Γερμανία: Γιατρός έφτιαξε δικό του εμβόλιο για τον κορωνοϊό και τώρα τον κυνηγάει η Εισαγγελία!

Εδώ και αρκετές εβδομάδες σε όλη την Ευρώπη υπάρχει μία εκτεταμένη προσπάθειας συγκέντρωσης ικανού αριθμού εμβολίων για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Το εμβόλιο ωστόσο, ενός αυτόνομου εργαστηρίου της Γερμανίας παρέμεινε και παραμένει «απαρατήρητο».Κι ενώ οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες συναγωνίζονταν για τη συγκέντρωση των ερευνητικών κεφαλαίων που σκορπούν η Κομισιόν και ορισμένες εθνικές κυβερνήσεις, ο ιατρός και καθηγητής Δρ Βίνφριντ Στέκερ πέτυχε, σύμφωνα με δικές του δηλώσεις, μια «σημαντική ανακάλυψη» στο ιδιωτικό του εργαστήριο έρευνας και ανάπτυξης.

Από την εμφάνιση των πρώτων κρουσμάτων κορωνοϊού πέρσι στη Βαυαρία, οι πολιτικοί χαρακτήρισαν τα εμβόλια COVID-19 ως την «θεραπεία για την επιστροφή στην κανονικότητα».

Ο 74χρονος καθηγητής Δρ. Στέκερ, επίτιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λούμπεκ και ιδρυτής της εταιρείας EUROIMMUN – Medical Laboratory Diagnostics AG, αφοσιώθηκε και ο ίδιος σε αυτόν τον σκοπό.

Σε αντίθεση ωστόσο με τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, δεν βασιζόταν στο νέο δραστικό συστατικό mRNA.

Η μέθοδος του Stöcker είναι διαφορετική:

«Εφαρμόζω το τελικό, εξωσωματικά γενετικά κατασκευασμένο αντιγόνο, το οποίο δεν αποτελεί ουσιαστικά κανένα κίνδυνο». Ο Γερμανός επιστήμονας δεν έχει επίσημη έγκριση γι’ αυτό. Παρ ‘όλα αυτά, έχει ήδη εμβολιαστεί πάνω από εκατό άτομα – τους υπαλλήλους και τους φίλους του που τον εμπιστεύονται.

Για κακή του τύχη όμως, η εισαγγελία του Λούμπεκ άσκησε ποινική δίωξη εις βάρος του!

Αιτία, το πόρισμα του Ινστιτούτου Πολ-Έλριχ, αντίστοιχου του Ινστιτούτου Παστέρ στην Ελλάδα.

«Το να οδηγήσεις κάποιους ασθενείς σε ανοσία, περιλαμβάνεται στην αποστολή μου ως ιατρός», δηλώνει ο Στέκερ.

Σύμφωνα με το συνήγορό του, ο Στέκερ, γνωστό πολιτικό του κόμματος FDP, δεν έχει ανάγκη από κάποια ειδική άδεια για να παράγει το εμβόλιό του, καθώς ο εμβολιασμός λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο «ατομικών προσπαθειών θεραπείας».

Ο Στέκερ επικαλείται και τις επιδόσεις του εργαστηρίου του στο παρελθόν.

Στην επιχείρησή του, την Euroimmun, έχει αναπτύξει ένα «εξαιρετικά αποδοτικό τμήμα έρευνας και ανάπτυξης», το οποίο – μεταξύ άλλων – καταπιάνεται και με τις μεταδοτικές νόσους.

«Οι επιστήμονές μας ανήκουν στους κορυφαίους, Οι επιστήμονές μας ήταν από τους πρώτους που δημιουργούσαν αντιδραστήρια για την ανίχνευση ορισμένων νεοεμφανιζόμενων μολυσματικών ασθενειών», λέει ο Στέκερ.

Επιπροσθέτως, παραπέμπει και σε μία συνεργασία με ειδικούς διεθνών ερευνητικών φορέων, έχοντας συμβάλει στην αντιμετώπιση πολλών επιδημιών, όπως οι MERS-Corona, SARS-1, Ebola, Dengue, Zika και πολλές άλλες.Σύμφωνα με τις δηλώσεις του ιατρού, η μέθοδος του αντιπροσωπεύει μια εξαιρετικά απλή και γρήγορη διαδικασία ανοσοποίησης.

“Μπορεί κανείς εύκολα να παράγει 35 γραμμάρια αντιγόνου ανά ημέρα με ένα μόνο αντιδραστήρα 2.000 λίτρων.

Αυτά είναι αρκετά για να εμβολιάσει ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Αρκετοί επιστήμονες ήταν ενθουσιασμένοι με την πρότασή του για ταχεία ανοσοποίηση.

Από τους μέχρι σήμερα εμβολιασθέντες με το εμβόλιο του δόκτορος Στέκερ δεν έχει μέχρι σήμερα νοσήσει κανένας. Απεναντίας, σε εξήντα από τους εξήντα πέντε εμβολιασμένους μπόρεσαν να ανιχνευθούν πολύ υψηλός αριθμός αντισωμάτων, ικανός να εξουδετερώσει τον ιό”, περιγράφει με υπερηφάνεια ο Γερμανός ερευνητής.

«Όλοι είναι χαρούμενοι για την απελευθέρωσή τους από τη νόσο», συμπληρώνει:

«Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους», εξηγεί ο γιατρός.

