Οι εφοπλιστές πλούτισαν κι άλλο με το εμπάργκο στη Ρωσία και πρέπει να δώσουν περισσότερα στην Άμυνα

Μια δωρεά που γέννησε περισσότερα ερωτήματα παρά χειροκροτήματα πραγματοποίησε πρόσφατα το Ίδρυμα Λασκαρίδη προς τις Ένοπλες Δυνάμεις: δύο drone τύπου V-BAT, κάθετης απογείωσης και προσγείωσης.

Η στήλη δεν στέκεται αρνητικά απέναντι στη δωρεά καθαυτή —κάθε προσφορά στην Εθνική Άμυνα είναι φυσικά καλοδεχούμενη και αξιέπαινη— αλλά αναδεικνύει ένα ευρύτερο ζήτημα που αφορά τον εφοπλιστικό κόσμο της χώρας και το οποίο ελάχιστοι τολμούν να αγγίξουν.

Το πρόβλημα έγκειται στην (σκληρή αλλά αληθινή) διαπίστωση ότι οι Έλληνες εφοπλιστές πλούτισαν δύο φορές «εις βάρος» της υπόλοιπης κοινωνίας.

Η πρώτη ήταν κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Ενώ κυριαρχούσε η υστερία περί εξόδου από το ευρώ, στην πραγματικότητα η χώρα υπέστη εσωτερική υποτίμηση.

Αυτό επέτρεψε στους εφοπλιστές, που διέθεταν ζεστό συνάλλαγμα από το εξωτερικό, να αγοράσουν «κοψοχρονιά» ότι αξιόλογο ακίνητο υπήρχε, ειδικά στα νότια προάστια, εκτοξεύοντας τις τιμές της κτηματαγοράς.

Η δεύτερη ήρθε το 2022, με τον πόλεμο Ουκρανίας–Ρωσίας και το δυτικό εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο, το οποίο εκτόξευσε την τιμή.

Ενώ ολόκληρη η χώρα βυθιζόταν σε ενεργειακή κρίση, οι Έλληνες εφοπλιστές, χρησιμοποιώντας νόμιμα «παραθυράκια», μετέφεραν ρωσικό πετρέλαιο και πλούτιζαν.

Ως «κερασάκι στην τούρτα», πωλούσαν τα παλιά τους δεξαμενόπλοια (scrap) «χρυσάφι» στη Μόσχα για να γίνουν κομμάτι του «σκιώδους» στόλου της.

Αποτέλεσμα; Υπήρξαν αρκετές ναυτιλιακές εταιρείες που έφτασαν σε σημείο να έχουν έσοδα πάνω από 5 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα επί χρόνια!

Για να αντιληφθεί κανείς την έκταση της ισχύος τους: σήμερα οι Έλληνες εφοπλιστές ελέγχουν το 21% της παγκόσμιας ναυτιλίας.

Κάθε τέσσερις ημέρες ναυπηγείται ένα ελληνικό πλοίο στην Κίνα, κάθε έξι στη Νότια Κορέα και κάθε
επτά στην Ιαπωνία.

Και ποιο ήταν το «ευχαριστώ» προς την πατρίδα τους;

Δύο ιδρύματα που διοργανώνουν συναυλίες κι εκθέσεις ή οι αγορές ποδοσφαιρικών ομάδων; Ας μας συγχωρήσουν αλλά αυτή δεν είναι ουσιαστική προσφορά.

Η Άμυνα —και γενικότερα η χώρα— έχει ανάγκες. Και, κακά τα ψέματα, δεν μπορεί να τις καλύψει ένας φτωχοποιημένος λαός. Ίσως ήρθε η ώρα οι ισχυρότεροι να βάλουν πλάτη.

Πόσο δύσκολο είναι να συγκεντρωθούν 30 εφοπλιστές και να συνεισφέρουν από 50 εκατομμύρια ευρώ ο καθένας; Έτσι θα μπορούσε να σχηματιστεί ένα ουσιαστικό αποθεματικό 1,5 δις ευρώ για την Άμυνα.

Διότι, όσο αξιέπαινη κι αν είναι η δωρεά δύο drone, συγγνώμη, αλλά είναι εντελώς ανεπαρκής.

Μια χώρα με την Τουρκία απέναντι δεν θα πρέπει να έχει 2, αλλά… 2.000 drone.