Το άλυτο μυστήριο της «λίμνης των σκελετών» στα Ιμαλάια

Εδώ και 80 χρόνια, παραμένει άλυτος γρίφος μία λίμνη σε υψόμετρο περίπου 5.000 μέτρων, στα Ιμαλάια. Η λίμνη-μυστήριο εμφανίζει εκατοντάδες ανθρώπινους σκελετούς, οι οποίοι πέθαναν με διαφορά εκατοντάδων ετών και ανάμεσά τους υπήρχαν ακόμη και Έλληνες!

Τον χειμώνα του 1942, στις όχθες μιας λίμνης ψηλά στα Ιμαλάια, ένας δασοφύλακας συνάντησε εκατοντάδες οστά και κρανία, μερικά με σάρκα ακόμα πάνω τους. Όταν το χιόνι και ο πάγος έλιωσαν εκείνο το καλοκαίρι, μέσα από τα καθαρά νερά, βρέθηκαν ακόμα περισσότερα να κείτονται στον πυθμένα.

Loading ...

Η λίμνη, μία γούβα με παγωμένο νερό που ονομάζεται Roopkund, βρισκόταν πάνω από δεκαέξι χιλιάδες πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, μια επίπονη πενθήμερη διαδρομή από κατοικημένη περιοχή, σε μία ορεινή τοποθεσία περιτριγυρισμένη από χιονοδρόμια και χτυπημένη από καταιγίδες. Εν μέσω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, Βρετανοί αξιωματούχοι στην Ινδία αρχικά ανησυχούσαν ότι οι νεκροί μπορεί να ήταν τα λείψανα Ιάπωνων στρατιωτών που επιχειρούσαν μυστική εισβολή.

Η φαινομενική ηλικία των οστών διέλυσε γρήγορα αυτή την ιδέα. Τι είχε συμβεί όμως σε όλους αυτούς τους ανθρώπους; Γιατί ήταν στο βουνό και πότε και πώς πέθαναν;

Η πρώτη αποστολή

Το 1956, η Anthropological Survey of India, στην Καλκούτα, χρηματοδότησε αρκετές αποστολές στο Roopkund για περαιτέρω διερεύνηση. Μια χιονοθύελλα ανάγκασε την πρώτη αποστολή να γυρίσει πίσω, αλλά δύο μήνες αργότερα μια άλλη αποστολή τα κατάφερε και επέστρεψε στην Καλκούτα με ορισμένα λείψανα για μελέτη. Η χρονολόγηση με άνθρακα, μια αναξιόπιστη καινοτομία, έδειξε ότι τα οστά ήταν μεταξύ πεντακοσίων και οκτακοσίων ετών.

Οι Ινδοί επιστήμονες ενδιαφέρθηκαν έντονα για το μυστήριο Roopkund. Η λίμνη, κάποιοι πίστευαν, ήταν ένα μέρος όπου πιστοί άνθρωποι αυτοκτονούσαν τελετουργικά.

Ή ίσως οι νεκροί ήταν ένα απόσπασμα στρατιωτών από έναν στρατό του δέκατου τρίτου αιώνα που στάλθηκε από τον Σουλτάνο του Δελχί σε μια άτυχη προσπάθεια να εισβάλει στο Θιβέτ, ή μια ομάδα εμπόρων που είχαν χάσει το δρόμο τους. Ίσως, αυτό να ήταν αγιασμένο έδαφος, ένα υπαίθριο νεκροταφείο ή ένα μέρος όπου τα θύματα μιας επιδημίας εξορίζονταν για να αποφευχθεί η μετάδοση.

Η δεύτερη & τρίτη αποστολή

Ακόμη πιο εντυπωσιακή είναι η ανακάλυψη μιας δεύτερη ομάδας, που χάθηκε πριν από λίγους αιώνες, γύρω στο 1800 μ.Χ. Η ομάδα αυτή αποτελείται από 14 άνδρες και γυναίκες άτομα που η προέλευσή τους συνδέεται με την ανατολική Μεσόγειο και ειδικά από το μεγαλύτερο ελληνικό νησί, την Κρήτη.

Η τρίτη αποστολή αποτελείται από ένα μόνον άτομο, που πέθανε την ίδια περίπου περίοδο και καταγόταν από την ανατολική Ασία. «Εκπλαγήκαμε με τη γενετική προέλευση των σκελετών της λίμνης Roopkund. Η παρουσία ατόμων με προέλευση που συνδέεται με την ανατολική Μεσόγειο δείχνει ότι η λίμνη δεν προκαλούσε μόνο το ενδιαφέρον ντόπιων, αλλά προσέλκυε επισκέπτες από ολόκληρο τον κόσμο», λέει η εξελικτική βιολόγος και συντάκτρια της έκθεσης Éadaoin Harney.

Τι λέει ο θρύλος

Ο τοπικός μύθος λέει ότι ο βασιλιάς του Kanauj, Raja Jasdhaval, με την έγκυο σύζυγό του, Rani Balampa, τους υπηρέτες τους, ένα χορευτικό θίασο και άλλους πήγαν για προσκύνημα στο ναό Nanda Devi, και η ομάδα αντιμετώπισε μια καταιγίδα με μεγάλες χαλαζοπτώσεις, από τις οποίες όλα τα μέλη χάθηκαν κοντά στη λίμνη Roopkund.