ΧΥΤΑ Μαυροράχης: Το όνειρο του συμβασιούχου που δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ

Το τελευταίο αντίο είπαν σήμερα συγγενείς και φίλοι στον άτυχο Άγγελο Παντέλογλου, συμβασιούχο υπάλληλο καθαριότητας του δήμου Θεσσαλονίκης που είχε τραυματιστεί την Κυριακή 3 Ιουλίου 2017, έξω από το ΧΥΤΑ Μαυροράχης και κατέληξε χθες. Συντετριμμένη η γυναίκα του και τα δύο ανήλικα παιδιά του, δεν μπορούν να πιστέψουν ότι ο πατέρας τους έφυγε τόσο νωρίς και άδικα από τη ζωή.

Ο Άγγελος έφυγε από τη ζωή αφήνοντας γυναίκα και παιδιά αλλά και ένα μεγάλο ανεκπλήρωτο όνειρο. Πίστευε ότι ως συμβασιούχος δεν θα γινόταν μόνιμος ποτέ και για το λόγο αυτό έψαχνε να βρει δουλειά στο εξωτερικό. Όνειρό του ήταν εκείνος και η αγαπημένη του σύζυγος να φύγουν από την Ελλάδα μαζί με τα παιδιά τους και να ζήσουν στο Λονδίνο, εκεί που ήταν το τελευταίο του ταξίδι πριν φύγει από τη ζωή.

Ο άτυχος 45χρονος είχε τραυματιστεί σοβαρά το βράδυ της Κυριακής 3 Ιουλίου, κατά τη διάρκεια του δρομολογίου της βραδινής βάρδιας και ειδικότερα της εναπόθεσης των συμπιεσμένων απορριμμάτων με τους συρόμενους τράκτορες. Το ρυμουλκό που συνδέει τους τράκτορες αναδιπλώθηκε με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά ο εργαζόμενος.

Ο συμβασιούχος είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου και είχε υποβληθεί σε πολύωρη εγχείρηση. Tα τραύματά του, ήταν πολύ σοβαρά και παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών, δεν άντεξε.

Εργαζόταν από τον Σεπτέμβριο του 2014 στην καθαριότητα του δήμου.

Πρόκειται για το δεύτερο θανατηφόρο ατύχημα μέσα σε διάστημα λίγων ημερών, αφού είχε προηγηθεί ο τραγικός θάνατος της 62χρονης Nτανιέλα Πρελορέντζου, εργάτριας καθαριότητας του δήμου Ζωγράφου, που, όπως καταγγέλλει το Συνδικάτο ΟΤΑ, εξαναγκάστηκε να δουλέψει διπλοβάρδια σε διάστημα 24 ωρών, με την καρδιά της να μην «αντέχει».

Οι δύο εργαζόμενοι μπαίνουν στην μακάβρια λίστα των θυμάτων από θανατηφόρα ατυχήματα των εργατών καθαριότητας. Ενός κλάδου που δυστυχώς κάθε χρόνο, θρηνεί ανθρώπινες ζωές, εξαιτίας των σοβαρών ελλείψεων σε μέτρα ασφάλειας και υγιεινής.

Μάλιστα, ο άτυχος συμβασιούχος καθαριότητας του δήμου Θεσσαλονίκης, ήταν μέσα στους χιλιάδες εργαζομένους που έδωσαν τη μάχη για να μην απολυθούν. Δυστυχώς έχασε τη μάχη με τη ζωή την ώρα του μεροκάματου, ενός μεροκάματο τρόμου που όλων των ειδών οι εξουσίες Τοπικές και Κεντρικές του αρνούνταν να γίνει μόνιμο. Γι’ αυτόν ο «κύκλος» δυστυχώς έκλεισε, χωρίς να δει δικαίωση…