Μυστηριώδες ουράνιο σώμα πέρα από τον Ποσειδώνα προβληματίζει τους αστρονόμους

Ένα μυστηριώδες ουράνιο σώμα, πολύ πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα, εντοπίστηκε από τους αστρονόμους, προκαλώντας νέα ερωτήματα για τη δομή του ηλιακού μας συστήματος.

Πρόκειται για το αντικείμενο 2020 VN40, το οποίο ανήκει στην κατηγορία των Trans-Neptunian Objects (TNOs) — σωμάτων που κινούνται στις πιο απομακρυσμένες περιοχές γύρω από τον Ήλιο.

Αυτό που κάνει το 2020 VN40 να ξεχωρίζει είναι η τροχιά του, η οποία δεν μοιάζει με καμία γνωστή μέχρι σήμερα. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η κίνησή του ίσως υποδηλώνει την ύπαρξη ανεξερεύνητων δυνάμεων ή ακόμη και νέων ουράνιων σωμάτων που επηρεάζουν τη βαρυτική ισορροπία στην περιφέρεια του ηλιακού μας συστήματος.

Το αντικείμενο 2020 VN40 έχει μία από τις πιο ασυνήθιστες τροχιές που έχουν παρατηρηθεί ποτέ. Περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο μία φορά κάθε δέκα τροχιές του Ποσειδώνα . Λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα μόνο έτος στον Ποσειδώνα διαρκεί 164,8 γήινα χρόνια , αυτό σημαίνει ότι το 2020 VN40 χρειάζεται περίπου 1.648 χρόνια (ή 19.776 μήνες ) για να ολοκληρώσει την πλήρη τροχιά του.

Οι ερευνητές της μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε στο The Planetary Science Journal στις 7 Ιουλίου, υποδηλώνουν ότι αυτή η ρυθμική τροχιά μπορεί να σχηματίστηκε μετά την προσωρινή παγίδευση του 2020 VN40 από τη βαρύτητα του Ποσειδώνα.

«Αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα στην κατανόηση του εξωτερικού ηλιακού συστήματος», δήλωσε η Rosemary Pike, επικεφαλής της ομάδας από το Κέντρο Αστροφυσικής.

Η ανακάλυψη θα μπορούσε να είναι καθοριστική για την αποκάλυψη των μυστηρίων των μακρινών αντικειμένων του ηλιακού συστήματος και μπορεί να προσφέρει πολύτιμες γνώσεις για το πώς εξελίχθηκε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα.

Πώς ανακαλύφθηκε;

Ο τροχιακός χορός του 2020 VN40 αποκαλύφθηκε μέσω δεδομένων που συλλέχθηκαν από την έρευνα LiDO (Large Inclination Distant Objects) , η οποία έχει σχεδιαστεί για να εξερευνήσει τα πιο απομακρυσμένα σημεία του ηλιακού συστήματος. Η έρευνα χρησιμοποιεί το τηλεσκόπιο Καναδά-Γαλλίας-Χαβάης , μαζί με την υποστήριξη του Αστεροσκοπείου Gemini και του τηλεσκοπίου Walter Baade , για να εντοπίσει αντικείμενα σε τροχιές με υψηλή κλίση που εκτείνονται πολύ πάνω και κάτω από το επίπεδο της τροχιάς της Γης. Αυτές οι περιοχές είναι μερικές από τις λιγότερο εξερευνημένες περιοχές του ηλιακού συστήματος.

«Έχουμε μάθει πόσα μικρά σώματα υπάρχουν σε αυτές τις μεγάλες, κεκλιμένες τροχιές», δήλωσε η Samantha Lawler, ερευνήτρια από το Πανεπιστήμιο της Regina και μέλος της ομάδας LiDO.

Η έρευνα συνεχίζει να ρίχνει φως σε αυτά τα αντικείμενα, αποκαλύπτοντας νέες ανακαλύψεις που αμφισβητούν τις συμβατικές αντιλήψεις για το ηλιακό σύστημα.

Μία από τις πιο συναρπαστικές πτυχές της τροχιάς του 2020 VN40 είναι ο συντονισμός του με τον Ποσειδώνα. Ενώ τα περισσότερα άλλα αντικείμενα σε παρόμοιο τροχιακό συντονισμό με τον Ποσειδώνα πλησιάζουν περισσότερο τον Ήλιο όταν ο Ποσειδώνας βρίσκεται στη μεγαλύτερη απόστασή του (αφήλιο), το 2020 VN40 αψηφά αυτή την τάση.

Φτάνει στο περιήλιο του (την πλησιέστερη προσέγγιση στον Ήλιο) όταν ο Ποσειδώνας βρίσκεται κοντά στο δικό του περιήλιο, με αποτέλεσμα τα δύο αντικείμενα να συγχρονίζονται με έναν απροσδόκητο τρόπο.

Αυτή η εξαιρετικά κεκλιμένη τροχιά τοποθετεί τον 2020 VN40 κατά μέσο όρο 140 φορές πιο μακριά από τον Ήλιο από ό,τι από τη Γη. Από την οπτική γωνία του επιπέδου του ηλιακού συστήματος, ο TNO βρίσκεται πολύ κάτω από την εκλειπτική, γεγονός που καθιστά τη σχέση του με τον Ποσειδώνα ακόμη πιο συναρπαστική.

Σε αντίθεση με άλλα αντικείμενα σε παρόμοιο συντονισμό, τα οποία παραμένουν εντός του επιπέδου του ηλιακού συστήματος, η πορεία του 2020 VN40 το φέρνει πολύ έξω από αυτά τα συνηθισμένα όρια. Όπως το έθεσε η Ruth Murray-Clay, επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια Σάντα Κρουζ: «Αυτή η νέα κίνηση είναι σαν να βρίσκουμε έναν κρυφό ρυθμό σε ένα τραγούδι που νομίζαμε ότι ξέραμε».

Η αναζήτηση συνεχίζεται

Αυτή η ανακάλυψη του 2020 VN40 έχει πυροδοτήσει ένα νέο κύμα ενδιαφέροντος στην αναζήτηση παρόμοιων αντικειμένων στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα. Το νεοσύστατο Αστεροσκοπείο Vera C. Rubin θα διαδραματίσει βασικό ρόλο στην αναγνώριση περισσότερων αντικειμένων όπως το 2020 VN40, διευρύνοντας τις γνώσεις μας για τις μακρινές περιοχές του διαστήματος.

«Αυτή είναι μόνο η αρχή», δήλωσε η Κάθριν Βολκ , ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Πλανητικών Επιστημών.

«Ανοίγουμε ένα νέο παράθυρο στο παρελθόν του ηλιακού συστήματος».

Καθώς εντείνεται αυτή η αναζήτηση περισσότερων TNO , οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα ακολουθήσουν περισσότερες ανακαλύψεις, αποκαλύπτοντας ακόμη περισσότερα για τις μυστηριώδεις και απομακρυσμένες περιοχές της κοσμικής μας γειτονιάς.