Γιατί οι τράπεζες μοιάζουν με αρχαιοελληνικούς ναούς; (φώτο)

Η μορφή των κτιρίων πού στεγάζουν τα σύγχρονα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα – σε κτίρια που κατασκευάστηκαν έως και τις αρχές του 20ου αιώνα – αντιγράφουν τους αρχαίους Ελληνικούς ναούς.

Γιατί επελέχθη αυτή η μορφή; Αυτοί που τα κατασκεύασαν γνώριζαν κάτι που εμάς μας διαφεύγει;

Μελετητές που ως αντικείμενό τους έχουν την ψυχολογία (ατομική και των μαζών), την αρχιτεκτονική, την ιστορία, υποστηρίζουν ότι ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα εδράζεται πάνω σ’ αυτό που ονομάζουμε… ΠΙΣΤΗ-trust-ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ.

Ουδείς θα τοποθετούσε τα χρήματά του σε ξένα χέρια εάν φοβόταν πως θα τα χάσει αφού από τους ιδιοκτήτες των ιδρυμάτων αυτών λείπει η φερεγγυότης , η εμπιστοσύνη.

Στην Αρχαία Ελλάδα οι πόλεις πρώτα και μετέπειτα οι πολίτες τοποθετούσαν τον πλούτο τους στους ναούς. Οι πόλεις που ανήκαν στην Αθηναϊκή συμμαχία τοποθετούσαν την χρηματική συνεισφορά τους στον ναό του Απόλλωνος στην Δήλο, διότι εκεί ευρίσκετο το ΤΑΜΕΙΟ της συμμαχίας. Το ταμείο αυτό μεταφέρθηκε αργότερα στον Παρθενώνα, στον ναό της Παλλάδος Αθηνάς .

Κάτι ανάλογο συνέβαινε στους Δελφούς. Η κάθε πόλη τοποθετούσε τα πολύτιμα αφιερώματά της σε ειδικά κατασκευασμένα οικήματα τα οποία είχαν την μορφή των ναών και τα αποκαλούσαν ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ .

Αυτοί που γνωρίζουν τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και χειρίζονται τις πιο λεπτές , τις πιο απόκρυφες επιθυμίες , τους φόβους και τις προσδοκίες μας, γνωρίζουν για εμάς πράγματα που εμείς αγνοούμε. Πού ούτε υποψιαζόμαστε πως υπάρχουν. Είναι εκεί μέσα μας βαθειά, μας υποκινούν, μας παρακινούν, μας αποτρέπουν, μας ενεργοποιούν χωρίς εμείς να το αντιλαμβανόμεθα.

Κάποιοι το φαινόμενο αυτό το αποκαλούν γονιδιακή η κυτταρική μνήμη. Είναι μία μνήμη που έρχεται από πολύ μακριά, από την προϊστορία ίσως, από τότε που βρισκόμασταν στις σπηλιές όπως γράφει στην τραγωδία του ο Αισχύλος «Προμηθεύς».

Αυτή η μνήμη όταν ενεργοποιηθεί μας παρακινεί να κάνουμε έργα στην ζωή μας που σε πρώτη ματιά φαίνονται ανεξήγητα, «αψυχολόγητα» θα έλεγαν κάποιοι .

Ο θησαυρός των Αθηναίων στους Δελφούς αποτελούσε ένα από τα εντυπωσιακότερα κτίσματα του ιερού του Απόλλωνα.

Να πάρουμε δηλαδή τον ιδρώτα μιας ζωής (ίσως αυτή η ζωή να ήταν του πατέρα μας) και να τον τοποθετήσουμε στα χέρια αγνώστων γιατί με χίλιους τρόπους μας έπεισαν πως πρέπει να τους έχουμε ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ;

Ο θησαυρός των Αθηναίων στους Δελφούς όπως είναι σήμερα.