Ο επικριτές του Στέκερ δεν έχουν μέχρι στιγμής προβάλει κάποιο σοβαρό λόγο.

«Ίσως», υποθέτει ο Στέκερ, «μερικοί αποκαλούμενοι επιστήμονες έχουν λάβει τόσο πολλή χρηματοδότηση τρίτων, που μιλούν με περιφρόνηση για την απλή προσέγγισή μου στη λύση, έτσι ώστε να μην βρεθούν με άδεια χέρια.»

Οι κατασκευαστές δεν θα επέτρεπαν βέβαια ποτέ μία σύγκριση, επειδή φοβούνταν ότι το εμβόλιό του θα ήταν σε θέση να ανταγωνιστεί με τις πρόσφατα κατοχυρωμένες με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ουσίες τους. Και τότε τα διπλώματα θα ήταν άχρηστα και τα αναμενόμενα έσοδα εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων και ευρώ θα αμφισβητούντο.

Σύγκρουση με το κρατικό Ινστιτούτο EhrlichΌταν ο Στέκερ παρουσίασε την πρότασή του στο Ινστιτούτο Έρλιχ, δεν έτυχε καλής υποδοχής. Αντί να χαιρετίσουν την εναλλακτική που τους προσέφερε, τον κατήγγειλαν. Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν εμφανίστηκε ως κατασκευαστής – παρασκευαστής του εμβολίου, αλλά ως απλός ερευνητής, δεδομένου ότι δεν είχε την πρόθεση να κερδίσει χρήματα από την εμπορία του.

Ο Γερμανός επιστήμονας κατηγορεί το ινστιτούτο, ότι στα επαναλαμβανόμενα αιτήματά του από τον περασμένο Σεπτέμβριο τον υποτίμησε και αφού τον κατήγγειλε, επικαλείτο την καταγγελία για να τον αγνοεί.

Συμπληρώνει μάλιστα αγανακτισμένος ότι «ως διεθνούς φήμης ειδικός στον τομέα της ανοσολογίας χιλιάδες άνθρωποι μέχρι σήμερα του οφείλουν την υγεία και τη ζωή τους».

Η διαφορά από τα εμβόλια mRNA «Υπάρχουν εμβόλια με μεγάλη και άλλα με πολύ περιορισμένη επικινδυνότητα. Υπάρχει μία διαφορά στο αν πρέπει να διοχετεύει κανείς σε έναν υγιή άνθρωπο αποδυναμωμένους ιούς ή ιούς RNA ή μία μικρή δυσδιάκριτη ανασυνδυασμένη πρωτεΐνη που δεν μπορεί να κάνει πολλά στο σώμα, εκτός από τη συγκεκριμένη ανοσολογική διέγερση», λέει ο Στέκερ.

Το mRNA είναι πολύ δύσκολο να παραχθεί και προϋποθέτει από την παραγωγή μέχρι τον εμβολιασμό μία πολύ βαθιά ψύξη, εξηγεί. Πολλοί άνθρωποι, σύμφωνα με τον καθηγητή, αντιδρούν αλλεργικά εξαιτίας της απαραίτητης για τη σταθεροποίηση πρόσθετης πολυαιθυλενογλυκόλης και οι μισοί από τους εμβολιασθέντες δηλώνουν άρρωστοι μετά και τη δεύτερη δόση.

Δεν υπάρχουν μακροχρόνιες μελέτες, αλλά κυρίως θα χρειαζόταν κανείς για την παραγωγή χρόνια, μέχρι η ανάγκη να για την ανοσοποίηση του πληθυσμού να καλυφθεί.

«Το ότι επιχειρείται εδώ μία νέα προσέγγιση, ήτοι η έγχυση ιού-RNA, στο σώμα των εμβολίων, που υποτίθεται ότι συνθέτουν το αντιγόνο ανοσοποίησης μόνο στον οργανισμό τους, μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικό, αλλά πολλοί άνθρωποι φοβούνται ότι το ιικό RNA θα γίνει ανεξάρτητο στο σώμα και θα προκαλέσει απροσδόκητη βλάβη», εξηγεί ο γιατρός.

Για δεκαετίες, τα ανασυνδυασικά αντιγόνα χρησιμοποιήθηκανστην ανοσοποίηση κατά της λοιμώδους ηπατίτιδας Α και Β. Στο παρελθόν, το αντιγόνο ανοσοποίησης προερχόταν από αιμοδοσίες ανθρώπων που προηγουμένως έπασχαν από ηπατίτιδα.

Τα ανασυνδυασικά αντιγόνα, από την άλλη πλευρά, προέρχονται από τον αποστακτήρα.

Είναι «εύκολο στην κατασκευή και δεν αποτελεί κίνδυνο μόλυνσης.»Σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε κατά το πρώτο τρίμηνο να λάβει κανείς τρεις δόσεις και μετά κάθε πέντε έως δέκα χρόνια να μετρά το επίπεδο των αντισωμάτων του και, αν είναι απαραίτητο, να προχωρά σε νέο εμβολιασμό. Οι λήπτες του εμβολίου του Στέκερ έχουν λάβει ήδη τρεις δόσεις και δεν έχουν παρουσιάσει καμία παρενέργεια ούτε κάποια άλλη βλάβη».