τουρισμό (βλέπε Υ.Γ.1) και την εστίαση. Έτσι, ήρθε το «δεύτερο κύμα» και μαζί το δεύτερο lockdown. Αν ξαναγίνει το ίδιο, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, θα έχουμε τρίτο lockdown στις αρχές Φεβρουαρίου. Θα έχουμε, δηλαδή, lockdown ακορντεόν!
Η αρχική εκτίμηση για τις εφιαλτικές συνέπειες της πανδημίας, μοιάζει να εκπληρώνεται, ως προς ένα μόνο σκέλος της. Αυτό δηλαδή της τραγικότητας και της δριμύτητας των καταστροφικών αποτελεσμάτων στη ζωή και την καθημερινότητα.
Εδώ και λίγα χρόνια, (ίσως και περισσότερα), η γερμανική μυστική υπηρεσία, BND, έχει στήσει ένα τεράστιο σύστημα παρακολουθήσεων και υποκλοπής συνομιλιών ανωτέρων και ανώτατων κρατικών παραγόντων σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με αποκαλυπτικό ρεπορτάζ που έρχεται από την Τουρκία και συγκεκριμένα από το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων, DHA και δημοσιεύτηκε στην τουρκική επιθεώρηση, AktıifHaber.
Τώρα, καθώς οδεύουμε κατηφείς προς τον τελευταίο μήνα του χρόνου με την αντάρα του προβληματισμού μέσα μας που τείνει να μετατραπεί σε εθνική αγωνία, αφήνουμε να μας κατακλύσουν οι μνήμες και οι συγκριτισμοί σ' έναν αγώνα πάλης και ανταγωνισμού της παλιάς και λησμονημένης από πολλούς ηρωικής εποχής με την σκληρή και αντιηρωική δική μας.
Μπορεί η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση να παρέδωσε στους Σκοπιανούς το όνομα της Μακεδονίας, τη μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα, μέσω της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Η κυβέρνηση ΝΔ με τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς της στην πρόσφατη επέτειο του Πολυτεχνείου, κατόρθωσε για ακόμη μία φορά κάτι το εξαιρετικά δύσκολο. Να τη βρίζουν αριστεροί και δεξιοί για διαφορετικούς λόγους ο καθένας!
Σε μια εποχή που η χώρα μας διέρχεται μια πολύπλευρη καταλυτική κρίση, οι θεσμοί υπονομεύονται, οι αξίες διαβρώνονται, οι αρετές μυκτηρίζονται, οι συνειδήσεις δοκιμάζονται και οι Έλληνες πολίτες διασύρονται και εμπαίζονται, τα πολιτικά ερείπια της ελλαδικής βουλής γιόρτασαν τον μύθο του πολυτεχνείου.
Στις 12 Αυγούστου 2020 και υποβόσκουσα της ελληνοτουρκικής κρίσης με ένα πολύ χαρακτηριστικό της δημοσίευμα η φιλοκυβερνητική τουρκική εφημερίδα, Yeni Şafak, ούτε λίγο ούτε πολύ ανακοινώνει ότι η πραγματική έκταση της Τουρκίας δεν είναι 783 χιλιάδες κυβικά χιλιόμετρα, αλλά…1 εκατομμύριο 245 χιλιάδες κυβικά χιλιόμετρα. Και αυτό είναι μόνο η αρχή.
Η νέα εισβολή του νεοσουλτάνου στην κατεχόμενη Κύπρο και ειδικά στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου, δεν έγινε για επικοινωνιακούς λόγους. Δεν ήταν μια καλοστημένη χολιγουντιανού χαρακτήρα φιέστα, αλλά η σφραγίδα, με παρουσία Ερντογάν και επίσημα της «νέας πορείας» στο Κυπριακό.
Είναι κάποιες λέξεις με ειδικό βάρος τόσο θλιμμένες, ''σαν δάχτυλα που πόνεσες μια νύχτα με αγωνίες'', θα 'λεγα παραφράζοντας ένα στίχο του Γιώργου Μαρκόπουλου. Και η λέξη ''Πολυτεχνείο'' είναι μια απ’ αυτές. Λέξη με ειδικό βάρος, γιατί κουβαλάει μνήμες (για όσους την έζησαν), εικόνες τραυματικές και αγνά συναισθήματα που ξεπέρασαν τη συμβατική λογική και ξεχείλισαν διψασμένα για δημοκρατία.
Κουρελόχαρτο έχει κάνει η Τουρκία τη Συνθήκη της Λωζάννης (Ιούλιος 1923), από την επομένη της υπογραφής της. Μόλις το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, το τουρκικό κράτος ανέλαβε όλες τις εξουσίες (διοικητικές, ασφαλείας, τελωνειακές κλπ) σε Ίμβρο και Τένεδο. Ποτέ δεν εφαρμόστηκε η «ειδική διοικητική οργάνωση, αποτελούμενη από τοπικά στοιχεία» όπως αυτή οριζόταν στο άρθρο 14.
Η τουρκική πολιτική εκδηλώνεται με συνέπεια και συνέχεια ανεξάρτητα από τις καθεστωτικές μεταβολές. Η απλή ανάγνωση των γεγονότων πριν σαράντα - πενήντα χρόνια, θα μας πείσει ότι υπάρχει μια μόνιμη επεκτατική πολιτική που εκδηλώνεται αξιοποιώντας τις διεθνείς συγκυρίες, αναμένοντας την κατάλληλη "ιδανική στιγμή" ή αφορμή.
