Συρρικνώνεται ο πληθυσμός της Ελλάδας: 705.000 λιγότεροι οι κάτοικοι από το 2011!

Συρρικνώνεται ο πληθυσμός της Ελλάδας, καθώς η χώρα μας σε σχέση με το 2011 μετρά περίπου 705.000 λιγότερους κατοίκους!

Οι γεννήσεις μειώνονται, οι νέοι φεύγουν και οι ηλικιωμένοι πληθαίνουν, όπως καταδεικνύουν τα στοιχεία που παρουσίασε ο καθηγητής Δημογραφίας και διευθυντής του Ινστιτούτου Δημογραφικών Ερευνών και Μελετών (ΙΔΕΜ) Βύρων Κοτζαμάνης, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο forum «Το Δημογραφικό και η Ελλάδα του 2040: Οικογένεια, Οικονομία, Σύγχρονος τρόπος ζωής».

Όπως επισημαίνεται, από την 1/1/2011 έως την 1/1/2025, ο συνολικός πληθυσμός έχει συρρικνωθεί κατά περίπου 705.000 άτομα, εκ των οποίων οι 500.000 οφείλονται στο αρνητικό φυσικό ισοζύγιο, περισσότερους θανάτους από γεννήσεις.

Η οικονομική κρίση και τα μεταναστευτικά κύματα των προηγούμενων ετών επιδείνωσαν τη φυγή νέων, οδηγώντας σε περισσότερες εξόδους παρά εισόδους στη χώρα.

Ένα από τα πιο ανησυχητικά στοιχεία είναι η έντονη γεωγραφική ανισορροπία.

Με βάση την απογραφή του 2021, ένας στους δύο Έλληνες ζει στο 2% της επικράτειας, ενώ το 80% του πληθυσμού συγκεντρώνεται σε μόλις 710 από τους 12.500 οικισμούς της χώρας.

Ο χάρτης της Ελλάδας αδειάζει χρόνο με τον χρόνο, με ολόκληρες περιοχές να χάνουν έως και 14% των κατοίκων τους, ενώ ορισμένοι δήμοι καταγράφουν πτώση που ξεπερνά το 30%.

Οι γεννήσεις μετά το 1980 έχουν «καταρρεύσει», οδηγώντας σε διαρκή μείωση των νέων ηλικιών.

Οι ηλικιωμένοι άνω των 65 αποτελούν πλέον 23% του πληθυσμού, έναντι μόλις 6%-7% τη δεκαετία του 1950-1960, σημειώνεται στο ίδιο δημοσίευμα.

Σε νομούς όπως τα Γρεβενά και η Ευρυτανία, η αναλογία γεννήσεων προς θανάτους φτάνει στο δραματικό 1 προς 3,7, αναδεικνύοντας το μέγεθος της κρίσης.

Ο κ. Κοτζαμάνης υπενθύμισε ότι η μείωση των παιδιών ανά οικογένεια συνεχίζεται αδιάλειπτα επί 130 χρόνια, με μοναδική εξαίρεση τη μεσοπολεμική περίοδο.

Μόνο μετά το 2060 μπορεί να υπάρξει κάποια βελτίωση, υπό προϋποθέσεις: την υιοθέτηση γενναίων πολιτικών και τη σταδιακή μείωση των θανάτων λόγω του αυξανόμενου προσδόκιμου ζωής.

Ο καθηγητής ανέλυσε δέσμη μέτρων που θα μπορούσαν να αναστρέψουν –έστω εν μέρει– την καθοδική πορεία:

• Στήριξη της οικογένειας και του παιδιού
• Μείωση του κόστους ανατροφής
• Καταπολέμηση των έμφυλων διακρίσεων
• Διευκόλυνση του συνδυασμού επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής
• Ενίσχυση των εισοδημάτων των νέων
• Αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος
• Κίνητρα για παραμονή των νέων σε αγροτικές περιοχές
• Διευκολύνσεις για επιστροφή όσων θέλουν να γυρίσουν στον τόπο καταγωγής

Το μήνυμα του ήταν σαφές: χωρίς συνεκτική, μακροπρόθεσμη πολιτική, το 2040 η Ελλάδα θα είναι μια χώρα σημαντικά μικρότερη, γερασμένη και έντονα άνιση.