Νεύτωνας εναντίον Λάιμπνιτς: Το μαθηματικό σκάνδαλο που άφησε εποχή

Από την εποχή του Νεύτωνα, το θεμελιώδες θεώρημα του λογισμού ήταν γνωστό. Όταν ο Νεύτων και ο Λάιμπνιτς δημοσίευσαν τα πρώτα τους αποτελέσματα, υπήρχε μεγάλη διαμάχη σχετικά με το ποιος μαθηματικός (και κατά συνέπεια ποια χώρα) άξιζε πίστωσης.

Ο Νεύτων ήταν ο πρώτος, αλλά ο Λάιμπνιτς δημοσίευσε για πρώτη φορά.

Αν και η σημειογραφία είχε νόημα, δημιουργήθηκε κυρίως για προσωπική χρήση του Νεύτωνα, σε αντίθεση με τη σημειογραφία του Λάιμπνιτς που φαινόταν ότι δημιουργήθηκε από κάποιον με καλύτερη κατανόηση της παρουσίασης πληροφοριών σε άλλους ανθρώπους με αποτελεσματικό τρόπο.

Η δημοτικότητα της σημειογραφίας του Λάιμπνιτς οφείλεται κυρίως στο πόσο απλό ήταν να το καταλάβεις.

Η δημόσια διαφωνία σχετικά με το ποιος εφηύρε τον λογισμό ξέσπασε τη δεκαετία του 1710 αφού ένας Ελβετός μαθηματικός και ένας θαυμαστής του Νεύτωνα κατηγόρησαν τον Λάιμπνιτς ότι το έργο του ήταν λογοκλοπή του έργου του Νεύτωνα.

Ούτε ο Λάιμπνιτς ούτε ο Νεύτωνας ήταν ο τύπος των ανδρών που υποχωρούσαν από έναν καυγά. Φυσικά, υπάρχουν λίγα πράγματα που γνωρίζουμε άμεσα για την προσωπικότητά τους, αλλά τα γραπτά τους μας δίνουν μια ματιά στον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία τους.

Η δημόσια διαφωνία σχετικά με το ποιος εφηύρε τον λογισμό ξέσπασε τη δεκαετία του 1710.

Αξιοποιώντας τη φήμη του, ο Νεύτων σχεδίασε τη δημιουργία του Commercium Epistolicum, ενός εγγράφου που περιείχε όλους τους ισχυρισμούς για λογοκλοπή εναντίον του Λάιμπνιτς . Σημειώστε ότι εκείνη την εποχή, ο Νεύτων ήταν ο πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρείας.

Θα νόμιζε κανείς πως ο Λάιμπνιτς, μιας και ήταν και δικηγόρος, ότι θα έκανε μήνυση στον Νεύτωνα για συκοφαντική δυσφήμιση, αλλά αποφάσισε να χαλαρώσει και να μείνει ανενόχλητος. Σε μια επιστολή που γράφτηκε στις 9 Απριλίου 1716, ο Λάιμπνιτς έγραψε:

«Για να απαντήσω σημείο προς σημείο σε όλο το έργο που δημοσιεύτηκε εναντίον μου, θα έπρεπε να μπω σε πολλές λεπτομέρειες που συνέβησαν πριν από τριάντα, σαράντα χρόνια, από τις οποίες θυμάμαι λίγα: θα έπρεπε να ψάξω τα παλιά μου γράμματα, από τα οποία πολλά χάνονται. Επιπλέον, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν κράτησα αντίγραφο.» Και έτσι έληξε το ζήτημα.