Το θέμα της 17 Νοέμβρη εκτός των εσωτερικών διαστάσεων είχε πάρει τις προηγούμενες δεκαετίες μεγάλη έκταση και στο εξωτερικό, ειδικά στην Τουρκία, ένεκα του ότι όπως είναι γνωστό στην οργάνωση αυτή αποδόθηκαν οι δολοφονίες στην Αθήνα των δυο Τούρκων διπλωματών, Çetin Görgü και Ömer Sıpahıoğlu.
Τι νόμισαν οι εδώ "φωστήρες" των ΜΜΕ αλλά και οι πολιτικάντηδες, πως τέλειωσαν με τον Τράμπ;
Η πρόσφατη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και η ήττα της Αρμενίας, προκάλεσε κατά τεκμήριο συμπάθεια για τους Αρμένιους. Δεν πρόκειται για το είδος του ενδιαφέροντος που παλιότερα το συναντούσε κανείς-και ως αποτέλεσμα της αντιδυτικής κατά κανόνα προπαγάνδας- για κάθε λογής ‘αντιαποικιοκρατικές’ συγκρούσεις και αντάρτικα κατά δικτατορικών καθεστώτων.
Eμείς εδώ από την Δημοκρατία έχουμε προειδοποιήσει με κάθε τρόπο ότι οι καιροί αλλάζουν. Η Τουρκία με τα τεκταινόμενα τόσο στην Συρία, όσο στην Λιβύη και στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ απέδειξε ότι σε έναν πολυπολικό κόσμο δύναται να επιτελέσει τον ρόλο εκείνο που οι συνοικιακοί συστημικοί δημοσιογράφοι προσπαθούν να σας πείσουν ότι αδυνατεί.
Η Τουρκία επιμένει πεισματικά στις διεκδικήσεις της! Τώρα, μας εγκαλεί τελείως απροκάλυπτα γιατί τα πολεμικά μας αεροσκάφη και πλοία πετούν και πλέουν αντίστοιχα στο ανατολικό Αιγαίο, ενώ ο νέο-Χαλίφης «αποβιβάζεται» στην Αμμόχωστο!
Πριν από ένα μήνα περίπου η κυβέρνηση της ΝΔ καταδίκασε την ηγεσία της Χρυσής Αυγής ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης. Με αυτή την καταδίκη πέτυχε δύο στόχους. Από την μία στοχοποίησε και ενοχοποίησε τον πατριωτικό χώρο ως "εν δυνάμει εγκληματίες" με την καταδίκη και τις συνακόλουθες φυλακίσεις να λειτουργούν ως φόβητρο για όποιον δραστηριοποιείται σε αυτόν τον χώρο.
Η Αρμενία συνθηκολόγησε με το Αζερμπαϊτζάν, μετά από ένα δίμηνο περίπου, πολεμικής σύγκρουσης.
Και ενώ στην πέραν του Ατλαντικού υπερδύναμη συντηρείται θερμό το μετεκλογικό κλίμα με τον Τζο Μπάιντεν να έχει αναδειχθεί νικητής στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ και τον Ντόναλντ Τραμπ να μην τον αναγνωρίζει και να τον κατηγορεί για νοθεία, η Τουρκία καιροφυλακτεί. Καιροφυλακτεί και πιέζει παντοιοτρόπως για αποστρατικοποίηση των νησιών και του Έβρου, χωρίς να βρίσκει αντιστάσεις από εμάς, που λειτουργούμε μόνιμα επικοινωνιακά και αμυντικά - σε κυβερνητικό επίπεδο - με μανδύα τον covid 19 και αρωγό της... ''συγκάλυψης'' των ηττοπαθών επιλογών μας τα φίλα προσκείμενα Μέσα.
Αφορμή του άρθρου, είναι η γενέθλιος ημέρα 10 Νοεμβρίου του 1995, που με δήλωσή του ο τότε Πρόεδρος της “Πολιτικής Άνοιξης” Αντώνης Σαμαράς, επιβεβαίωνε δημοσίευμα της εφημερίδας “Έθνος”, σύμφωνα με το οποίο ο πρώην Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπέγραφε στις 15 Σεπτεμβρίου 1993 σύμβαση για την παραχώρηση της εκμετάλλευσης του “Ξυστό” σε επιχειρήσεις του Σωκράτη Κόκκαλη, λίγες μόλις ημέρες πριν από την πτώση της κυβέρνησής του (13 Οκτωβρίου 1993)!
Με ένα εκτενές δημοσίευμα η τουρκική αντιπολιτευτική εφημερίδα, Sözcü, που επικαλείται και σχετικό άρθρο των Financial Times, αναφέρει ότι η τελική επικράτηση του Joe Biden στην προεδρία των ΗΠΑ θα επιφέρει ριζική στροφή στην εξωτερική πολιτική η οποία θα επηρεάσει αρνητικά τις σχέσεις της βασικά με τους ηγέτες της Σαουδικής Αραβίας, Muhammed Bin Selman, του Ισραήλ, Binyamin Netanyahu και της Ουγγαρίας, Viktor Orban.
