Γ.Χρανιώτης για Survivor: «Θα μπορούσα να πεθάνω εκείνο το βράδυ, είχα χαθεί»

O Γιώργος Χρανιώτης, κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο περιοδικό Hello, μίλησε μεταξύ άλλων και για την συμμετοχή του στο Survivor.

Μια από τις ερωτήσεις που κλήθηκε να απαντήσει είναι τι θα έκανε αν του πρότειναν να συμμετάσχει σε ένα ενδεχόμενο σίκουελ τύπου all star του Survivor.

«Είμαι από τους ανθρώπους που αν ανέβαιναν, για παράδειγ­μα, στο Έβερεστ, δεν θα επέλε­γαν ξανά την ορειβασία στο ίδιο βουνό. Θα πήγαινα κάπου αλλού. Για μένα, το Survivor είναι το Έβερεστ. Είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο παιχνίδι κι εγώ έφτασα λίγα μέτρα πριν από την κορυφή του. Έμεινα ακριβώς τέσσερις μήνες και δέκα ημέρες, ενώ οι εναπομείναντες επέστρεψαν δέ­κα ημέρες μετά.

​Το έζησα στο φουλ, όμως δεν νομίζω ότι θα το ξαναέκανα. Αν μου πρότειναν όμως να συμμετάσχω σε ένα άλ­λο concept, για τις ανάγκες του οποίου θα έπρεπε να πάω στην Ανταρκτική και να μένω στους πάγους, να ζω σε μια παραλία και να κάνω σερφ, μπορεί και να απαντούσα θετικά. Οφείλω επί­σης να πω πως δεν πήρα μέρος στο «Survivor» καθαρά και μόνο για οικονομικούς λόγους» είπε.

«Θυμά­μαι ακόμη το τηλεφώνημα του Χρήστου Βασιλόπουλου στο oποίο μου ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να συμμετάσχει – τελικά δεν τα κα­τάφερε λόγω προσωπικών υπο­χρεώσεων που του προέκυψαν. Όταν κλείσαμε, σκέφτηκα ‘τι ωραία που θα ήταν να υπάρξω κι εγώ σε αυτό το παιχνίδι!’. Έχω ζήσει άλλωστε με ανάλογο τρόπο, ενώ ξεκίνησα το ελεύθερο κά­μπινγκ στα 15 μου. Ακόμη λα­τρεύω τη ζωή στην παραλία. Πολ­λές φορές, μάλιστα, μπορεί να τσακωθούμε με τη Γεωργία γιατί επιμένω να κάνουμε ελεύθερο κά­μπινγκ και γυμνισμό. Θεωρώ ότι ένα από τα σπίτια μου είναι οι παραλίες. Δεν μου αρέσει μόνο να επισκέπτομαι τη φύση, αλλά και να επιβιώνω σε αυτήν».

«Θα μπορούσα να πεθάνω τότε»

Παρ’ όλα αυτά, πέρασε και μια πολύ δύσκολη νύχτα στο Survivor, κατά τη διάρκεια της οποίας, ψάχνοντας για φαγητό, χάθηκε μέσα στο δάσος.

«Φοβήθηκα πάρα πολύ. Θυμήθηκα τη μητέρα μου, που μου έλεγε πολλές φορές ‘είσαι τρελός’. Πραγ­ματικά, θα μπορούσα να πεθάνω. Ήταν νύχτα, είχα χάσει το μονοπάτι, ανησυχούσα ότι θα με διώ­ξουν από το παιχνίδι. Όταν πει­νάμε, όμως, κάνουμε πολύ επικίν­δυνα πράγματα. Ωστόσο, αν γύρι­ζα πίσω το χρόνο, δεν θα μπορού­σα παρά να είχα πράξει το ίδιο. Χαίρομαι απλώς που έζησα.